Artemiusz (Kiszczanka)

Artemiusz, białorus. Арцемій – Arciemij; ros. Артемий – Artiemij, imię świeckie: biał. Аляксандр Анатольевіч Кішчанка – Alaksandr Anatoljewicz Kiszczanka; ros. Александр Анатольевич Кищенко – Aleksandr Anatoljewicz Kiszczenko (ur. 25 kwietnia 1952 w Mińsku, zm. 22 kwietnia 2023[1]) – biskup Egzarchatu Białoruskiego.

Artemiusz
Арцемій
Alaksandr Kiszczanka
Аляксандр Кішчанка
Arcybiskup grodzieński i wołkowyski
Kraj działania

Białoruś

Data i miejsce urodzenia

25 kwietnia 1952
Mińsk

Data śmierci

22 kwietnia 2023

Miejsce pochówku ?
Arcybiskup grodzieński i wołkowyski
Okres sprawowania

2012–2021

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Śluby zakonne

3 stycznia 1996

Diakonat

21 lutego 1982

Prezbiterat

24 marca 1984

Chirotonia biskupia

4 lutego 1996

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

4 lutego 1996

Miejscowość

Mińsk

Miejsce

Sobór św. Ducha

Konsekrator

Filaret (Wachromiejew)

Współkonsekratorzy

Maksym (Krocha), Konstantyn (Chomicz), Dymitr (Drazdou), Stefan (Korzun), Arystarch (Stankiewicz), Gleb (Sawin), Konstantyn (Gorianow), Piotr (Karpusiuk)

Życiorys

edytuj

Po ukończeniu szkoły średniej rozpoczął studia w instytucie mechanizacji i elektryfikacji gospodarstwa wiejskiego w Mińsku, gdzie ukończył trzy lata nauki. Następnie odbywał zasadniczą służbę wojskową, po której wstąpił do Monasteru Pskowsko-Pieczerskiego jako posłusznik. W tym samym roku rozpoczął naukę w seminarium duchownym w Leningradzie. W 1979 rozpoczął wyższe studia teologiczne w Leningradzkiej Akademii Duchownej, które przerwał po trzecim roku.

Od 1979 do 1982 przebywał w Ołońcu, gdzie wykonywał różne prace w miejscowej cerkwi Zaśnięcia Matki Bożej. 21 lutego 1982 został wyświęcony na diakona, zachowując celibat. Od października tego samego roku służył w cerkwi św. Aleksandra Newskiego w Mińsku. 24 marca 1984 przyjął święcenia kapłańskie.

3 stycznia 1996 złożył wieczyste śluby zakonne w monasterze w Żyrowiczach, zaś pięć dni później otrzymał godność archimandryty. 4 lutego tego samego roku w soborze Świętego Ducha w Mińsku miała miejsce jego chirotonia na biskupa grodzieńskiego i wołkowyskiego. Równolegle z pełnioną funkcją w hierarchii kościelnej biskup Artemiusz wykładał podstawy prawosławia na Europejskim Uniwersytecie Humanistycznym w Mińsku.

W 2012 został podniesiony do godności arcybiskupiej[2].

21 lutego 2013 obronił na Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej doktorat; swoją rozprawę poświęcił historii diecezji grodzieńskiej PAKP w okresie międzywojennym[3].

Podczas protestów na Białorusi, które wybuchły po wyborach prezydenckich w 2020 r., jako jedyny z biskupów Egzarchatu Białoruskiego surowo skrytykował stosowanie przemocy wobec demonstrantów i rozpędzanie protestów[4][5].

9 czerwca 2021 r. Święty Synod przeniósł go w stan spoczynku (oficjalnie ze względów zdrowotnych); na miejsce pobytu hierarchy wyznaczono Mińsk[6]. Sam duchowny w 2021 r. publicznie stwierdził, że przyczyną jego usunięcia z urzędu, wbrew jego woli, była jego postawa wobec protestów na Białorusi[7]. Natomiast na posiedzeniu Świętego Synodu w dniach 23–24 września 2021 r. zmieniono miejsce pobytu arcybiskupa na Grodno[8].

Zmarł 22 kwietnia 2023[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b Отошел ко Господу архиепископ Артемий (Кищенко) [online], Патриархия.ru [dostęp 2023-04-22] (ros.).
  2. Архиепископы Казанский Анастасий и Белгородский Иоанн, епископы Иваново-Вознесенский Иосиф и Ставропольский Кирилл возведены в сан митрополита
  3. J. Charkiewicz, Arcybiskup Artemiusz doktorem teologii, „Wiadomości Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego” nr 4 (281), kwiecień 2013.
  4. Поддержавшего протесты белорусского священника освободили от должности [online], lenta.ru [dostęp 2021-06-09].
  5. Белорусская церковь решила избавиться от неугодного властям гродненского архиепископа Артемия / Вера и общество / Независимая газета [online], www.ng.ru [dostęp 2021-06-09].
  6. ЖУРНАЛ Священного Синода от 9 июня 2021 года. patriarchia.ru, 9 czerwca 2021. [dostęp 2021-06-09]. (ros.).
  7. Бывший архиепископ Гродненский Артемий: Как хочется умереть так, чтобы не было стыдно, что я священник! [online], Наша Ніва [dostęp 2023-04-22] (ros.).
  8. ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 23–24 сентября 2021 года. patriarchia.ru, 24 września 2021. [dostęp 2021-09-24]. (ros.).

Bibliografia

edytuj