Białostrząb duży
Białostrząb duży[4] (Pseudastur albicollis) – gatunek ptaka z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae).
Pseudastur albicollis[1] | |||
(Latham, 1790) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
białostrząb duży | ||
Synonimy | |||
| |||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
Zasięg występowania | |||
Występowanie edytuj
Ameryka Północna i Południowa; od południowego Meksyku do środkowej Brazylii i Boliwii. Szeroko rozprzestrzeniony, lecz przeważnie rzadki w nizinnych lasach.
Systematyka edytuj
Wyróżniono kilka podgatunków P. albicollis[5][2][4]:
- białostrząb żółtooki (P. albicollis ghiesbreghti) – południowy Meksyk do Gwatemali i Belize.
- białostrząb czarnopióry (P. albicollis costaricensis) – Honduras do północno-zachodniej Kolumbii.
- białostrząb plamisty (P. albicollis williaminae) – północno-zachodnia Kolumbia do północno-zachodniej Wenezueli.
- białostrząb duży (P. albicollis albicollis) – Trynidad, środkowa Wenezuela, Gujana, Surinam, Gujana Francuska do Boliwii.
Morfologia edytuj
Długość ciała 46–56 cm. Biały spód ciała, czarne końcówki skrzydeł oraz czarna przepaska na ogonie. Ilość czarnej barwy na wierzchu skrzydeł i grzbiecie zmienna, w zależności od podgatunku. Dość szerokie skrzydła i ogon.
Ekologia edytuj
Zwykle obserwowany pojedynczo, krąży nisko nad koronami drzew, lecz najczęściej czatuje na gałęziach poniżej koron. Pokarm stanowią głównie węże i jaszczurki, niekiedy poluje też na drobne ssaki, ptaki, płazy i duże owady[6].
Gniazdo to miseczkowata platforma zbudowana z grubych patyków, często wyłożona martwymi i zielonymi liśćmi, umieszczona wysoko na drzewie, zwykle wśród epifitów. W zniesieniu jedno jajo, które jest białe lub niebieskawobiałe z brązowym lub czerwonawo-brązowym plamkowaniem. W trzech zbadanych gniazdach w Tikál w Gwatemali okres inkubacji wynosił 34–38 dni, a młode opuściły gniazdo po 65, 66 i 88 dniach od wyklucia[6].
Status edytuj
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje białostrzębia dużego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność światowej populacji, według szacunków organizacji Partners in Flight z 2019 roku, mieści się w przedziale 50–500 tysięcy dorosłych osobników. Trend liczebności populacji uznaje się za spadkowy[3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Leucopternis albicollis, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2013-02-03] (ang.).
- ↑ a b White Hawk (Leucopternis albicollis). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)]. (ang.).
- ↑ a b Pseudastur albicollis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Accipitrini Vigors, 1824 (Wersja: 2019-03-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-10].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Hoatzin, New World vultures, Secretarybird, raptors. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-10]. (ang.).
- ↑ a b Species account: White Hawk Pseudastur albicollis. [w:] Global Raptor Information Network [on-line]. 2021. [dostęp 2021-03-20]. (ang.).
Bibliografia edytuj
- Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.
Linki zewnętrzne edytuj
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).