Andrzej Nardelli
Andrzej Nardelli (ur. 7 kwietnia 1947 w Mysłowicach, zm. 11 czerwca 1972 w Starym Orzechowie) – polski aktor i piosenkarz.
.png) Nardelli w dokumencie Raz dwa trzy… (1967) | |
| Data i miejsce urodzenia |
7 kwietnia 1947 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
11 czerwca 1972 |
| Zawód |
aktor, piosenkarz |
Życiorys edytuj
Był trzecim spośród siedmiorga dzieci Waleriana Nardellego i Stefanii z domu Jasińskiej, nauczycieli w szkole średniej. Rodzina ojca aktora pochodziła z Włoch, natomiast matki – z Wielkopolski[1]. Jego stryjem był Zdzisław Nardelli, reżyser radiowy, literat i poeta[2].
W latach 1960–1964 uczył się w mysłowickim Liceum Ogólnokształcącym nr I im. Tadeusza Kościuszki. W 1968 ukończył studia na Akademii Teatralnej w Warszawie na wydziale aktorskim. W 1970 dostał stały angaż do Teatru Narodowego w Warszawie, gdzie zadebiutował tytułową rolą w Kordianie Juliusza Słowackiego, w reżyserii Adama Hanuszkiewicza. Grał również w spektaklach takich jak m.in. Hamlet, Nie-Boska komedia, Opera za trzy grosze czy Śluby panieńskie.
Na przełomie 1970 i 1971 występował w Piwnicy Wandy Warskiej w Warszawie, gdzie śpiewał i nagrywał piosenki napisane przez Andrzeja Kurylewicza do tekstów Cypriana Kamila Norwida. Śpiewał razem z Magdą Umer w programach telewizyjnych, występował w spektaklach teatralnych Teatru Telewizji.
11 czerwca 1972 utonął w czasie kąpieli w Narwi[3]. Jego grób znajduje się na cmentarzu w Mysłowicach.
Był homoseksualistą. Tuż przed śmiercią był w związku z Bogusławem Witem, poetą i ostatnim sekretarzem aktora, pisarza i polityka Jerzego Zawieyskiego[3].
Upamiętnienie edytuj
Od 1999 roku przyznawana jest Nagroda im. Andrzeja Nardellego przez Sekcję Krytyków Teatralnych Związku Artystów Scen Polskich za najlepszy debiut aktorski na scenach polskich teatrów dramatycznych. W punkcie II regulaminu tej nagrody czytamy m.in.: Imię, które zostało nadane tej Nagrodzie wynika z pozycji, jaką Andrzej Nardelli osiągnął jako bardzo młody aktor. Jego wspaniałą karierę przerwała, niestety, przedwczesna śmierć. Andrzej Nardelli posiada należne mu miejsce w historii teatru polskiego[4].
W 1993 powstał wspomnieniowy film dokumentalny pt. Andrzej. Wspomnienie o Andrzeju Nardellim, zrealizowany w serii Legendy polskiego teatru w reżyserii Magdy Umer[5].
Filmografia edytuj
- 1967: Raz, dwa, trzy...
- 1969: Szkice Warszawskie jako Julek (reż. Henryk Kluba)
- 1971: Nie lubię poniedziałku jako zakochany
- 1970: Przygody psa Cywila
- 1972: Szklana kula jako maturzysta Krzysztof (reż. Stanisław Różewicz)
Przypisy edytuj
- ↑ Alfred Sulik, Galeria zasłużonych Mysłowiczan: Nardelli Andrzej [online], myslowice.celniej.pl, 2004 [dostęp 2017-06-25] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-18].
- ↑ Zdzisław Nardelli – Porta Polonica [online], porta-polonica.de [dostęp 2022-04-08] (pol.).
- ↑ a b Krzysztof Tomasik, Bardzo delikatny Kordian. Andrzej Nardelli (1947–1972) [online], Inna Strona, 17 lutego 2011 [dostęp 2012-01-31] [zarchiwizowane z adresu 2011-03-06].
- ↑ Regulamin Nagrody im. Andrzeja Nardellego Sekcji Krytyków Teatralnych ZASP za najlepszy debiut aktorski [online], zasp.pl [dostęp 2012-01-31].
- ↑ Andrzej. Wspomnienie o Andrzeju Nardellim [online], teleman.pl [dostęp 2019-12-09].
Bibliografia edytuj
- Andrzej Nardelli w bazie IMDb (ang.)
- Andrzej Nardelli w bazie Filmweb
- Andrzej Nardelli w bazie filmpolski.pl
- Małgorzata Goślińska, Zamazany portret Kordiana z Mysłowic, Gazeta Wyborcza-Katowice nr 112 z 14-05-2004, portal e-teatr.pl
- Krzysztof Tomasik, Bardzo delikatny Kordian. Andrzej Nardelli (1947–1972), InnaStrona.pl. queer.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-01)].
Linki zewnętrzne edytuj
- Andrzej Nardelli na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”