Paweł Dudziński (duchowny)

polski duchowny katolicki, teolog, heraldyk
(Przekierowano z Paweł Dudziński (ksiądz))

Paweł Dudziński (ur. 6 stycznia 1964 w Warszawie) – polski prezbiter rzymskokatolicki, teolog, heraldyk, przewodniczący Komisji Heraldycznej[1].

Paweł Dudziński
Doktor nauk humanistycznych
Data i miejsce urodzenia

6 stycznia 1964
Warszawa

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Archidiecezja warszawska

Prezbiterat

1988

Życiorys

edytuj

Ukończył w 1988 Wyższe Metropolitalne Seminarium Duchowne w Warszawie. Magister teologii w zakresie historii sztuki chrześcijańskiej na Papieskim Wydziale Teologicznym w Warszawie (1988). Pracę magisterską poświęcił heraldyce kościelnej[2].

Uczestniczył w wystawie Ars Heraldica zorganizowanej przez PTH w 1995 w Muzeum Niepodległości w Warszawie.

W 2005 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie historii na Wydziale Nauk Historycznych i Społecznych Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, pracę poświęcił heraldyce kościelnej[3].

Wskazany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, objął z dniem 21 października 2008 r. funkcję przewodniczącego Komisji Heraldycznej przy Ministrze Spraw Wewnętrznych i Administracji.

29 grudnia 2022 r. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego wystąpił do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z wnioskiem o odwołanie dra Pawła Dudzińskiego ze składu Komisji Heraldycznej[4].

Działalność naukowo-dydaktyczna

edytuj

Od 2006 do 2016 roku wykładowca na Wydziale Nauk Historycznych i Społecznych Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie:

  • w latach 2006–2007 pracownik naukowo-dydaktyczny w Instytucie Nauk Historycznych UKSW
  • w latach 2007–2014 adiunkt w Instytucie Nauk Historycznych UKSW
  • w latach 2014–2016 starszy pracownik naukowy w Instytucie Nauk Historycznych (Katedra Nauk Pomocniczych Historii) UKSW.[5]

W roku 2014 wszczął przewód habilitacyjny, przerwany na własny wniosek. W roku 2016 podjął drugą próbę uzyskania stopnia doktora habilitowanego na podstawie osiągnięcia naukowego w postaci monografii autorskiej: „Ma być kruk w herbie” zagadnienie symboliki godła herbowego i kultury heraldycznej[6]. Postępowanie zakończyło się w roku 2021 utrzymaniem w mocy uchwały odmawiającej nadania stopnia doktora habilitowanego, decyzją Prezydium Rady Doskonałości Naukowej[7].

Działalność projektowa

edytuj

Jest autorem i współautorem wielu projektów symboli kościelnych i samorządowych, zrealizowanych przed powołaniem na stanowisko Przewodniczącego Komisji Heraldycznej, jak i w trakcie sprawowania tej funkcji w latach 2008–2015.

Zaprojektował herby osób duchownych i instytucji kościelnych:

Opracował wzory symboli dla jednostek samorządowych:

Zaprojektował godło Piastowskiego Towarzystwa Tenisowego. Brał udział w konkursach na godło Polskiego Towarzystwa Heraldycznego i „Baron de Montfarts International Heraldic Art Prize”, organizowanej przez Federation Genealogique et Heraldique de Belgique. Uczestniczył także we wstępnych pracach nad polskim herbem państwowym i herbem województwa mazowieckiego[potrzebny przypis].

Przynależność organizacyjna

edytuj

Od 1988 członek Polskiego Towarzystwa Heraldycznego. W latach 1997–2004 i 2010–2014 Członek Zarządu Polskiego Towarzystwa Heraldycznego.

Autor książek

edytuj
  • Alfabet heraldyczny, wydawnictwo, Bertelsmann Publishing, Warszawa 1997, ISBN 83-7129-476-X.
  • Współczesna heraldyka i zwyczaje heraldyczne w Kościołach chrześcijańskich, Wydawnictwo DiG, Warszawa 2007, ISBN 83-7181-483-6.
  • Heraldyka kościelna, [w:] Wielka księga heraldyki (Alfred Znamierowski), Świat Książki, Warszawa 2008, ISBN 83-247-0100-1.
  • Fryz heraldyczny w zespole klasztornym w Lądzie nad Wartą: próba analizy historycznej i heraldycznej, Towarzystwo Salezjańskie, Ląd [Piła] 2012, ISBN 83-88517-52-X.
  • „Ma być kruk w herbie...” Zagadnienia symboliki godła herbowego i kultury heraldycznej, Kaliskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, Kalisz 2016, ISBN 978-83-62689-45-3.

Autor artykułów

edytuj
  • Logo czy herb? Dylematy współczesnej emblematyki kościelnej. [w:] Polska heraldyka kościelna – tradycja i współczesność, Kraków 2007.
  • Herb miasta Kolbuszowej: przyczynek do prac Komisji Heraldycznej przy MSWiA. „Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego”, T. IX (XX), DiG, Warszawa 2010, ISSN 1230-803X.
  • Napoleońskie herby Polaków, w dwusetną rocznicę nadań, [w:] Z dziejów wojskowości polskiej, red. Dariusz Milewski, Kraków 2011, ISBN 978-83-7269-331-0.
  • Stan prac nad polską współczesną heraldyką samorządową – działalność Komisji Heraldycznej przy Ministrze Spraw Wewnętrznych i Administracji. „Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego”, t. 11 (22), DiG, Warszawa 2013, ISSN 1230-803X.
  • Barwa kaliszan na tle narodowej tradycji munduru wojewódzkiego. [w:] Polonia Maior Orientalis. Studia z dziejów Wielkopolski wschodniej, T. 2, 2015, ISSN 2392-0106.
  • Z dziejów Orła odrodzonej Rzeczypospolitej. [w:] Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego, nr 2(9), 2018, ISSN 2354-0435.

Odznaczenia

edytuj

W grudniu 2019 roku ks. dr Paweł Dudziński odznaczony został przez kard. Kazimierza Nycza, arcybiskupa metropolitę warszawskiego, godnością kościelną Rochettum et Mantolettum – przywilejem rokiety i mantoletu w kolorze czarnym, przyznawanym w uznaniu za pracę dla parafii i diecezji[14][15].

Kontrowersje

edytuj
Zarzut nieprawidłowości w działalności Komisji Heraldycznej

W roku 2014 do Ministra Administracji i Cyfryzacji skierowany został list członków Zespołu Nauk Pomocniczych Historii i Edytorstwa przy Komitecie Nauk Historycznych PAN w sprawie nieprawidłowości w działalności Komisji Heraldycznej. Podniesione w piśmie zarzuty dotyczyły braku przejrzystości oraz obiektywizmu praktyk i procedur. Wskazano na zaistnienie konfliktu interesów w sytuacji projektowania symboli przez członków, pełniących jednocześnie funkcję ich opiniowania. W szczególności dotyczyło to osoby Pawła Dudzińskiego, jako przewodniczącego Komisji Heraldycznej. Wnioskowano o rekonstrukcję Komisji dla odzyskania przez nią opinii instytucji obiektywnej i wiarygodnej. Pismo podpisało 15 naukowców skupionych przy ZNPHiE[16].

Działalność projektową Paweł Dudziński zadeklarował zawiesić dopiero w roku 2015[17], po zwróceniu się przez Ministra Administracji Cyfryzacji do Komisji Heraldycznej z wnioskiem o podjęcie uchwały sankcjonującej jednoznaczny nakaz wyłączenia się autorów projektów z udziału w pracach Komisji Heraldycznej. Uchwała przyjęta została przez Komisję Heraldyczną na posiedzeniu 13 marca 2015 r.[2]

Zarzut plagiatu w dorobku naukowym

Zarzut plagiatu w dorobku naukowym dra Pawła Dudzińskiego podnoszony był dwukrotnie. Po raz pierwszy w toku postępowania habilitacyjnego w roku 2014. Z uwagi na dwie negatywne recenzje habilitant na własny wniosek wycofał się z procedury habilitacyjnej. Kolejny raz pojawił się w postępowaniu wszczętym w roku 2016, w ramach którego negatywne recenzje dorobku naukowego przygotowali dr hab. Paweł Stróżyk prof. UAM[18] oraz prof. dr hab. Wojciech Strzyżewski (UZ). Wskazano wielokrotne przypadki zapożyczeń fragmentów istniejących tekstów, a nawet treści znajdujących się na portalu wykop.pl[19], bez odnotowania ich wykorzystania w publikacjach. Dodatkowo dr hab. Edward Skibiński, prof. UAM, przekazał procedującej Radzie Wydziału Nauk Historycznych i Społecznych Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie informację o kolejnych 9 zapożyczeniach z prac innych autorów publikowanych w Internecie[20]. 11 grudnia 2017 r. Rada Wydziału Nauk Historycznych i Społecznych UKSW w Warszawie podjęła uchwałę w sprawie odmowy nadania stopnia doktora habilitowanego nauk humanistycznych w dziedzinie historia ks. dr Pawłowi Dudzińskiemu[21].

Z uwagi na wniesione w styczniu 2018 r. odwołanie Centralna Komisji ds. Stopni i Tytułów uchyliła w czerwcu 2019 roku uchwałę Rady Wydziału NHiS UKSW i przekazała postępowanie do dalszego procedowania Radzie Wydziału Nauk Historycznych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. 12 listopada 2019 r. Rada Dyscypliny Historia UMK w Toruniu podjęła uchwałę o odmowie nadania stopnia doktora habilitowanego[22]. Uchwała została utrzymana w mocy decyzją Prezydium Rady Doskonałości Naukowej z dnia 31 maja 2021 r.[23]

Z uwagi na brak formalno-prawnych działań wobec Przewodniczącego Komisji Heraldycznej ze strony uprawnionych organów administracji państwowej portal jakiznaktwoj.pl uruchomił w październiku 2022 r. Licznik ks. Dudzińskiego.[24] Licznik ma odliczać dni od daty roztrzygnięcia Prezydium Rady Doskonałości Naukowej do dnia, w którym ks. dr Paweł Dudziński przestanie pełnić funkcję Przewodniczącego Komisji Heraldycznej.

Na podstawie treści pozyskanych z portalu jakiznaktwoj.pl dziennik Rzeczpospolita opublikował 12 grudnia 2022 r. artykuł informujący, iż „najważniejszym ciałem zajmującym się heraldyką kieruje osoba, której dwukrotnie nie udało się uzyskać habilitacji z powodu oskarżeń o plagiat”[25].

29 grudnia 2022 r. minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego prof. dr hab. Piotr Gliński wystąpił do ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji Mariusza Kamińskiego z wnioskiem o odwołanie dra Pawła Dudzińskiego ze składu Komisji Heraldycznej. W uzasadnieniu wniosku wskazano, że „podejrzenie popełnienia plagiatu jest zarzutem, który godzi w dobre imię Komisji i utrudnia wypełnianie przez nią ustawowych zadań”[26].

Przypisy

edytuj
  1. Komisja Heraldyczna (strona archiwalna).
  2. a b Zasady heraldyki kościelnej była heraldyce kościelnej, promotor: ks. dr Andrzej Luft, recenzent: ks. dr Józef Warzeszak (1988).
  3. Współczesna heraldyka i zwyczaje heraldyczne w Kościołach chrześcijańskich (promotor ks. prof. dr hab. Janusz Zbudniewek; recenzenci: ks. dr hab. Kazimierz Łatak, prof. UKSW; prof. dr hab. Stefan Kuczyński). Praca opublikowana. Wydawnictwo DiG. Warszawa 2007, t. 1, s. 461, t. 2 (ilustracje), s. 256.
  4. Aleksander Bąk, Boże młyny mielą powoli… [online], jakiznaktwoj.pl, 3 lutego 2023 [dostęp 2023-02-03] (pol.).
  5. Autoreferat, Załącznik 2 do Wniosku w postępowaniu habilitacyjnym, Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów, Wniosek nr 1-L-7406-2016 z dn. 8 czerwca 2106 r., ck.gov.pl.
  6. Paweł Dudziński, „Ma być kruk w herbie” zagadnienie symboliki godła herbowego i kultury heraldycznej, Wydawnictwo Kaliskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Kalisz 2016, s. 352, ISBN 978-83-62689-45-3.
  7. Rozstrzygnięcie Prezydium Rady Doskonałości Naukowej z dnia 31 maja 2021 r., rdn.gov.pl.
  8. Diecezja Kaliska ma herb, Opoka 21 marca 2017, opoka.news.
  9. Bp Tadeusz Lityński ustanowił herb diecezji, Gość Niedzielny, 26 listopada 2020 gosc.pl.
  10. Herb księdza biskupa prof. dr hab. Tadeusz Pikusa, diecezja drohiczyńska.
  11. Nasze starania o pozyskanie herbu rozpoczęły się w 2006 roku. Niestety nie udało nam się uzyskać pozytywnej opinii Komisji Heraldycznej działającej przy Ministerstwie Administracji i Cyfryzacji. Projekty Herbów składane do zaopiniowania również zostały negatywnie ocenione. Dopiero w 2013 roku projekt, gdy zaprosiliśmy do współpracy Księdza Pawła Dudzińskiego otrzymaliśmy pozytywną opinię Komisji Heraldycznej i Ministra Administracji i Cyfryzacji, Insygnia gminy, 30 maja 2016, nowepiekuty.pl.
  12. Insygnia, „Milanówek Miasto-ogród” [dostęp 2018-09-03] (pol.).
  13. Gmina Miasto Pruszków, Herb Pruszkowa [online], pruszkow.pl [dostęp 2018-09-03] (pol.).
  14. Kapłani Archidiecezji Warszawskiej odznaczeni godnościami kościelnymi [online], archwwa.pl [dostęp 2022-10-18] (pol.).
  15. Ks. dr Paweł Ryszard Dudziński [online], jakiznaktwoj.pl [dostęp 2022-10-17] (pol.).
  16. Pismo Przewodniczącego Zespołu Nauk Pomocniczych Historii i Edytorstwa przy Komitecie Nauk Historycznych PAN do Ministra Administracji i Cyfryzacji z dn. 4 grudnia 2014 r., [w:] Studia Źródłoznawcze. Commentationes” 2015, Tom 53, cejsh.icn.edu.pl.
  17. „Standardy wypracowane przez moich poprzedników wprawdzie przewidują aktywność członków Komisji w zakresie projektowania symboliki samorządowej, niemniej aby zakończyć pasmo bezpodstawnych pomówień ze strony przedstawicieli środowiska naukowego, zawiesiłem działalność na tym polu. Rezygnując z tej aktywności, niestety utraciłem możliwość pogłębiania wiedzy o realiach współcześnie kreowanej heraldyki, zmieniających się oczekiwaniach samorządów i lokalnych społeczności, warunkach przeprowadzania kwerend będących podstawą merytoryczną uzasadnienia, a także zdolność weryfikowania argumentów przytaczanych przez projektantów.” – Paweł Dudziński: Autoreferat, Postępowanie habilitacyjne w dziedzinie nauk humanistycznych w dyscyplinie: historia, Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów, 2016, ck.gov.pl.
  18. Dr hab. Paweł Stróżyk, prof UAM, Opinia o dorobku i aktywności naukowej ks. dr. Pawła Dudzińskiego i jego osiągnięciu habilitacyjnym pt. „Ma być kruk w herbie…” Zagadnienie symboliki godła herbowego i kultury heraldycznej – Postępowanie awansowe – Paweł Ryszard Dudziński, Numer wniosku 1-L-7406-2016, plik: Recenzja 3, ck.gov.pl.
  19. W swojej recenzji Paweł Stróżyk odniósł się do wpisu z wykop.pl, ale jest to w rzeczywistości kopia artykułu opublikowanego pierwotnie 14 maja 2013 na portalu wpolityce.pl autorstwa Pawła Korsuna.
  20. Uzasadnienie Uchwały nr 4-2019/2020 Rady Dyscypliny Historia z dnia 12 listopada 2019 r. w sprawie odmowy nadania stopnia doktora habilitowanego w dziedzinie nauk humanistycznych w dyscyplinie historia, wnh.umk.pl.
  21. Uchwała 346/XII/2017 Rady Wydziału Nauk Historycznych i Społecznych Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie z dn. 11 grudnia 2017 r.
  22. Uchwała nr 9-2019/2020 z dnia 21 stycznia 2020 r. w sprawie wyrażenia negatywnej opinii dotyczącej odwołania dra Pawła Dudzińskiego od Uchwały nr 4-2019/2020 Rady Dyscypliny Historia z dnia 12 listopada 2019 r. w sprawie odmowy nadania stopnia doktora habilitowanego w dziedzinie nauk humanistycznych w dyscyplinie historia, wnh.umk.pk.
  23. Podjęcie decyzji w przedmiocie rozpatrzenia odwołania dr. Pawła Dudzińskiego od uchwały odmawiającej nadania stopnia doktora habilitowanego w dziedzinie nauk humanistycznych, w dyscyplinie historia – Informacje o rozstrzygnięciach podjętych przez Prezydium Rady Doskonałości Naukowej, rdn.gov.pl.
  24. Licznik Dudzinskiego [online], jakiznaktwoj.pl [dostęp 2023-02-04] (pol.).
  25. Plagiatowa afera w MSWiA. Teksty z Wykopu w rozprawie habilitacyjnej [online], Rzeczpospolita [dostęp 2023-02-04] (pol.).
  26. Wniosek Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego o odwołanie ks. dra Pawła Dudzińskiego ze składu członków Komisji Heraldycznej z dnia 29 grudnia 2022 r. (DDK-WPP.004.2.2022.KR), jakiznaktwoj.pl.

Bibliografia

edytuj
  • Ars Heraldica – współczesna sztuka heraldyczna w Polsce (katalog wystawy), Wydawnictwo DiG, Warszawa, 1995, ISBN 83-85490-52-3.