Trzymacze heraldyczne

Zawołanie

Klejnot

Zawój lub korona

Hełm

Korona rangowa

Tarcza

Pole

Order

Dewiza

Figura

Godło

Labry

Trzymacze

Postument

Elementy herbu

Trzymacze heraldyczne, nazywane również podporami tarczowymi^[1] lub bocznicami^[2] – postacie ludzkie lub zwierzęta umieszczane po jednej lub – częściej – po obu stronach, niekiedy za tarczą herbową, i podtrzymujące ją^[1].

Opis

W charakterze trzymaczy mogły wystąpić w zmienionej nieco formie godła heraldyczne, postacie ludzkie – rycerze, Murzyni, giganci, aniołowie – zwierzęta rzeczywiste i fantastyczne – lwy, orły, gryfy, centaury i inne^[1]. Trzymaczom często podkładano pod nogi lub łapy specjalny postument heraldyczny, jedynie ptaki – trzymacze wyglądały naturalnie unosząc się swobodnie.

Trzymacze heraldyczne
z herbu Wielkiej Brytanii
Lew	Jednorożec

Trzymacze są udostojnieniem herbu, nie mogły być stosowane dowolnie i samowolnie lecz jedynie na mocy specjalnego aktu nadania.

W polskiej heraldyce użycie trzymaczy nie zostało jak dotąd ujęte przepisami, stąd pojawiają się one dowolnie, jako ozdoba herbu. W okresie rozbiorów używanie trzymaczy herbowych zostało ograniczone przez heroldie państw zaborczych tylko do tych prawnie nadanych. Jednak nie wydaje się by była to regulacja wiążąca dla polskiego prawa i obyczaju heraldycznego. Znanym przykładem trzymaczy herbowych w Polsce są złote lwy z herbu Gdańska.