Andrzej Stonoga
Andrzej Stonoga, ros. Андрей Андреевич Стонога (ur. 1903 w Błagowieszczeńsku, zm. w 1991 w Kijowie) – generał Armii Czerwonej i pułkownik ludowego Wojska Polskiego.
pułkownik saperów | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
5 Brygada Saperów |
Stanowiska |
dowódca brygady saperów |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujAndrzej Stonoga urodził się w 1903 roku w Błagowieszczeńsku, w obwodzie amurskim. Ukończył dziesięć klas szkoły powszechnej w Swobodnym. W 1923 roku rozpoczął służbę w Armii Czerwonej, w której ukończył szkołę oficerską.
W latach 1941–1944 w czasie wojny sowiecko-niemieckiej walczył na Froncie Karelskim, Froncie Dońskim i Froncie Ukraińskim. Brał udział w obronie Moskwy i Stalingradu. W czasie walk w 1941 kontuzjowany od wybuchu bomby, a w 1943 ranny w rękę[1]. 23 marca 1943 roku awansował na pułkownika. Od października 1943 roku do października 1944 roku dowodził 9 Inżynieryjno-Saperską Brygadą. W marcu 1944 roku dowodzona przez niego brygada, w składzie 1 Armii, wzięła udział operacji dnieprowsko-karpackiej, wyróżniła się w walkach o wyzwolenie Płoskirowa i otrzymała wyróżniającą nazwę „Płoskirowska” (ros. 9-я Проскуровская инженерно-саперная бригада).
W październiku 1944 roku został odkomenderowany do Wojska Polskiego, na stanowisko dowódcy 5 Brygady Saperów. Dowodził brygadą w czasie rozminowywania Warszawy wiosną 1945 r., a następnie w czasie rozminowywania rejonu Pułtuska, terenów nad Narwią i Biebrzą oraz Warmii i Mazur[1]. Od 1 marca 1946 roku dowodził 5 Mazurskim Pułkiem Saperów. Pod koniec września 1946 roku powrócił do Armii Czerwonej.
Ordery i odznaczenia
edytujPrzypisy
edytujBibliografia
edytuj- Zdzisław Barszczewski: Sylwetki saperów. Warszawa: Bellona, 2001. ISBN 83-11-09287-7.
- Maciej Szczurowski, Dowódcy Wojska Polskiego na froncie wschodnim 1943-1945. Słownik biograficzny, Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, Pruszków 1996, wyd. II uzupełnione, ISBN 83-87103-08-X.