Anielska Góra (Góry Krucze)

Anielska Góra (niem. Angenelliberg, Angelli-Berg) – szczyt (góra) o wysokości 651 m n.p.m., położony w północnej części Gór Kruczych (zachodniej części Gór Kamiennych w Sudetach Środkowych).

Anielska Góra
Państwo

 Polska

Pasmo

Sudety
Góry Kamienne
Góry Krucze

Wysokość

651 m n.p.m.

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Anielska Góra”
Ziemia50°44′15″N 16°02′08″E/50,737500 16,035556

Położenie edytuj

Góra leży pomiędzy szczytami Długosz i Czarnogóra w głównym grzbiecie Gór Kruczych. Od wzniesienia odchodzą dwa krótkie, boczne grzbieciki. Jeden z nich biegnie ku zachodowi, a zakończony jest Skowrońcem nad Błażkową. Drugi kieruje się ku północnemu zachodowi, kończy się Młynarzem nad Janiszowem i Przedwojowem.

Szczyt leży ok. 4 km na zachód od centrum Krzeszowa, do wsi należy również nieoficjalny przysiółek położony na wschodnim zboczu wzniesienia – Betlejem.

Zachodnie zbocze trawersuje droga krajowa nr 5. Przełęczą między Długoszem o Anielską Górą przechodzi lokalna szosa z Przedwojowa do Krzeszowa – obecnie prowadzi nią trasa rowerowa Szlak cysterski.

Geologia edytuj

Anielska Góra zbudowana jest z permskich melafirów (trachybazaltów). U jej podnóży zalegają piaskowce i zlepieńce czerwonego spągowca, a pod nimi, od zachodu piaskowce, zlepieńce, mułowce oraz pokłady węgla kamiennego warstw żaclerskich. Wszystkie te utwory należą do zachodniego skrzydła niecki śródsudeckiej. Skały osadowe zapadają na wschód. Na południowym zboczu, w lesie znajdują się wyrobiska nieczynnego kamieniołomu melafiru.

Roślinność edytuj

Góra porośnięta jest lasem świerkowym z domieszką sosny i brzozy.

Górnictwo edytuj

Górnictwo węgla kamiennego edytuj

Pod Anielską Górą znajdują się obecnie nieeksploatowane pola górnicze o nazwach: Liebauer Kohlen-Verein, Schöller, oraz Hopfen. Na zachodnim zboczu góry istniała kopalnia „Müller Schute[1][2]

Kamieniołom edytuj

Na zachodnim zboczu góry był kiedyś eksploatowany kamieniołom permskich porfirów (trachitów)[3][4].

Przypisy edytuj

  1. Bergwerksbesitz und Flözübersichts Karte von dem niederschlesisch-böhmischen Dteinkohlenbecken. 1:100 000
  2. Marian Gabrowski, Śladami zapomnianego lotniska w Lipienicy, Wyd. Marian Gabrowski, Polkowice 2018, str. 166-184. ISBN 978-83-950215-4-1.
  3. Marian Gabrowski, Krzeszów - kamieniołom [online], marian.gabrowski.eu [dostęp 2017-06-11].
  4. Geologishe Karte des Deutschen Reich, wyd. 2, t. Landeshut 1:25 000, Herausgegeben von der Reichsstelle f ür Bodenforschung, 1940 (niem.).

Bibliografia edytuj