Wikipedia

André Lalande

francuski filozof

André Pierre Lalande (ur. 19 lipca 1867 w Dijon, zm. 15 listopada 1963 w Asnières) – francuski filozof[1].

W 1885 wstąpił do École normale supérieure, w 1899 uzyskał doktorat. W latach 1895-1904 uczył filozofii w liceach. W latach 1904-1937 wykładał na Sorbonie, w latach 1926-1930 także na Uniwersytecie Kairskim. Założyciel a następnie prezes honorowy Francuskiego Towarzystwa Filozoficznego, twórca i wydawca słownika filozoficznego Vocabulaire technique et critique de la philosophie[1][2]. Zainicjował pierwszy Międzynarodowy Kongres Filozoficzny, był entuzjastą i propagatorem języka Ido[2][3].

Od 1922 członek Akademii Nauk Moralnych i Politycznych, od 1929 Instytutu Egipskiego, Oficer Legii Honorowej[1]. W 1931 nominowany do Pokojowej Nagrody Nobla[4].

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b c Charle Christophe: 59. Lalande (Pierre, André). W: Les professeurs de la faculté des lettres de Paris – Dictionnaire biographique 1909-1939. Paryż: Institut national de recherche pédagogique, 1986, s. 122-124. (fr.).
  2. ↑ a b Helena Lelesz. André Lalande. Poglądy, działalność i prace filozoficzne. „Ruch Filozoficzny”. XXIII (1-2), s. 19-23, 1964. ISSN 0035-9599. 
  3. ↑ Narcyz Łubnicki. Wspomnienie o André Lalande. „Ruch Filozoficzny”. XXIII (1-2), s. 25-31, 1964. ISSN 0035-9599. 
  4. ↑ Nomination archive. Nobel Prize Outreach AB. [dostęp 2024-07-11]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=André_Lalande&oldid=74246611”