Badenipolski herb szlachecki, hrabiowska odmiana herbu Bończa.

Herb Badeni i jego odmiany
Herb hrabiowski Badeni, z nadania w 1845, według oryginalnego dyplomu
Herb hrabiowski Badeni, z nadania w 1887, według oryginalnego dyplomu
Herb hrabiowski Badeni, z akt Heroldii Królestwa Polskiego (zatwierdzenie tytułu w 1825)
Herb hrabiowski Badeni u Bonieckiego

Opis herbu edytuj

Opis zbudowany zgodnie z klasycznymi zasadami blazonowania:

Herb z nadania w 1845: W polu błękitnym jednorożec srebrny, z jęzorem czerwonym, w skoku. Nad tarczą korona hrabiowska. Nad nią hełm. W klejnocie nad hełmem pół jednorożca jak w godle. Trzymacze: Dwa lwy złote, z jęzorami czerwonymi, patrzące w prawo[1].

Herb z nadania w 1887: Jednorożec w galopie, lwy-trzymacze patrzące na zewnątrz[1]. Jednorożec w klejnocie wprost.

Herb z archiwum HKP: W polu czerwonym pół jednorożca srebrnego, wyskakującego zza kępy murawy zielonej. Nad tarczą korona hrabiowska, z której klejnot: pół jednorożca jak w godle.

Najwcześniejsze wzmianki edytuj

Tytuł hrabiowski został zatwierdzony w Królestwie Polskim Sebastianowi Badeniemu 2 grudnia 1825. Kazimierz Badeni uzyskał austriacki tytuł hrabiowski 8 listopada 1845 (dyplom z 28 stycznia 1846), który dziedziczyli potem jego potomkowie. Podstawą nadania tytułu były posiadane dobra ziemskie oraz funkcja deputata stanowego. Niezależnie od Kazimierza tytuł hrabiowski austriacki uzyskał Stanisław Franciszek Badeni, bratanek Kazimierza. Pozytywna opinia cesarza w tej sprawie została wydana 2 kwietnia 1887, taksę za dyplom opłacono 30 kwietnia 1887.

Herbowni edytuj

graf von Badeni.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Na ilustracjach z nadań trzymacze są srebrne, ale w opisie wyraźnie określono je jako złote

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj