Bawełniak ekwadorski

Bawełniak ekwadorski
	Sigmodon inopinatus
	Anthony, 1924
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	gryzonie
Podrząd	Supramyomorpha
Infrarząd	myszokształtne
Nadrodzina	myszowe
Rodzina	chomikowate
Podrodzina	bawełniaki
Plemię	Sigmodontini
Rodzaj	bawełniak
Gatunek	bawełniak ekwadorski
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; narażony na wyginięcie
	Systematyka w Wikispecies

Bawełniak ekwadorski^[4] (Sigmodon inopinatus) – gatunek ssaka z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).

Zasięg występowania

Bawełniak ekwadorski występuje tylko w wysoko położonych Andach (od 3500 do 4000 m n.p.m.^[3]) w południowo-środkowej części Ekwadoru^[5].

Taksonomia

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1924 roku amerykański teriolog i paleontolog Harold Elmer Anthony nadając mu nazwę Sigmodon inopinatus^[2]. Holotyp pochodził z Urbiny, na zboczach wulkanu Chimborazo, na wysokości 11400 ft (3474 m), w Prowincji Chimborazo, w Ekwadorze^[6].

Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy^[5].

Etymologia

Sigmodon: gr. σῖγμα sigma „litera Σ”; ὀδούς odous, ὀδóντος odontos „ząb”; w aluzji do sigmoidalnego wzoru na zębach trzonowych gdy ich korony są zużyte^[7].
inopinatus: łac. inopinatus „niespodziewany, nieoczekiwany”, od in- „nie”; opinatus „przypuszczalny, rzekomy”, od opinari „przypuszczać”^[8].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 136–167 mm, długość ogona 78–99 mm, długość ucha 14–22 mm, długość tylnej stopy 28–30 mm; brak szczegółowych danych dotyczących masy ciała^[9].

Tryb życia

Ich zachowanie jest bardzo mało znane, ale przypuszcza się, że żyją tak, jak inne gatunki z rodzaju Sigmodon. Zakładają nory blisko strumieni, w gęstych trzcinach, w torfowiskach. Podobne środowisko preferuje kilka innych gatunków z tego rodzaju. U jednej samicy znaleziono 4 zarodki^[3].

Populacja

Bardzo rzadki, wymierający gatunek znany tylko z dziesięciu okazów^[3].

Zagrożenia

Bawełniaki ekwadorskie są zagrożone przez fragmentację, wylesianie i rolnictwo^[3].

Przypisy

↑ Sigmodon inopinatus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b H.E. Anthony. Preliminary report on Ecuadorean mammals. No. 4. „American Museum novitates”. 114, s. 3, 1924. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e L. Naylor & N.L.N.& N. Roach L. Naylor & N.L.N.& N., Sigmodon inopinatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2018, wersja 2021-3 [dostęp 2021-12-10] (ang.).
↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 255. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ ^a ^b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 386. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Sigmodon inopinatus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-12-10].
↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 631, 1904. (ang.).
↑ The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
↑ U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 399. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).

[itis-1] Sigmodon inopinatus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Anthony-2] H.E. Anthony. Preliminary report on Ecuadorean mammals. No. 4. „American Museum novitates”. 114, s. 3, 1924. (ang.).

[iucn-3] L. Naylor & N.L.N.& N. Roach L. Naylor & N.L.N.& N., Sigmodon inopinatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2018, wersja 2021-3 [dostęp 2021-12-10] (ang.).

[Cichocki&inni-4] Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 255. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[Burgin&inni-5] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 386. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).

[Wilson&Reeder-6] D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Sigmodon inopinatus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-12-10].

[Palmer-7] T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 631, 1904. (ang.).

[Jobling-8] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).

[Pardiñas&inni-9] U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 399. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).

[4]

[1]

[2]

[3]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]