Bernard Blaut
Bernard Adolf Blaut, ps. „Długopis”, „Dziadek” (ur. 3 stycznia 1940 w Otmęcie, zm. 19 maja 2007 w Warszawie) – polski piłkarz, występujący na pozycji pomocnika, reprezentant Polski.
Pełne imię i nazwisko |
Bernard Adolf Blaut | ||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
3 stycznia 1940 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce śmierci |
19 maja 2007 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
185 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Kariera
edytujBył zawodnikiem Budowlanych Gogolin, Odry Opole (1958–1961), Legii Warszawa (1962–1972) i FC Metz (FRA) (1973–1974). W Legii rozegrał 12 sezonów (236 meczów, 30 bramek), dwukrotny Mistrz Polski (1969, 1970), dwukrotny zdobywca Pucharu Polski (1964, 1966).
Reprezentant Polski w 36 meczach (w latach 1960–1971), zdobywca trzech bramek – pierwszą zdobył w Szczecinie 4 września 1963 w meczu towarzyskim przeciwko Norwegii, kapitan drużyny zarówno w klubie, jak i reprezentacji. Piłkarz nazywany był często „polskim Nettą”.
Kariera trenerska to praca z młodzieżą Legii Warszawa, Hutniku Warszawa, Jagiellonii. Działacz PZPN. Od połowy 1983 roku do finałów Mistrzostw Świata w Meksyku 1986 asystent trenera reprezentacji Polski Antoniego Piechniczka (w 1985 prowadził Polskę w meczu z Czechosłowacją). Pracował jako trener za granicą – w Tunezji, Zjednoczonych Emiratach Arabskich, od 1990 przez 3 miesiące był trenerem ZEA.
Został pochowany na cmentarzu Wolskim w Warszawie[1].
Starszy brat Zygfryda, także piłkarza, reprezentanta Polski i trenera.
Uwagi
edytuj- ↑ Bez bilansu z sezonu 1959.
Przypisy
edytuj- ↑ Stefan Szczepłek. Znicze dla mistrzów. „Skarpa Warszawska”, s. 80, październik 2020.
Bibliografia
edytuj- Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Ludzie (1945–1962). 100 lat prawdziwej historii (3), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017