Pośrednia Bednarzowa Ławka
Pośrednia Bednarzowa Ławka (niem. Vordere Bednarz-Scharte, słow. Prostredná Bednárova lávka, węg. Középső-Bednarz-rés[2]) – jedna z licznych przełęczy w Grani Hrubego w słowackich Tatrach Wysokich. Oddziela Pośrednią Bednarzową Turnię na południowym wschodzie od Skrajnej Bednarzowej Turni na północnym zachodzie[3].
Widok z Krywania | |
Państwo | |
---|---|
Wysokość |
2332[1] m n.p.m. |
Pasmo | |
Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°10′30,2″N 20°00′46,2″E/49,175056 20,012833 |
Przełączka jest wąska. Na północną stronę opada z niej głęboki żleb uchodzący do Bednarzowego Koryciska. Pomiędzy nim, a Bednarzową Zatoką znajduje się Gruszka przynależąca do filara Skrajnej Bednarzowej Turni. Ściany lewej (patrząc od dołu) górnej części żlebu na odcinku około 200 m pod przełęczą tworzą wielkie płyty ciągnące się aż do Zadniej Bednarzowej Ławki. Stronę prawą tworzy żebro Skrajnej Bednarzowej Turni. Na północny zachód, do Niewcyrki z przełęczy opada skalno-trawiaste urwisko[4].
Pośrednia Bednarzowa Ławka to środkowa z trzech Bednarzowych Ławek (pozostałe to Zadnia Bednarzowa Ławka i Skrajna Bednarzowa Ławka), których nazwy – podobnie jak nazwy Bednarzowych Turni – upamiętniają Wojciecha Bednarza – przewodnika zasłużonego dla poznania masywu Hrubego Wierchu[5]. Nazwy utworzył Witold Henryk Paryski w 8. tomie przewodnika wspinaczkowego[4].
-
Widok z Zaworów
-
Widok od północy
Taternictwo edytuj
Obecnie dozwolone jest taternikom przejście granią i wspinaczka od strony Doliny Hlińskiej. Niewcyrka jest obszarem ochrony ścisłej TANAP-u z zakazem wstępu[4].
- Drogi wspinaczkowe
- Z Niewcyrki, południowym zboczem; 0, miejscami 0+ w skali tatrzańskiej, czas przejścia 1 godz.
- Z doliny Hlińskiej, północno-wschodnią depresją; V, A3, lód do 80 stopni,
- Od północnego wschodu; V, 5 godz.[4].
Przypisy edytuj
- ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania .
- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2021-02-11] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24] .
- ↑ Witold Henryk Paryski. Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część VIII. Młynicka Przełęcz – Krywań. Warszawa: Sport i Turystyka, 1956
- ↑ a b c d Władysław Cywiński, Grań Hrubego. Przewodnik szczegółowy, tom 14, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2008, ISBN 978-83-7104-039-9.
- ↑ Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska, Bedeker tatrzański, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, ISBN 83-01-13184-5