Andrzej Misiorowski

polski architekt

Andrzej Jan Misiorowski (ur. 22 stycznia 1930 w Warszawie[1], zm. 2 lutego 2016[2]) – polski konserwator zabytków, doktor inżynier architekt[3], działacz podziemia niepodległościowego w czasie II wojny światowej, w ramach organizacji młodzieżowej „Orlęta”, uczestnik powstania warszawskiego, kapitan WP w stanie spoczynku[2]. Współtwórca Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków oraz pierwszy prezes Oddziału Warszawskiego SKZ[3].

Andrzej Jan Misiorowski
Data i miejsce urodzenia

22 stycznia 1930
Warszawa

Data śmierci

2 lutego 2016

Zawód, zajęcie

architekt, konserwator zabytków

Odznaczenia
Krzyż Armii Krajowej Warszawski Krzyż Powstańczy
Grób Andrzeja Misiorowskiego na Cmentarzu wojskowym na Powązkach

Życiorys edytuj

Urodził się na warszawskiej Pradze jako syn urzędnika skarbowego Feliksa Misiorowskiego – działacza PPS. Od 1939 roku mieszkał wraz z rodzicami i bratem na warszawskim Żoliborzu. W okresie okupacji niemieckiej cała jego najbliższa rodzina działała w ramach konspiracji; jego ojciec był działaczem podziemnego PPS-WRN, zaś Andrzej Misiorowski był działaczem konspiracyjnej organizacji młodzieżowej „Orlęta”, uczęszczał również na tajne komplety. W czasie powstania warszawskiego był łącznikiem cywilnym w ramach Obwodu Żoliborz AK, jako łącznik służb starościńskich. Po powstaniu wyszedł z Warszawy wraz z ludnością cywilną. W czasie powstania zginął jego brat (żołnierz 237. plutonu kompanii Legii Akademickiej). Po wojnie powrócił wraz z rodzicami do Warszawy. Jego rodzice byli więźniami politycznymi w okresie stalinizmu[1].

Był pracownikiem Biura Odbudowy Stolicy w ramach którego był między innymi autorem projektu odbudowy staromiejskich kamienic oraz pracownikiem Przedsiębiorstwa Państwowego Pracowni Konserwacji Zabytków w ramach którego był z kolei autorem projektów odbudowy, rekonstrukcji, konserwacji i adaptacji obiektów zabytkowych w tym między innymi: kamienicy Fryderyka Jakobsona w Warszawie, zamku książąt mazowieckich w Czersku, synagogi w Chęcinach, komory celnej przy Placu Krasińskich w Warszawie, X Pawilonu Cytadeli Warszawskiej oraz klasztoru kamedulskiego w Wigrach w powiecie suwalskim[3].

Pełnił funkcję eksperta ds. zabytków Komitetu UNESCO. Brał udział w pracach konserwatorskich również poza granicami Polski w tym między innymi w Estonii, Egipcie oraz Niemczech, był uczestnikiem międzynarodowych misji w sprawie ochrony zabytków w Egipcie, Libii oraz Wietnamie.

Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera A27-10-27)[4].

Wybrane odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Archiwum Historii Mówionej – Andrzej Misiorowski. ahm.1944.pl. [dostęp 2016-02-13]. (pol.).
  2. a b c d Andrzej Misiorowski. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2016-02-13]. (pol.).
  3. a b c Zmarł Dr Inż. Arch. Andrzej Misiorowski (1930-2016). skz.pl. [dostęp 2016-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-25)]. (pol.).
  4. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze