Bednarzowa Zatoka
Bednarzowa Zatoka – zatoka wcinająca się w północno-wschodnie podnóża Grani Hrubego w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się w wylocie żlebu opadającego z Zadniej i Pośredniej Bednarzowej Ławki oraz Bednarzowych Wrótek do dna Doliny Hlińskiej. Zatokę wypełnia wielki stożek piargowy. Przez większą część roku przykryty jest śniegiem zanikającym dopiero pod koniec lata[1].
Nazwę tej wklęsłej formacji skalnej nadał Władysław Cywiński w 14 tomie przewodnika wspinaczkowego Tatry. Grań Hrubego. Prowadzi z niej droga wspinaczkowa Z Doliny Hlińskiej, północną depresją na Zadnią Bednarzową Ławkę (V w skali tatrzańskiej, czas przejścia 6 godz.)[1].
U północno-wschodnich podnóży Grani Hrubego jest w Dolinie Hlińskiej kilka wypełnionych piargami zatok i stożków piargowych. Największe z nich to: Teriańska Zatoka, Bednarzowa Zatoka, Bednarzowe Korycisko, Garajowa Zatoka i stożek piargowy u podnóży Hrubej Buli. Wszystkie one mają znaczenie orientacyjne; pomagają taternikom w rozpoznaniu miejsca startowego do dróg wspinaczkowych, zwłaszcza w sytuacji, gdy wierzchołki turni ukryte są w chmurach[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Władysław Cywiński, Grań Hrubego. Przewodnik szczegółowy, tom 14, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2008, ISBN 978-83-7104-039-9.