Babięty Wielkie (jezioro)

jezioro w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie szczycieńskim, w gminie Dźwierzuty

Babięty Wielkie (Babięty, Babant, Babant Wielki, Babant Duży) – jezioro w Polsce położone w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie szczycieńskim, w gminie Dźwierzuty.

Babięty Wielkie
Babięty, Babant, Babant Wielki, Babant Duży
Położenie
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Region

Pojezierze Mrągowskie

Wysokość lustra

141,2 m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

264 ha

Wymiary
• max długość
• max szerokość


5 km
1,1 km

Głębokość
• maksymalna


65 m

Długość linii brzegowej

12,8 km

Położenie na mapie gminy Dźwierzuty
Mapa konturowa gminy Dźwierzuty, po prawej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Babięty Wielkie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na prawo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Babięty Wielkie”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, w centrum znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Babięty Wielkie”
Położenie na mapie powiatu szczycieńskiego
Mapa konturowa powiatu szczycieńskiego, u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Babięty Wielkie”
Ziemia53°43′07″N 21°07′15″E/53,718611 21,120833
  • Powierzchnia – 264 ha
  • Głębokość maksymalna – 65 m
  • Głębokość średnia – ? m
  • Długość maksymalna – 5 km
  • Szerokość maksymalna – 1,1 km
  • Długość linii brzegowej – 12,8 km
  • Położenie lustra wody – 141,2 m n.p.m.
  • Typ – sielawowe
  • Jezioro jest hydrologicznie owarte poprzez cieki:

Ukształtowanie terenu wokół jeziora jest bardzo zróżnicowane. Brzegi w części północnej jeziora są płaskie i częściowo pagórkowate, wschodnie dość strome, a pozostałe wysokie. Prawie całe jezioro otaczają lasy, tylko od strony północno-zachodniej przylegają pola uprawne i łąki. Przy północnym krańcu jeziora leży osada Śledzie, a przy południowym była leśniczówka Rańsk. Brzegi porośnięte lasem, pola i łąki.

Spadki dna stromo schodzą do osi podłużnej jeziora, prawie równomiernie z obydwu jego stron. Jedynie w środkowej części jeziora, przy brzegach zachodnim i wschodnim, gdzie znajdują się dwie okrągławe zatoki oraz na końcach północnych ławica przybrzeżna jest szersza, o łagodnym spadku. Dno i partie przybrzeżne jeziora są piaszczyste, miejscami tylko zamulone. Woda w ciągu całego roku zachowuje dużą przejrzystość, jest dość zimna i dobrze natleniona. Roślinność wodna wynurzona dość dobrze rozwinięta, w partiach przybrzeżnych – oczerety. Roślinność zanurzona dobrze rozwinięta tylko w wypłyconych zatokach i wzdłuż brzegów jeziora.

Do jeziora można dojechać drogą wojewódzką nr 600 ze Szczytna w kierunku Mrągowa, następnie w miejscowości Rańsk należy skręcić w prawo do miejscowości Jeleniowo. Jezioro będzie widoczne po lewej stronie szosy.

Turystyka

edytuj
  • Kajak

Jezioro leży ono na wodnym szlaku turystycznym SorkwityJezioro Nidzkie

  • Wędkarstwo

Ichtiofauna bardzo bogata, w jeziorze występuje sielawa, sieja, ukleja, płoć, leszcz, krąp, okoń, szczupak, sandacz, miętus, węgorz, jazgarz, wzdręga i lin. Populacja okonia jest bardzo liczna, co jest typowe dla jezior typu sielawowego. Trafiają się bardzo duże osobniki tego gatunku. W jeziorze występują też duże szczupaki – "sielawowe". Populacje ryb i możliwości ich połowu w jeziorze należy uznać za dobre.

  • Pływanie

Woda jest czysta, choć stan się pogarsza. Jedna z przyczyn to brudna woda wpadająca z Jeziora Rańskiego.

  • Biwak

Dwa pola biwakowe, na które można się dostać jadąc z miejscowości Rańsk do Jeleniewa. W okresie letniego sezonu na wyznaczonych polach biwakowych można rozbić namiot. Sprzęt pływający można wypożyczyć w sklepie, w pobliskim Jeleniowie.

Zobacz też

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Jan Bałdowski "Warmia i Mazury, mały przewodnik" Wydawnictwo Sport i Turystyka Warszawa 1977 s. 51
  • Tomasz Darmochwał, Marek Jacek Rumiński: Warmia Mazury. Przewodnik, Białystok: Agencja TD, 1996. ISBN 83-902165-0-7, s. 181