Berty Albrecht

uczestniczka francuskiego ruchu oporu

Berty Albrecht z domu Wild (ur. 15 lutego 1893 w Marsylii, zm. 31 maja 1943 w Fresnes) – uczestniczka francuskiego ruchu oporu.

Berty Albrecht
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 lutego 1893
Marsylia

Data i miejsce śmierci

31 maja 1943
Fresnes

Miejsce spoczynku

Pomnik Francji Walczącej

Zawód, zajęcie

pielęgniarka

Odznaczenia
Order Wyzwolenia (Francja) Medal Wojskowy (Francja) Krzyż Wojenny 1939–1945 (Francja) Medal Ruchu Oporu (Francja)

Przed II wojną światową edytuj

Pochodziła z zamożnej rodziny protestanckiej pochodzenia szwajcarskiego. Studiowała w Marsylii i Lozannie, ostatecznie w 1912 została pielęgniarką. Wyjechała wówczas do pracy do Anglii, gdzie pracowała jako opiekunka na pensji dla dziewcząt. Po wybuchu I wojny światowej wróciła do Marsylii i pracowała w szpitalach wojskowych Czerwonego Krzyża. W 1918 wyszła za mąż za holenderskiego bankiera Fryderyka Albrechta. Mieli dwoje dzieci: Fryderyka i Mirellę. Od 1924 mieszkała z mężem w Londynie, gdzie po raz pierwszy zetknęła się z ruchem feministycznym.

W 1931 uzyskała separację w małżeństwie i przeniosła się do Paryża, gdzie żyła w wolnym związku z przewodniczącym Ligi Praw Człowieka Victorem Baschem. W 1933 założyła magazyn Problem seksu, w którym domagała się wolnego dostępu do aborcji i antykoncepcji. Od 1937 była również działaczką pracowniczą, walcząc o poprawę warunków pracy kobiet zatrudnionych w wielkich fabrykach. Po 1933 uczestniczyła w ruchu pomocy lewicowym uchodźcom z nazistowskich Niemiec, udostępniła na ten cel swój dom w Sainte-Maxime. Nie była członkinią PCF, chociaż deklarowała się jako sympatyczka idei marksizmu.

Ruch oporu edytuj

Uczestniczyła w ruchu oporu od początku jego istnienia, redagując podziemną prasę, w szczególności pisma: „Bulletins d'informations et de propagande”, „Les petites ailes” i „Vérités”. Krytyczna wobec postaci Charles'a de Gaulle'a, zorganizowała komórkę ruchu oporu o nazwie Walka związaną z jednostkami organizowanymi przez PCF.

Dwukrotnie zatrzymywana przez policję Vichy, za każdym razem uciekała z więzienia. 28 maja 1943 została aresztowana przez Gestapo w miejscowości Mâcon. Została poddana torturom i osadzona w więzieniu w Fresnes, w którym zmarła w nieokreślonych okolicznościach. Jej ciało zostało przeniesione z cmentarza we Fresnes na teren Pomnika Francji Walczącej w Suresnes.

Odznaczenia edytuj

Bibliografia edytuj