Bipolaris zeicola (G.L. Stout) Shoemaker – gatunek grzybów z klasy Dothideomycetes[1]. Mikroskopijny grzyb pasożytniczy, będący jednym z patogenów wywołujących chorobę o nazwie helmintosporioza liści kukurydzy[2].

Bipolaris zeicola
Ilustracja
Objawy występowania na liściu kukurydzy
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

Dothideomycetes

Rząd

Pleosporales

Rodzina

Pleosporaceae

Rodzaj

Bipolaris

Gatunek

Bipolaris zeicola

Nazwa systematyczna
Bipolaris zeicola (G.L. Stout) Shoemaker
Can. J. Bot. 37(5): 885 (1959)

Systematyka i nazewnictwo edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Bipolaris, Pleosporaceae, Pleosporales, Pleosporomycetidae, Dothideomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Synonimy:

  • Cochliobolus carbonum R.R. Nelson 1959
  • Drechslera carbonum (Ullstrup) Sivan. 1984
  • Drechslera zeicola (G.L. Stout) Subram. & B.L. Jain 1966
  • Helminthosporium carbonum Ullstrup 1944
  • Helminthosporium zeicola G.L. Stout 1930[3].

Aktualna nazwa naukowa pochodzi od anamorfy. Jeszcze do niedawna teleomorfę opisywano jako odrębny gatunek – Cochliobolus carbonum[4].

Morfologia edytuj

Konidiofory brunatne, nierozgałęzione, proste, pojedynczo wyrastające z grzybni pasożytującej w porażonej roślinie. Komórki konidiogenne z kilkoma punktami tworzenia konidiów[5]. Konidia powstałe w koloniach hodowanych na PDA morfologicznie różnią się od konidiów tworzonych na liściach kukurydzy porażonej przez tego patogena; ich średnia długość (31,9 μm) jest o połowę mniejsza niż na naturalnie porażonych liściach (65,2 μm). Komórki konidiogenne zlokalizowane terminalnie i subterminalnie na krótkich konidioforach wytwarzają nowe konidia, które zachowują się jak konidia inicjalne, czyli natychmiast wydłużają się lub kiełkują. Czasami pojawiają się w łańcuchach[6]. Są brunatne, poprzedzielane poprzecznie kilkoma distoseptami. Pierwsza septa tworzy się w środku konidium, lub w jego pobliżu, druga oddziela komórkę przy podstawie, trzecia przy wierzchołku. Kiełkują jedną lub oboma komórkami biegunowymi[5].

Przypisy edytuj

  1. a b Index Fungorum [online] [dostęp 2022-08-15] (ang.).
  2. Zbigniew Borecki, Małgorzata Solenberg (red.), Polskie nazwy chorób roślin uprawnych, wyd. 2, Poznań: Polskie Towarzystwo Fitopatologiczne, 2017, ISBN 978-83-948769-0-6.
  3. Species Fungorum [online] [dostęp 2022-08-15] (ang.).
  4. Josefina Cipollone, Cecilia Mourelos, Marina Sisterna, First report of Bipolaris zeicola on barley worldwide, „Crop Protection” (135), wrzesień 2020 [dostęp 2022-08-15] (ang.).
  5. a b Joanna Marcinkowska, Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, ISBN 978-83-09-01048-7.
  6. Jelena Levic, Viktorija Pencic, Morphology of a New Pathotype of Bipolaris zeicola (Stout) Shoemaker [online], październik 1993 [dostęp 2022-08-15] (ang.).