Biesówko
Biesówko (niem. Klein Bössau, 1927–1945 Klein Bößau) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Biskupiec. Wieś znajduje się w historycznym regionie Warmia. Leży w pobliżu południowego końca jeziora Tejstymy. Przez wieś przebiega droga gminna Biesowo- Kikity. W wiosce znajduje się zabytkowa neogotycka kapliczka z 1825 z dzwonnicą[4] oraz cmentarzyk prawosławny z okresu pierwszej wojny światowej. Na północ od wioski znajduje się kompleks leśny leśnictwa Kikity.
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
143 m n.p.m. |
| Liczba ludności (2022) |
51[2] |
| Kod pocztowy |
11-300[3] |
| Tablice rejestracyjne |
NOL |
| SIMC |
0471478 |
Położenie na mapie gminy Biskupiec  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu olsztyńskiego  | |
 53°56′47″N 20°52′02″E/53,946389 20,867222[1]
| |
Historia
edytujWieś lokowana 24 lipca 1354 na prawie chełmińskim, jako wieś szlachecka. Dwaj rycerze, bracia Mikołaj i Santirme, wnieśli roszczenia do wsi Wojnity, która należała do biskupa. Powoływali się na przywilej biskupa warmińskiego Henryka Fleminga. Spór zakończył się decyzją sądu polubownego, który polecił biskupowi warmińskiemu Janowi z Miśni dać w drodze odszkodowania wspomnianym braciom obszar podwójnej wielkości w innym miejscu. Biskup wyznaczył 60 włók ziemi, z których rycerze wydzielili 20 włók na własny folwark (późniejsze Biesówko) oraz 40 włók przeznaczyli na wieś czynszową (Biesowo) i osadzili chłopów. Osadnicy byli zobowiązani do pracy w Biesówku i otrzymali 10 lat wolnizny. Rycerze zobowiązani byli do jednej służby zbrojnej w czasie wojny oraz czynszu rekognicyjnego i płużnego. Osadzeni chłopi zobowiązani byli do pracy przy budowie i naprawie zamków biskupów. W drodze łaski zapewniono ich, że nie będą wzywani do prac przy zamku w odległym Braniewie. Wspomnianym rycerzom przysługiwało sądownictwo niższe, prawo połowu ryb w Jeziorze Tejstymy oraz uzyskali przywilej do młynu na prawie chełmińskim wraz z niewielkim ogrodem (przywilej odnowiony w 1412 r.).
W 1486 r. Biesówko wraz z Biesowem przeszło w posiadanie kapituły dobromiejskiej. Biesówko – dotychczasowy majątek szlachecki – zmienione zostało w wieś czynszową.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 5928
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 67 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Piotr Skurzyński, Warmia, Mazury, Suwalszczyzna, Wyd. Sport i Turystyka – Muza S.A. Warszawa 2004, ISBN 83-7200-631-8, s. 89.
Bibliografia
edytuj- B. Koziełło-Poklewski, Z dziejów wsi, [w:] Biskupiec z dziejów miasta i powiatu, Pojezierze, Olsztyn 1969, s. 153–197