Baruch (postać biblijna)

Baruch (hebr. ‏בָּרוּךְ‎, „błogosławiony”) – postać biblijna. Przypisuje się mu autorstwo deuterokanonicznej Księgi Barucha uważanej przez chrześcijan katolickich, prawosławnych i koptyjskich za prorocką i zaliczaną do kanonu Biblii.

Baruch

בָּרוּךְ בֶּן נֵרִיָּה

Występowanie	Księga Jeremiasza Księga Barucha
Rodzina
Ojciec	Neriasz

Figura proroka Barucha

Prorok Baruch był sekretarzem i przyjacielem proroka Jeremiasza, o czym wspomina Jr 45,1:

Słowo, jakie prorok Jeremiasz oznajmił Baruchowi, synowi Neriasza, gdy spisał on w księdze

tamte słowa pod dyktando Jeremiasza w czwartym roku [panowania] króla judzkiego Jojakima,

syna Jozjasza.

Towarzyszył mu także, gdy mimo sprzeciwu zostali siłą zabrani do Egiptu:

Zabrał więc Jochanan, syn Kareacha, i wszyscy dowódcy wojskowi całą resztę Judy,

która powróciła z różnych okolic, gdzie byli rozproszeni, by zamieszkać w ziemi judzkiej,

mężów, i niewiasty, i dzieci, i córki królewskie, i każdą duszę, którą Nabuzardan,

hetman żołnierski, z Godoljaszem, synem Achikamowym, syna Safanowego, zostawił,

i z Jeremijaszem prorokiem, i z Baruchem, synem Neryjaszowym; I weszli do ziemi Egipskiej,

bo nie byli posłuszni głosowi Pańskiemu, i przyszli do Tachpanches.

Księga Barucha

Księga Barucha ma prorocki charakter. Nie należy do Biblii Hebrajskiej. Znajdowała się natomiast w niektórych kodeksach Septuaginty i w Wulgacie. Znane są jedynie greckie tłumaczenia tekstu księgi, lecz ze względu na charakter użytego języka przypuszcza się, że oryginalnym językiem był aramejski, lub hebrajski. Czas powstania księgi nie jest dokładnie znany.

Zobacz też

• Baruch – męskie imię semickie.