Amaurocorini
Amaurocorini – plemię pluskwiaków z podrzędu różnoskrzydłych, rodziny ziemikowatych i podrodziny Sehirinae. Obejmuje pięć opisanych gatunków, zgrupowanych w trzech rodzajach.
Amaurocorini | |||
Wagner, 1963 | |||
Amaurocoris curtus | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię |
Amaurocorini | ||
Synonimy | |||
|
Morfologia i zasięg
edytujPluskwiaki o ciele z wierzchu lekko lub umiarkowanie wypukłym. Głowa ich ma pięcioczłonowe czułki, przyoczka oraz wyposażone w pojedynczą szczecinkę szczytową oczy złożone. Płytki żuwaczkowe mają pierwotne i wtórne chetopory rozmieszczone w kompletnym lub niekompletnym szeregu przykrawędziowym. Szersze niż dłuższe przedplecze ma wzdłuż krawędzi szereg chetoporów z licznymi, długimi szczecinkami. Dłuższa niż szeroka, silnie powiększona tarczka ma zaokrąglony wierzchołek. Półpokrywy mają wyraźne przykrywki, wyodrębnione międzykrywki, egzokoria i mezokoria oraz wyraźnie wykształcone zakrywki. Wzdłuż krawędzi kostalnych półpokryw rozmieszczone są liczne, długie szczecinki. Gruczoły zapachowe zatułowia mają ujścia z wierzchołkami wykształconymi płatowato, lejkowato lub przekształconymi w podłużne wyniosłości. Odnóża są smukłe. Stopy osadzone są na goleniach wierzchołkowo i mają człon drugi cieńszy od pierwszego i trzeciego. Sternity odwłoka od trzeciego do siódmego zaopatrzone są w po dwa trichobotria ustawione w poprzecznych parach za przetchlinkami[1].
Przedstawiciele plemienia zamieszkują palearktyczną Afrykę Północną, południe krainy etiopskiej, południe palearktycznej Azji oraz północne skraje krainy orientalnej[1].
Taksonomia
edytujTakson ten wprowadzony został w 1963 roku przez Eduarda Wagnera[2]. Bywał traktowany w randze podrodziny Amaurocorinae[2][3]. Obejmuje pięć opisanych gatunków, zgrupowanych w trzech rodzajach[2]:
- Amaurocoris Stål, 1865
- Angra Schumacher, 1913
- Linospa Signoret, 1881
Przypisy
edytuj- ↑ a b Jerzy Adrian Lis: A revision of oriental burrower bugs (Heteroptera: Cydnidae). Bytom: Upper Silesian Museum, 1994, s. 15-16, 40-46. ISBN 83-901173-1-2.
- ↑ a b c tribus Amaurocorini Wagner, 1963. [w:] BioLib.cz [on-line]. [dostęp 2023-09-05].
- ↑ Jerzy A. Lis: Klucze do oznaczania owadów Polski. T. XVIII: Pluskwiaki różnoskrzydłe - Heteroptera. Cz. zeszyt 12: Plataspidae, Thyreocoridae, Cydnidae. Toruń: Oficyna Wydawnicza Turpress, Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1997. ISBN 83-86781-42-4.