Andrzej Ryszkiewicz

Andrzej Henryk Ryszkiewicz (ur. 5 maja 1922 w Warszawie, zm. 13 września 2005 tamże) – polski historyk sztuki, badacz i znawca malarstwa polskiego i francuskiego.

Andrzej Ryszkiewicz
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

5 maja 1922
Warszawa

Data i miejsce śmierci

13 września 2005
Warszawa

profesor doktor habilitowany nauk humanistycznych
Doktorat

1960historia sztuki
Uniwersytet Warszawski

Habilitacja

1966historia sztuki
Uniwersytet Warszawski

Profesura

1974 (ndzw), 1990 (zw)

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej
Odznaka „Za opiekę nad zabytkami”
Grób Andrzeja Ryszkiewicza na cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Życiorys edytuj

Syn prawnika Maksymiliana i lekarki Otylii z Grabeckich. Uczęszczał do II Gimnazjum Miejskiego im. Hugona Kołłątaja, naukę przerwał wybuch II wojny światowej, w związku z tym kontynuował ją na tajnych kompletach i w 1940 uzyskał świadectwo dojrzałości. Został aresztowany i uwięziony w obozie pracy, gdzie spędził czas do zakończenia działań wojennych i wyzwolenia. Powrócił do Warszawy, gdzie prowadził bibliotekę Ministerstwa Informacji i Propagandy, równolegle studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. W 1946 złożył państwowy egzamin bibliotekarski na stanowisko I kategorii w bibliotekach państwowych. W 1947 przerwał studia lekarskie, rozpoczął pracę w bibliotece Ministerstwa Kultury i Sztuki oraz Państwowego Instytutu Sztuki. Równocześnie od 1947 studiował na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, naukę ukończył w 1951, obronił pracę magisterską, której promotorem był prof. Juliusz Starzyński. W 1949 bibliotekę przeniesiono do Państwowego Instytutu Sztuki, od 1960 Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk. Również w 1960 przedstawił i obronił doktorat, a w 1966 habilitował się. Trzy razy pełnił funkcję wicedyrektora Instytutu (1951–1952, 1962–1965 i 1967–1974), od 1974 przez cztery lata był dyrektorem tej instytucji. Prowadził badania nad historią sztuki polskiej i francuskiej od XVIII wieku do czasów współczesnych. Od początku lat 70. XX wieku równolegle pracował na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie był współtwórcą i w latach 1971–1974 kuratorem, a od 1981 do 1991 kierownikiem Katedry Historii Sztuki Nowoczesnej. W 1974 został profesorem nadzwyczajnym, a w 1990 profesorem zwyczajnym. W 1992 przeszedł na emeryturę, ale utrzymywał z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim kontakty naukowe[1].

W 1949 poślubił Marię Tchórzewską, z którą miał dwóch synów bliźniaków Michała i Marcina (ur. 1950)[2].

Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera K-1-39)[3].

Dorobek naukowy edytuj

Andrzej Ryszkiewicz był autorem 16 książek i ponad 700 artykułów naukowych i popularno-naukowych. Uznawany jest za wybitnego badacza sztuki polskiej i francuskiej z okresu XVIII-XX wieku i ich wzajemnych powiązań, kolekcjonerstwa, kultury artystycznej XVIII-XIX wieku[4]. Wypromował 116 magistrów i 10 doktorów. Zainicjował w 1971 powstanie „Słownika artystów polskich i obcych w Polsce działających”, w 1975 „Polskiej bibliografii sztuki 1801–1944”, siedemnastotomowej serii wydawniczej „Źródła do dziejów sztuki polskiej” (1951–1979), której był redaktorem naczelnym. Od 1956 był sekretarzem redakcji, a w latach 1981–1990 redaktorem naczelnym „Rocznika Historii Sztuki”. Zasiadał w komitetach redakcyjnych „Biuletynu Historii Sztuki”, „Rocznika Warszawskiego”, „Wieku Oświecenia”, „Polish Art Studies” oraz „Studia Claromontana”[5].

Twórczość edytuj

  • „Jan Feliks Piwarski" (1950);
  • „Materiały dotyczące życia i twórczości Wojciecha Gersona” (1951);
  • „Henryk Rodakowski i jego otoczenie. Korespondencja artysty” (1953);
  • „Początki handlu obrazami w środowisku warszawskim” (1953);
  • „Henryk Rodakowski 1823–1894” (1954);
  • „Warszawska cyganeria malarska. Grupa Marcina Olszyńskiego” (1955);
  • „Henryk Rodakowski. Rysunki” (1958);
  • „Exlibris polski” (1959);
  • „Polski portret zbiorowy” (1961);
  • „Francusko-polskie związki artystyczne. W kręgu J.L.Davida” (1967);
  • „Zbieracze i obrazy” (1972);
  • „Polonica na zamku w Montresor” (1975);
  • „Kolekcjonerzy i miłośnicy” (1981);
  • „Malarstwo polskie 1850–1890. Romantyzm, historyzm, realizm” (1987).

Członkostwo edytuj

  • Komitet Nauk o Sztuce PAN;
  • Stowarzyszenie Historyków Sztuki (od 1956; od 1986 członek honorowy);
  • Towarzystwo Naukowe KUL;
  • Lubelskie Towarzystwo Naukowe,;
  • Towarzystwo Naukowe Warszawskie;
  • Association Internationale des Critiques d’Art;
  • Association Internationale pour l’Etude et la Diffusion des Cultures Slaves UNESCO (którego w latach 1976–1982 był wiceprezesem);
  • PEN Clubu (od 1988);
  • Stronnictwo Demokratyczne (1946–1979).

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj