Wikipedia

Andrzej Sztando

polski ekonomista

Andrzej Sztando (ur. 1971 r. w Jeleniej Górze) – polski ekonomista, doktor habilitowany nauk o zarządzaniu specjalizujący się w zarządzaniu strategicznym rozwojem lokalnym i regionalnym[1]; autor strategii rozwoju polskich gmin, powiatów i województw[2][3][4]; nauczyciel akademicki, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu[5]; radny i wiceprzewodniczący Rady Powiatu karkonoskiego kadencji 2010-2014[6], 2014-2018[7].

Andrzej Sztando
Data i miejsce urodzenia

1971
Jelenia Góra

doktor habilitowany nauk ekonomicznych
Specjalność: zarządzanie strategiczne rozwojem lokalnym i regionalnym
Alma Mater

Akademia Ekonomiczna we Wrocławiu

Doktorat

30 czerwca 2000

Habilitacja

19 kwietnia 2018

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Akademia Ekonomiczna we Wrocławiu
Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu

Odznaczenia
Medal Brązowy za Długoletnią Służbę

Życiorys i badania naukowe edytuj

W 1995 r. ukończył studia magisterskie na Wydziale Gospodarki Regionalnej i Turystyki w Jeleniej Górze Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Już w ich trakcie został asystentem w Katedrze Gospodarki Regionalnej tego wydziału. W 2000 r., na podstawie rozprawy pt.: "Obszary i narzędzia oddziaływania samorządu lokalnego na podmioty gospodarcze", uzyskał stopień doktora nauk ekonomicznych i awansował na adiunkta. W 2018 r., na podstawie osiągnięcia naukowego pt.: "Ponadlokalna perspektywa zarządzania strategicznego rozwojem lokalnym na przykładzie małych miast", nadano mu stopień doktora habilitowanego w dziedzinie nauk ekonomicznych, w dyscyplinie nauki o zarządzaniu. W tym roku otrzymał też awans na profesora nadzwyczajnego i przeniósł się do Katedry Gospodarki Przestrzennej i Administracji Samorządowej na Wydziale Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu. Jako profesor wizytujący i goszczący wykładał m.in. na: Uniwersytecie Bolońskim, Uniwersytecie Sztokholmskim, University of Las Palmas de Gran Canaria, University of Jember, University of Campinas, University of the Witwatersrand, University of Johannesburg, University of Zululand, North-West University, University of National and World Economy, P.A. College, Integrated Business Faculty[5].

Jego działalność naukowa poświęcona jest zarządzaniu rozwojem lokalnym i regionalnym, głównie budowie i wdrażaniu strategii rozwoju gmin/miast, powiatów, województw. Opracował nowatorskie, stosowane współcześnie w Polsce: modelowe procedury budowy i wdrażania strategii rozwoju jednostki samorządu terytorialnego[8][9][10][11], zasady sporządzania planów rozwoju samorządów terytorialnych[12], terytorialną analizę strategiczną SWOT Plus[13], metodykę pomiaru rezultatów programów rewitalizacji miast[14]. Wniósł do nauki o zarządzaniu nową wiedzę, m.in. nt.: ponadlokalnej perspektywy zarządzania strategicznego rozwojem lokalnym w Polsce[15], współczesnych barier tego zarządzania[16][17], motywacji władz do tego zarządzania[18][19], porażek w tym zarządzaniu i sposobów ich unikania[20][21][22]. Sformułował wytyczne legislacyjne doskonalenia zarządzania rozwojem lokalnym i regionalnym[23][24]. Zdefiniował pojęcia: rozwoju lokalnego[2], strategii rozwoju lokalnego[25], polityki rozwoju lokalnego[24] i zarządzania strategicznego rozwojem lokalnym[25]. Jest autorem i współautorem ponad 100 recenzowanych publikacji naukowych[1][5][26].

W latach 2012 i 2013 wybrany przez studentów Wydziału Ekonomii, Zarządzania i Turystyki Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu jako najlepszy specjalista wśród pracowników wydziału[27]. W latach 1997-2018 15-krotny laureat nagrody indywidualnej za osiągnięcia naukowe i ich praktyczne zastosowanie, przyznawanej przez rektora tego uniwersytetu. W 2010 odznaczony Brązowym Medalem za Długoletnią Służbę[5].

Zastosowanie praktyczne badań naukowych edytuj

Stosuje w praktyce wyniki swoich badań naukowych sporządzając strategie i inne plany rozwoju polskich gmin/miast, powiatów i województw oraz uczestnicząc w ich wdrażaniu. Jest autorem i współautorem m.in. strategii rozwoju województw[28]: dolnośląskiego (2001, 2005), lubuskiego (2010); strategii rozwoju powiatów[28]: karkonoskiego (2000, 2006, 2007), zgorzeleckiego (2000, 2004), polkowickiego (2000, 2008), przeworskiego (2007), bolesławieckiego (2000), jaworskiego (2014); strategii rozwoju gmin/miast[28]: Długołęka (2011), Dzierżoniów (1996), Dziwnów (2008), Jelenia Góra (2000, 2004), Nowogrodziec (2001, 2011), Starachowice (1997), Wojcieszów (2004), Wronki (1998), Bogatynia (2006, 2010, 2014), Bolków (2004), Chocianów (2001), Jelcz-Laskowice (2007), Kozienice (2018), Lądek Zdrój (1998, 2014), Lubawka (2001), Mysłakowice (2016), Pieńsk (2000), Polkowice (2000, 2002, 2007, 2010, 2015), Przemków (2008, 2010), Stara Kamienica (2016), Świerzawa (2004), Węgliniec (1998, 2007), Dobromierz (1999), Grębocice (2001, 2006, 2015), Janowice Wielkie (2002), Jeżów Sudecki (2000), Łomazy (2009), Piszczac (2008), Mały Płock (2009), Marciszów (2003, 2010), Mysłakowice (2016), Podgórzyn (2000), Radków (2008), Radwanice (2001), Rokitno (2009), Rudna (2004), Stronie Śląskie (2013), Sulików (2005), Urzędów (2008), Waganiec (2007), Wądroże Wielkie (2008)[2][3][4][29]. Uczestniczył we wdrażaniu wielu z nich[5].

W latach 2000-2018 pełnił funkcje eksperta ds. zarządzania strategicznego m.in.: Sejmiku Województwa Dolnośląskiego, Marszałka Województwa Dolnośląskiego, Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej, Związku Miast Polskich, Międzynarodowego Centrum Biznesu i Administracji Publicznej UWM, Polskiego Towarzystwa Walki z Kalectwem, Karkonoskiej Agencji Rozwoju Regionalnego, Polish-German Research Association, WNP Ekspert, ASM Centrum Badań i Analiz Rynku oraz kilkunastu gmin[5].

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Dr hab. Andrzej Sztando, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2018-11-11].
  2. ↑ a b c Andrzej Sztando, Ponadlokalna perspektywa zarządzania strategicznego rozwojem lokalnym na przykładzie małych miast, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 2017, s. 262-263, ISBN 978-83-7695-626-8 (pol.).
  3. ↑ a b Wykaz opracowanych strategii i zaświadczenia [online], Andrzej Sztando - strona osobista [dostęp 2018-12-18] [zarchiwizowane z adresu 2018-12-26] (pol.).
  4. ↑ a b Autoreferat przedstawiający opis dorobku i osiągnięć naukowych Andrzeja Sztando [online], Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów (pol.).
  5. ↑ a b c d e f Pracownicy - prof. UE dr hab. Andrzej Sztando [online], Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu [dostęp 2018-12-17] (pol.).
  6. ↑ Radni Powiatu Jeleniogórskiego IV Kadencji (2010-2014) [online], Biuletyn Informacji Publicznej Powiatu Jeleniogórskiego, 31 grudnia 2010 [dostęp 2018-12-17] (pol.).
  7. ↑ Radni Powiatu Jeleniogórskiego V Kadencji (2014-2018) [online], Biuletyn Informacji Publicznej Powiatu Jeleniogórskiego, 18 listopada 2016 [dostęp 2018-12-17] (pol.).
  8. ↑ Andrzej Sztando, Model procedury budowy strategii rozwoju jednostki samorządu terytorialnego, „Biblioteka Regionalisty”, Nr 13/2013, ISSN 2081-4461 (pol.).
  9. ↑ Andrzej Sztando, Procedura budowy strategii rozwoju jednostki samorządu terytorialnego. Poradnik, Warszawa: Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji, 2012 (pol.).
  10. ↑ Andrzej Sztando, Procedura wdrażania strategii rozwoju jednostek samorządu terytorialnego, A. Klasik (red.), [w:] Konkurencyjność miast i regionów a przedsiębiorczość i przemiany strukturalne, Katowice: Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Katowicach, 2001, ISBN 83-7246-038-8 (pol.).
  11. ↑ Andrzej Sztando, Wdrażanie strategii rozwoju jednostki samorządu terytorialnego, „Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu”, Nr 101/2010, ISSN 1899-3192 (pol.).
  12. ↑ Andrzej Sztando, Zasady sporządzania dokumentów planistycznych samorządów terytorialnych, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego”, Nr 530/2009, ISSN 1640-6818 (pol.).
  13. ↑ Andrzej Sztando, Analiza strategiczna jednostek samorządu terytorialnego, Danuta Strahl (red.), [w:] Metody oceny rozwoju regionalnego, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu, 2006, ISBN 83-7011-723-6 (pol.).
  14. ↑ Andrzej Sztando, Pomiar rezultatów programu rewitalizacji miasta, „Samorząd Terytorialny”, Nr 9/2008, ISSN 0867-4973 (pol.).
  15. ↑ Andrzej Sztando, Ponadlokalna perspektywa zarządzania strategicznego rozwojem lokalnym na przykładzie małych miast, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 2017, ISBN 978-83-7695-626-8 (pol.).
  16. ↑ Andrzej Sztando, Współczesne bariery zarządzania strategicznego rozwojem lokalnym w Polsce, „Nauki o Zarządzaniu”, Nr 4(25)/2015, ISSN 2080-6000 (pol.).
  17. ↑ Andrzej Sztando, Bariery zarządzania strategicznego rozwojem lokalnym związane z cechami osobowymi władz lokalnych, „Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu”, Nr 284/2013, ISSN 1899-3192 (pol.).
  18. ↑ Andrzej Sztando, Does the Strategic Planning of Local Development Result from the Motives Indicated in Literature? Contemporary Motivation of Polish Small Towns’ Authorities for Strategic Planning of Local Development, „Transylvanian Review of Administrative Sciences”, Nr 51E/2017, ISSN 1842-2845 (ang.).
  19. ↑ Andrzej Sztando, Niedostatki społecznej odpowiedzialności władz gmin w planowaniu strategicznym rozwoju lokalnego, „Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu”, Nr 220/2011, ISSN 1899-3192 (pol.).
  20. ↑ Andrzej Sztando, Efemerydy, katedry na pustyni i balasty w zarządzaniu rozwojem lokalnym małych miast, „Nauki o Zarządzaniu”, Nr 3(28)/2017, ISSN 2080-6000 (pol.).
  21. ↑ Andrzej Sztando, Problem podmiotu i przedmiotów strategii rozwoju lokalnego, „Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu”, Nr 46/2009, ISSN 1899-3192 (pol.).
  22. ↑ Andrzej Sztando, Typowe problemy planowania strategicznego w polskich samorządach, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego”, Nr 501/2008, ISSN 1640-6818 (pol.).
  23. ↑ Andrzej Sztando, Współczesne wyzwania państwowej polityki rozwoju lokalnego w świetle oczekiwań władz małych miast, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie”, Nr 1(961)/2017, ISSN 1898-6447 (pol.).
  24. ↑ a b Andrzej Sztando, Lokalna i ponadlokalne polityki rozwoju lokalnego – istota, rodzaje i spójność, „Roczniki Nauk Społecznych”, Nr 1(45)/2017, ISSN 0137-4176 (pol.).
  25. ↑ a b Andrzej Sztando, Lokalistyczne cechy zarządzania strategicznego rozwojem lokalnym, „Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu”, Nr 477/2017, ISSN 1899-3192 (pol.).
  26. ↑ Dane na podstawie katalogu Biblioteki Głównej Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, stan na XII 2018.
  27. ↑ Studenckie oceny, „Portal. Kwartalnik Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu”, Nr 1(12)/2012, ISSN 1899-6965 (pol.).
  28. ↑ a b c W nawiasach podano lata podjęcia uchwał o ich przyjęciu do realizacji przez rady gmin, miejskie i powiatowe oraz sejmiki województw.
  29. ↑ Biuletyny informacji publicznej wymienionych jednostek samorządu terytorialnego.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Andrzej_Sztando&oldid=71838918”