Bahrain Championship 2008

Bahrain Championship – czwarty turniej rankingowy sezonu snookerowego 2008/2009 i pierwszy, a zarazem jedynym w historii organizowanym w Bahrajnie. Odbył się w dniach 8–15 listopada w hali widowiskowej Bahrain International Exhibition Centre w Manamie.

Bahrain Championship
2008
Ilustracja
Liczba uczestników

38

Miejsce

Bahrajn Bahrain International Exhibition Centre, Manama

Zwycięzca

Australia Neil Robertson

II miejsce

Walia Matthew Stevens

Najwyższy break

147 Szkocja Marcus Campbell

W turnieju brało udział 16 najlepszych snookerzystów z oficjalnej listy rankingowej, 16 zwycięzców meczów kwalifikacyjnych oraz sześciu lokalnych zawodników (tzw. "dzikie karty").

Zwycięzcą turnieju został Neil Robertson, który w finale pokonał Matthew Stevensa 9:7. Dla Australijczyka był to trzeci finał imprezy rankingowej w karierze i trzecie zwycięstwo. Natomiast Stevens poniósł szóstą porażkę w siedmiu finałowych występach.

W Polsce turniej transmitowała stacja Eurosport.

Nagrody

edytuj

Zwycięzca: £48 000
II miejsce: £22 500
Półfinalista: £12 000
Ćwierćfinalista: £6 500
Last 16: £4 275
Last 32: £2 750
Last 48: £1 725
Last 64: £1 325

Najwyższy break kwalifikacji: £500
Najwyższy break fazy zasadniczej: £2 000

Maksymalny break w kwalifikacjach: £1 000
Maksymalny break w fazie zasadniczej: £20 000

Pula nagród: £271 000[1]

Wydarzenia związane z turniejem

edytuj

Konflikt z Premier League

edytuj

Czterech zawodników: John Higgins, Ding Junhui, Steve Davis oraz Mark Selby w dniach rozgrywania turnieju miało zaplanowane występy w Światowej Lidze Snookera. Główny Promotor Ligi, Barry Hearn wyraził ubolewanie z powodu braku porozumienia z Światową Federacją Snookera, co do daty rozegrania Bahrain Championship. Jednocześnie uznał, że ww. czterej zawodnicy wezmą udział w rozgrywkach ligowych, co tym samym uniemożliwi im występ w Bahrajnie[3].

John Higgins, Mark Selby oraz Ding Junhui potwierdzili swoją nieobecność znacznie wcześniej, wskutek czego Matthew Stevens, Ken Doherty oraz Jamie Cope awansowali do turnieju głównego bez konieczności rozgrywania meczu kwalifikacyjnego. Steve Davis oficjalnie wycofał się z turnieju już po jego rozpoczęciu i zainkasował punkty rankingowe za wygrany walkowerem mecz z Ronnie O’Sullivanem.

Zawodnicy

edytuj

Zawodnicy rozstawieni

edytuj

W turnieju na 1. pozycji rozstawiony został obrońca tytułu, a zarazem aktualny mistrz świata. Następni gracze byli rozstawiani według kolejności zajmowanej na światowej liście rankingowej:

  1.   Ronnie O’Sullivan
  2.   Stephen Maguire
  3.   Shaun Murphy
  4.   Mark Selby
  5.   John Higgins
  6.   Stephen Hendry
  7.   Allister Carter
  8.   Ryan Day
  1.   Peter Ebdon
  2.   Neil Robertson
  3.   Ding Junhui
  4.   Joe Perry
  5.   Graeme Dott
  6.   Marco Fu
  7.   Mark King
  8.   Mark Allen

Zawodnicy nierozstawieni

edytuj

Poniżsi zawodnicy uzyskali awans do turnieju UK Championship poprzez udział w kwalifikacjach (w nawiasie numer zajmowany na liście rankingowej):

Runda dzikich kart

edytuj

8 listopada 2008 roku, sześciu azjatyckich snookerzystów zmierzyło się z sześcioma kwalifikantami zajmującymi najniższe miejsca na oficjalnej liście rankingowej.

Mecz Wynik
WC1   Ahmed Saif 1-5   Robert Milkins
WC2   Ahmed Ghuloom 1-5   Barry Pinches
WC3   Ahmed Abdulla Asiry 0-5   Mike Dunn
WC4   Ahmed Basheer Al-Khusaibi 0-5   Marcus Campbell
WC5   Isa Ali Al-Hashmi 1-5   Rod Lawler
WC6   Habib Subah Habib 0-5   Mark Davis

Drabinka turniejowa

edytuj
Runda pierwsza
do 5 wygranych
Runda druga
do 5 wygranych
Ćwierćfinały
do 5 wygranych
Półfinały
do 6 wygranych
Finał
do 9 wygranych
 Ronnie O’Sullivan
 Steve Daviswo
 Steve Davis
 Dominic Dalewo
 Marco Fu3
 Dominic Dale5
 Dominic Dale2
 Matthew Stevens5
 Matthew Stevens5
 Stuart Bingham0
 Matthew Stevens5
 Ryan Day4
 Ryan Day5
 Dave Harold2
 Matthew Stevens6
 Stephen Hendry4
 Peter Ebdon3
 Robert Milkins5
 Robert Milkins5
 Michael Holt4
 Jamie Cope3
 Michael Holt5
 Robert Milkins2
 Stephen Hendry5
 Graeme Dott3
 Barry Pinches5
 Barry Pinches1
 Stephen Hendry5
 Stephen Hendry5
 Ricky Walden3
 Matthew Stevens7
 Neil Robertson9
 Shaun Murphy4
 Mike Dunn5
 Mike Dunn4
 Barry Hawkins5
 Ken Doherty3
 Barry Hawkins5
 Barry Hawkins2
 Mark Allen5
 Mark Allen5
 Judd Trump1
 Mark Allen5
 Michael Judge2
 Allister Carter3
 Michael Judge5
 Mark Allen4
 Neil Robertson6
 Neil Robertson5
 Marcus Campbell4
 Neil Robertson5
 Stephen Lee2
 Mark King3
 Stephen Lee5
 Neil Robertson5
 Stephen Maguire2
 Joe Perry5
 Rod Lawler1
 Joe Perry0
 Stephen Maguire5
 Stephen Maguire5
 Mark Davis3

Finał

edytuj
Finał: Do 9 frame’ów Sędzia: Eirian Williams
Bahrain International Exhibition Centre, Manama, Bahrajn, 15 listopada 2008.
Matthew Stevens (14)
 
7-9 Neil Robertson (8)
 
Sesja popołudniowa: 0-129(129), 13-117(117), 4-108(96), 69-68(68), 1-75(75), 82(51)-22, 75(70)-0
Sesja wieczorna: 56-70(63), 67-47, 115(71)-0, 32-64, 110(110)-5, 73-48, 61-64, 1-96(53), 8-77
110 Najwyższy break 129
1 Breaki stupunktowe 2
4 Breaki 50-punktowe 7

Breaki stupunktowe fazy zasadniczej turnieju

edytuj

Statystyki turnieju

edytuj

Statystyki pierwszej rundy

edytuj
Państwo Il. zawodników % zawodników
  Anglia 20 62,50%
  Szkocja 4 12,50%
  Walia 3 9,38%
  Irlandia 2 6,25%
  Irlandia Północna 1 3,13%
  Australia 1 3,13%
  Hongkong 1 3,13%
  • Liczba uczestników rundy: 32 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 16
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 16
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 7
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 9
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 119 (144)
  • Średnia liczba partii w meczu: 7,44
  • Najwyższe zwycięstwo: 5-0
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 2


Statystyki drugiej rundy

edytuj
Państwo Il. zawodników % zawodników
  Anglia 8 50,00%
  Walia 3 18,75%
  Szkocja 2 12,50%
  Irlandia 2 12,50%
  Irlandia Północna 1 6,25%
  Australia 1 6,25%
  • Liczba uczestników rundy: 16 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 7
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 9
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 5
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 3
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 57 (72)
  • Średnia liczba partii w meczu: 7,13
  • Najwyższe zwycięstwo: 5-0
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 3


Statystyki ćwierćfinałów

edytuj
Państwo Il. zawodników % zawodników
  Anglia 2 25,00%
  Walia 2 25,00%
  Szkocja 2 25,00%
  Irlandia Północna 1 12,50%
  Australia 1 12,50%
  • Liczba uczestników rundy: 8 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 5
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 3
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 4
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 0
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 28 (36)
  • Średnia liczba partii w meczu: 7,00
  • Najwyższe zwycięstwo: 5-2
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 0


Statystyki półfinałów

edytuj
Państwo Il. zawodników % zawodników
  Anglia 1 25,00%
  Walia 1 25,00%
  Szkocja 1 25,00%
  Australia 1 25,00%
  • Liczba uczestników rundy: 4 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 4
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 0
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 2
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 0
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 20 (22)
  • Średnia liczba partii w meczu: 10,00
  • Najwyższe zwycięstwo: 6-4
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 0


Kwalifikacje

edytuj

Mecze kwalifikacyjne do turnieju Bahrain Championship odbyły się w dniach 27–30 października 2008 roku w Pontin’s Centre, w Prestatyn (Walia). Wyłoniły one 16 zawodników. 10 z kwalifikantów najwyżej notowanych w światowym rankingu snookerowym zostało rozstawionych do drabinki turniejowej. Pozostałych 6 kwalifikantów najniżej notowanych w światowym rankingu snookerowym zagrało z 6 lokalnymi zawodnikami w rundzie dzikich kart – zwycięzcy tych spotkań zagrali w pierwszej rundzie pojedynku zasadniczego.

Drabinka kwalifikacji

edytuj
  Runda 1
Do 5 wygranych partii
  Runda 2
Do 5 wygranych partii
  Runda 3
Do 5 wygranych partii
  Runda 4
Do 5 wygranych partii
                               
     James McBain 0        Lee Spick 2        David Gray 0        Steve Davis OBE 5
     Atthasit Mahitthi 5        Atthasit Mahitthi 5        Atthasit Mahitthi 5        Atthasit Mahitthi 4
     Daniel Wells        Liu Song 2        John Parrott MBE 5        Dominic Dale 5
   bye        Daniel Wells 5        Daniel Wells 3        John Parrott MBE 0
     Peter Lines        Jimmy White MBE 2        Alan McManus 1        Stuart Bingham 5
   bye        Peter Lines 5        Peter Lines 5        Peter Lines 2
     Supoj Saenla 4        Mark Joyce 5        Rory McLeod 5        Dave Harold 5
     Andrew Pagett 5        Andrew Pagett 4        Mark Joyce 3        Rory McLeod 4
     David Grace 2        Andrew Norman 3        Robert Milkins 5        Joe Swail 1
     Robert Stephen 5        Robert Stephen 5        Robert Stephen 3        Robert Milkins 5
     Rodney Goggins 5        David Morris 5        Adrian Gunnell 4        Michael Holt 5
     Michael Georgiou 1        Rodney Goggins 1        David Morris 5        David Morris 0
     Chris McBreen 2        David Roe 2        Barry Pinches 5        Fergal O’Brien 4
     Stefan Mazrocis 5        Stefan Mazrocis 5        Stefan Mazrocis 1        Barry Pinches 5
     Paul Davison 5        Stuart Pettman 5        Jimmy Michie 5        Ricky Walden 5
     Aditya Mehta 2        Paul Davison 4        Stuart Pettman 2        Jimmy Michie 2
     Simon Bedford 1        Joe Delaney 5        Mike Dunn 5        Gerard Greene 1
     Stephen Craigie 5        Stephen Craigie 2        Joe Delaney 2        Mike Dunn 5
     Matthew Selt 5        Paul Davies 5        Jamie Burnett 1        Barry Hawkins 5
     Liu Chuang 4        Matthew Selt 4        Paul Davies 5        Paul Davies 4
     Kuldesh Johal 4        Scott MacKenzie 2        Judd Trump 5        Mark Williams 2
     Vincent Muldoon 5        Vincent Muldoon 5        Vincent Muldoon 4        Judd Trump 5
     Jamie Jones        Martin Gould 5        Liang Wenbo 5        Michael Judge 5
   bye        Jamie Jones 4        Martin Gould 1        Liang Wenbo 2
     Matthew Couch 5        Ian Preece 4        Marcus Campbell 5        Nigel Bond 4
     Andy Lee 3        Matthew Couch 5        Matthew Couch 2        Marcus Campbell 5
     Patrick Wallace 2        Andy Hicks 5        Tom Ford 1        Stephen Lee 5
     Jin Long 5        Jin Long 3        Andy Hicks 5        Andy Hicks 1
     Lewis Roberts        Rod Lawler 5        David Gilbert 2        Ian McCulloch 3
   bye        Lewis Roberts 1        Rod Lawler 5        Rod Lawler 5
     Li Hang 5        Mark Davis 5        Andrew Higginson 3        Anthony Hamilton 2
     Wayne Cooper 2        Li Hang 2        Mark Davis 5        Mark Davis 5

Breaki stupunktowe kwalifikacji

edytuj

Przypisy

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj