Otwórz menu główne
Wikipedia

Andrzej II (wielki książę włodzimierski)

Andrzej Jarosławowicz (zm. 1264) – trzeci syn wielkiego księcia Jarosława Wsiełowodowicza, książę suzdalski, w latach 1249-1252 wielki książę włodzimierski.

Andrzej II
Андрей II Ярославич
— Wielki książę Włodzimierza i książę Suzdala —
ilustracja
wielki książę włodzimierski
Okres od 1248
do 1252
Poprzednik Michał II
Następca Aleksander I
książę suzdalski
Okres od 1256
do 1264
Poprzednik Światosław III
Następca Jerzy
Dane biograficzne
Dynastia Rurykowicze
Data urodzenia 1220
Data śmierci 1264
Miejsce spoczynku Sobór Zaśnięcia Matki Bożej we Włodzimierzu
Ojciec Jarosław II
Matka Rościsława
Rodzeństwo Aleksander I
Wasyl
Michał II
Jarosław III
Konstantyn
Fiodor
Daniel
Maria
Atanazy
Eudoksja
Małżeństwo Justyna
Dzieci Jerzy
Michał
Wasyl

ŻyciorysEdytuj

W 1247 r., po śmierci ojca, Andrzej z bratem Aleksandrem Newskim pojechał do Ordy Wołżańskiej, a stamtąd do Mongolii, do Wielkiego Chana. Po dwóch latach wrócił stamtąd z jarłykiem na Wielkie Księstwo Włodzimierskie, chociaż nie był starszym bratem. W 1250 r. Andrzej ożenił się z córką Daniela Halickiego i nawiązał z nim kontakty. W 1252 r. Aleksander pojechał nad Don do Sartaka, syna Batu-chana stojącego na czele ordy, ze skargą na Andrzeja, że ten niezgodnie ze starszeństwem otrzymał tron wielkoksiążęcy i że nie płacił danin w pełnym wymiarze. Na skutek tej skargi Aleksander otrzymał jarłyk na panowanie, a przeciwko Andrzejowi ruszyły oddziały tatarskie. Dowiedziawszy się o tatarskiej inwazji, Andrzej zakrzyczał: «Po cóż nam między sobą walczyć i sprowadzać Tatarów; Lepiej biec w ziemie cudze niż przyjaźnić się z Tatarami i im służyć!». Tatarzy doścignęli go pod Peresławiem Zaleskim, rozbili i zmusili do ucieczki do Nowogrodu Wielkiego i dalej do Szwecji. W 1256 r. A. powrócił do ojczyzny i z miłością został przyjęty przez Aleksandra, który rehabilitował go przed Chanem i dał w udział Gorodziec oraz Niżny Nowogród, a potem Suzdal. Zachowały się przekazy o tym, że Andrzej po śmierci Aleksandra (zm. 1263) znów walczył o wielkie księstwo, ale Chan wolał kolejnego brata, Jarosława.

Andrzej był przodkiem książąt suzdalskich, a później niżnonowogrodzkich. Z nich Dymitr Suzdalski w 1359-1362 był wielkim księciem włodzimierskim. Od XV wieku książęta suzdalsko-niżnonowogrodzcy nosili nazwisko Szujscy; z nich wywodził się car Wasyl IV Szujski (1606-1610).

PotomkowieEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Andrzej_II_(wielki_książę_włodzimierski)&oldid=52843007”