Ogród Dendrologiczny w Glinnej

(Przekierowano z Arboretum w Glinnej)

Ogród Dendrologiczny w Glinnej im. prof. Jerzego Tumiłowiczaarboretum znajdujące się w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfińskim, w gminie Stare Czarnowo.

Ogród Dendrologiczny w Glinnej
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Miejscowość

Glinna

Adres

74-106 Gliniec

Powierzchnia

około 6 ha

Data założenia

około 1880

Położenie na mapie gminy Stare Czarnowo
Mapa konturowa gminy Stare Czarnowo, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ogród Dendrologiczny w Glinnej”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Ogród Dendrologiczny w Glinnej”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Ogród Dendrologiczny w Glinnej”
Położenie na mapie powiatu gryfińskiego
Mapa konturowa powiatu gryfińskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Ogród Dendrologiczny w Glinnej”
Ziemia53°17′50,33″N 14°43′14,42″E/53,297314 14,720672

Lokalizacja i historia

edytuj

Zlokalizowane jest na skraju Puszczy Bukowej, na gruntach zarządzanych przez Nadleśnictwo Gryfino. Ogród powstał najprawdopodobniej około 1911 (brak szczegółowych danych archiwalnych). Jednak już w 1823 na tym terenie powstały prywatne szkółki drzew, przejęte w 1870 przez nadleśnictwo państwowe w Śmierdnicy. Z tego okresu pochodzi większość najstarszych, pomnikowych dzisiaj okazów egzotycznych drzew, w czym szczególnie zasłużył się niemiecki nadleśniczy Carl Ludwig Gené. Po II wojnie światowej arboretum zostało zaniedbane. Odnowiono je w latach 70. XX wieku staraniem Lasów Państwowych i arboretum w Rogowie.

Obecnie znajduje się w ogrodzie ponad 800 gatunków i odmian drzew i krzewów, przede wszystkim egzotycznych. Powierzchnia wynosi 6 hektarów. Najstarszym drzewem na obszarze ogrodu jest orzesznik pięciolistkowy, który ma około 180 lat.

Na terenie ogrodu rosną między innymi: aralia kolczasta, aralia chińska, guzikowiec zachodni, Eleutherococcus leucorrhizus, eleuterokok kolczasty, kolcosił straszliwy, kwaśnodrzew amerykański, Sophora flavescens, trochodendron araliowaty, szczęślin późny, orszelina szara, franklinia amerykańska, heptakodium chińskie, perowskia łobodolistna, perełkowiec japoński i roztrzeplin wiechowaty[1].

Przypisy

edytuj
  1. Marcin Kubus: Aklimatyzacja późno kwitnących roślin drzewiastych w Ogrodzie Dendrologicznym w Glinnej, w: Materiały konferencyjne. Konferencja naukowa Biologia i Ekologia Roślin Drzewiastych, Kórnik-Poznań, 21-23.10.2013, PAN/Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań, 2013, s.175-176, ISBN 978-83-63400-90-3.

Linki zewnętrzne

edytuj