Wikipedia

Arkadiusz Onyszko

polski piłkarz

Arkadiusz Jerzy Onyszko (ur. 12 stycznia 1974 w Lublinie) – polski piłkarz grający na pozycji bramkarza, dwukrotny reprezentant Polski.

Arkadiusz Onyszko
Ilustracja
Arkadiusz Onyszko (2009)
Pełne imię i nazwisko

Arkadiusz Jerzy Onyszko

Data i miejsce urodzenia

12 stycznia 1974
Lublin

Wzrost

186 cm

Pozycja

bramkarz

Kariera juniorska
Lata Klub
1986–1990 KS Lublinianka
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1990–1993 Zawisza Bydgoszcz 12 (0)
1993–1994 Legia Warszawa 0 (0)
1994 → Polonia Warszawa (wyp.) 13 (0)
1995–1996 Warta Poznań 46 (0)
1996–1997 Lech Poznań 31 (0)
1997–1998 Widzew Łódź 30 (0)
1998–2003 Viborg FF 173 (0)
2004–2009 Odense BK 177 (0)
2009 FC Midtjylland 13 (0)
2009 Silkeborg IF 0 (0)
2010 Odra Wodzisław Śląski 13 (0)
2010–2011 Polonia Warszawa 0 (0)
W sumie: 508 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
 Polska U-16
 Polska U-21
1997  Polska 2 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2012 ŁKS Łódź (bramkarze)
2012–2013 Motor Lublin (bramkarze)
2013 Polska U-18 (bramkarze)
2013 Polska U-17 (bramkarze)
2013–2017 Bogdanka/Górnik Łęczna (bramkarze)
2017–2022 Motor Lublin (bramkarze)
2022–2023 Polska U-16 (bramkarze)
2023– Polska U-17 (bramkarze)
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
srebro Barcelona 1992 Piłka nożna
Multimedia w Wikimedia Commons

Życiorys edytuj

Karierę rozpoczynał w sezonie 1989/1990 występując w zespole KS Lublinianka. W 1990 wywalczył z reprezentacją Polski brązowy medal mistrzostw Europy w kategorii U-16. Następnie grał w Zawiszy Bydgoszcz, Legii Warszawa, Polonii Warszawa, Warcie Poznań, Lechu Poznań, Widzewie Łódź i Viborgu. W trakcie sezonu 2003/2004 przeniósł się do Odense.

Z reprezentacją Polski zdobył wicemistrzostwo olimpijskie w Barcelonie w 1992.

Jest zdobywcą Superpucharu Polski (1995) z Legią Warszawa oraz Pucharu Danii z Odense BK (2007).

17 czerwca 2009 dyrektor Odense BK Kim Brink poinformował, iż klub rozwiązał kontrakt z bramkarzem.

4 lipca 2009 Arkadiusz Onyszko podpisał kontrakt z klubem FC Midtjylland. 2 listopada 2009 klub rozwiązał umowę w trybie natychmiastowym, co było reakcją na treści zawarte w autobiografii piłkarza „Fucking Polak”[1].

18 listopada 2009 podpisał kontrakt z zespołem Silkeborg IF ważny do 2012, jednak już na początku stycznia 2010 związał się umową – do końca sezonu 2009/2010 – z Odrą Wodzisław[2][3]. Świetne występy w Odrze nie pozwoliły jednak utrzymać się jej w Ekstraklasie. Wobec spadku drużyny z Wodzisławia Śląskiego do I ligi 20 maja 2010 roku podpisał dwuletni kontrakt z Polonią Warszawa[4].

18 lipca 2010 roku u Onyszki wykryto niewydolność nerki, która wyeliminowała go z rozgrywek sezonu 2010/11[5].

Arkadiusz Onyszko z powodów zdrowotnych nie rozegrał ani jednego meczu w Polonii. Tym samym ostatnim meczem Onyszki w ekstraklasie było spotkanie Wisły Kraków z Odrą Wodzisław, spotkanie to było również ostatnim meczem Odry w Ekstraklasie występującej w niej nieprzerwanie przez 14 lat. Od początku kariery rozegrał 114 meczów w ekstraklasie.

1 grudnia 2011 roku na posiedzeniu Izby ds. Rozwiązywania Sporów Sportowych, które odbyło się, na wniosek klubu Polonia Warszawa rozwiązano umowę między Arkadiuszem Onyszko i KSP Polonia Warszawa. Powodem rozwiązania kontraktu był zły stan zdrowia uniemożliwiający grę przez okres dłuższy niż 6 miesięcy stwierdzony zaświadczeniem lekarskim. Zawodnik przychylił się do wniosku[6].

We wrześniu 2012 został trenerem bramkarzy Motoru Lublin[7].

6 stycznia 2013 Onyszko miał przeszczep nerki w Szczecinie[8].

4 lipca 2017 został trenerem bramkarzy Motoru Lublin[9].

Jest właścicielem akademii piłkarskiej prowadzonej pod nazwą Akademia Sportu Arkadiusz Onyszko. W 2018 uzyskał mandat radnego rady powiatu łęczyńskiego[10].

W 2020 odkryto, że jego mandat jest niezgodny z prawem, ponieważ aby kandydować, zameldował się fikcyjnie na miejscu[11]. W lutym 2020 podczas sesji Rady Powiatu Łęczyńskiego koalicja rządząca (PiS-PO) większością głosów odrzuciła wniosek PSL dotyczący odwołania Onyszki z funkcji radnego[12][13].

Kontrowersje edytuj

W marcu 2009 Onyszko został aresztowany[14], a następnie skazany na trzy miesiące więzienia, w tym dwa w zawieszeniu za pobicie swojej byłej żony. W trakcie procesu swoje działanie uzasadnił zazdrością i wyraził żal za swój czyn[15][16].

2 listopada 2009 klub FC Midtjylland rozwiązał umowę z Onyszką w trybie natychmiastowym, jako ustosunkowanie się klubu do autobiografii piłkarza „Fucking polak”. Padały w niej wypowiedzi m.in. o charakterze homofobicznym („Nienawidzę homoseksualistów, są odrażający”[17]), natomiast o duńskich dziennikarkach sportowych bramkarz napisał, że „są nieprofesjonalne, nie mają pojęcia o piłce nożnej i zatrudnione są wyłącznie z powodu swojego wyglądu, żeby łatwiej im było wyciągać od nas odpowiedzi”[18]. W reakcji na książkę, władze klubu wydały oficjalne oświadczenie w którym padają zdania „Nie widzimy innego wyjścia niż natychmiastowe zwolnienie. Punkt widzenia Onyszki nie pasuje do naszych wartości i nie życzymy sobie, aby młodzież w naszej akademii piłkarskiej brała z niego przykład”[19].

Przypisy edytuj

  1. ↑ Onyszko szokuje Danię i traci pracę. sport.wp.pl. [dostęp 2010-01-18]. (pol.).
  2. ↑ Arkadiusz Onyszko w Odrze. 90minut.pl. [dostęp 2010-01-14]. (pol.).
  3. ↑ Onyszko piłkarzem Odry. odra.wodzislaw.pl. [dostęp 2010-01-18]. (pol.).
  4. ↑ Arkadiusz Onyszko w Polonii Warszawa. 90minut.pl, 2010-05-20. [dostęp 2010-05-21].
  5. ↑ Arkadiusz Onyszko przejdzie transplantacje nerki. 90minut.pl, 2010-07-18. [dostęp 2010-07-18].
  6. ↑ Kontrakt Arkadiusza Onyszko z Polonią Warszawa rozwiązany. onet.pl, 2011-12-01. [dostęp 2011-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-15)].
  7. ↑ PAP: Piotr Świerczewski został trenerem Motoru Lublin. dziennik.pl, 2012-09-13. [dostęp 2013-01-30].
  8. ↑ Tomasz Maciejewski: Były bramkarz reprezentacji: Wreszcie mogę się wysiusiać. Gazeta.pl Szczecin, 2013-01-17. [dostęp 2013-01-30].
  9. ↑ Arkadiusz Onyszko trenerem bramkarzy Motoru Lublin. motorlublin.eu. [dostęp 2017-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (8 lipca 2017)]. (pol.).
  10. ↑ Piotr Bobakowski: Sukces wyborczy byłego reprezentanta Polski. Arkadiusz Onyszko został radnym. wp.pl, 2018-10-24. [dostęp 2019-11-01].
  11. ↑ Jacek Brzuszkiewicz: Wyrzucony z dwóch duńskich klubów piłkarskich, m.in. za bicie żony. Zaczął karierę w PiS. Ale wpadł z powodu 9,50 zł. wyborcza.pl, 2020-02-11. [dostęp 2020-05-07]. (pol.).
  12. ↑ Arkadiusz Onyszko, były piłkarz, a obecnie radny powiatu łęczyńskiego ocalił mandat. kurierlubelski.pl. [dostęp 2020-05-10]. (pol.).
  13. ↑ Onyszko nie straci mandatu. tubalecznej.pl. [dostęp 2020-05-10]. (pol.).
  14. ↑ Arkadiusz Onyszko aresztowany. sport.wp.pl. [dostęp 2010-01-18]. (pol.).
  15. ↑ borzech, usatoday.com: Onyszko skazany na 3 miesiące więzienia. Gazeta.pl, 2009-06-24. [dostęp 2013-01-30].
  16. ↑ futbol.pl: Bukmacherzy drwią z polskiego bramkarza. Onet.pl Sport, 2009-06-25. [dostęp 2013-01-30].
  17. ↑ Arek Onyszko, Steffen Moestrup: Fucking polak. Holstebro (Dania): Bogkompagn!et, 2009, s. 142. ISBN 978-87-92294-25-8. (duń.).
  18. ↑ Arek Onyszko, Steffen Moestrup: Fucking polak. Holstebro (Dania): Bogkompagn!et, 2009, s. 107. ISBN 978-87-92294-25-8. (duń.).
  19. ↑ PAP: Onyszko szokuje Danię i traci pracę. wp.pl, 2009-11-02. [dostęp 2013-01-30].

Bibliografia edytuj

  • Andrzej Gowarzewski, Zbigniew Mucha, Bożena Lidia Szmel: Legia najlepsza jest... Prawie 100 lat prawdziwej historii, wyd. gia, Katowice 2013

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Arkadiusz_Onyszko&oldid=72055407”