Barduniarodzaj pluskwiaków z rodziny owoszczowatych i podrodziny Issinae.

Bardunia
Stål, 1863
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

pluskwiaki

Podrząd

fulgorokształtne

Rodzina

owoszczowate

Podrodzina

Issinae

Plemię

Parahiraciini

Rodzaj

Bardunia

Typ nomenklatoryczny

Bardunia nasuta Stål, 1863

Rodzaj ten opisany został w 1863 roku przez Carla Ståla, który jego gatunkiem typowym wyznaczył B. nasuta[1][2].

Pluskwiaki upodobnione do ryjkowców. Głowa o metope pozbawionym środkowego i podbocznych kilów i wykształconym w połyskujący, po bokach oraz od góry i dołu przypłaszczony i u wierzchołka pogrubiony ryjek. Kile boczne na metope zakręcają ku szczytowi ryjka i go osiągają. Odnóża przedniej pary o silnie spłaszczonych udach i goleniach, a tylnej o goleniach z 1-3 ząbkami bocznymi. Płatki analne skrzydeł tylnych wąskie. Narządy rozrodcze samców z edeagusem wyposażonym w dwa haki po stronie brzusznej[3].

Rodzaj rozprzestrzeniony jest od południowo-środkowych Chin, przez Laos i Wietnam aż po indonezyjską część Nowej Gwinei[2].

Należy tu 8 opisanych gatunków[2]:

Przypisy edytuj

  1. C. Stål. Hemipterorum exoticorum generum et specierum nonnullarum novarum descriptiones. „Transactions of the Entomological Society of London. (Ser. 3)”. 1, s. 571-603, 1863. 
  2. a b c T. Bourgoin: Bardunia Stål, 1863. [w:] Fulgoromorpha Lists On the Web. A knowledge and a taxonomy. Version 8 database dedicated to planthoppers (Insecta, Hemiptera, Fulgoromorpha, Fulgoroidea) [on-line]. [dostęp 2015-11-30].
  3. Vladimir M. Gnezdilov, Michael R. Wilson. Review of the genus Scantinius Stål with notes on the tribe Parahiraciini Cheng & Yang (Hemiptera: Auchenorrhyncha: Fulgoroidea: Issidae). „Arthropod Systematics & Phylogeny”. 65 (1), s. 101–108, 2004.