Banknoty II Rzeczypospolitej
strona ujednoznaczniająca w projekcie Wikimedia
- banknoty Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej (1919–1923) – banknoty denominowane w markach polskich, emitowane przez Polską Krajową Kasę Pożyczkową po przejęciu jej przez II Rzeczpospolitą po odzyskaniu niepodległości w 1918 r.
- przekazy Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej – przekazy własne na okaziciela Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej, wyemitowane 20 listopada 1923 r. na kwoty 50 000 000 i 100 000 000 marek polskich, pełniące rolę papierowych znaków pieniężnych w ostatnich miesiącach przed wprowadzeniem złotego, będącego efektem reformy walutowej Władysława Grabskiego
- banknoty Banku Polskiego (1919–1936) – banknoty II Rzeczypospolitej denominowane w złotych, emitowane i wpuszczane do obiegu przez Bank Polski do zakończenia kampanii wrześniowej 1939 r.
- bilety zdawkowe Ministerstwa Skarbu – pieniądze papierowe tymczasowo zastępujące w obiegu monety, emitowane przez Ministerstwo Skarbu, wykorzystywane w II Rzeczypospolitej w pierwszych latach po wprowadzeniu 28 kwietnia 1924 r. reformy walutowej Władysława Grabskiego
- bilety państwowe Ministerstwa Skarbu – papierowe znaki pieniężne funkcjonujące na zasadach banknotów, emitowane przez Ministerstwo Skarbu w latach 1926 oraz 1938, wprowadzane do obiegu pieniężnego równolegle z banknotami Banku Polskiego
- banknoty Banku Polskiego na emigracji – dwie emisje banknotów przygotowane w latach 1940–1942 przez Bank Polski na emigracji z przeznaczeniem do obiegu krajowego po zakończeniu wojny i planowanym ponownym przeniesieniu siedziby banku do Polski