Bitwa morska przy Knidos

bitwa wojny korynckiej

Bitwa morska koło przylądka Knidos – batalia morska, która miała miejsce w sierpniu 394 r. p.n.e. pomiędzy flotami Sparty i Persji.

Bitwa morska przy Knidos
Wojna koryncka
Ilustracja
widok na przylądek Knidos
Czas

394 p.n.e.

Miejsce

Morze Egejskie

Przyczyna

wspieranie przez Spartę greckich polis w Azji Mniejszej

Wynik

zwycięstwo perskie

Strony konfliktu
Persja
Ateny
Sparta
Dowódcy
Konon, Farnabazos Pisander
Siły
ponad 200 okrętów 120 okrętów
Straty
niewielkie zniszczona prawie cała flota
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata, u góry znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
36,685833°N 27,375000°E/36,685833 27,375000

Prolog

edytuj

Po zwycięstwie w drugiej wojnie peloponeskiej (431–404 r. p.n.e.) pozycja Sparty w świecie greckim stała się dominująca. Teraz mieszkańcy Lacedemonu skierowali swoje oczy na wybrzeże mało-azjatyckie, gdzie tamtejsze greckie polis zmagały się z imperialistycznymi zapędami Persji. Jednocześnie strateg ateński Konon, chcąc pomścić klęskę Aten w wojnie peloponeskiej, sprzymierzył się z królem Persji przeciwko Sparcie. Oba państw wypowiedziały sobie wojnę w 395 r. p.n.e. Jednak dzięki Kononowi Persowie wybudowali potężną flotę. Dodatkowo Sparcie wypowiedziały wojnę państwa-miasta samej Hellady, zwłaszcza te, które straciły na znaczeniu po wojnie peloponeskiej, czyli Ateny, Korynt i Argos. Ważny wpływ na decyzje tych polis mieli emisariusze perscy, którzy wykorzystali zajadłą wrogość ateńsko-spartańską. Podczas gdy Greccy wrogowie Sparty zablokowali przesmyk koryncki, ich perscy sojusznicy zebrali flotę u południowych wybrzeży Azji Mniejszej, a jej dowódcą został Konon, którego wsparł perski satrapa Farnabazos.

Starcie

edytuj

Obie floty, spartańska i perska, spotkały się niedaleko greckiej kolonii Knidos (dzisiejszy półwysep Reşadiye). Dowódca spartański Pisander (szwagier króla Agesilaosa), mimo dużej przewagi perskiej floty, postanowił stoczyć bitwę. Niewątpliwie wpływ na jego decyzję miało utrzymujące się od czasów bitwy pod Salaminą przekonanie o słabości perskiej floty. Kiedy jednak doszło już do starcia, umiejętności dowódcze Konona, dobre przygotowanie floty szachinszacha i przewaga liczebna strony perskiej zadecydowała o całkowitej klęsce Spartiatów. W czasie bitwy poległ Pisander ze znakomitą większością swojej floty.

Epilog

edytuj

Zwycięstwo Konona załamało potęgę morską Lacedemonu, Sparta już nigdy nie odbudowała floty straconej koło Knidos. Było to jednak zapowiedzią późniejszej klęski lądowej i utraty przez Spartę hegemonii w Helladzie. Z kolei Persja odzyskała kontrolę nad małoazjatyckimi polis i to przy wydatnej pomocy ich dawnego obrońcy, czyli Aten.

Bibliografia

edytuj
  • Z. Rynkiewicz, Leksykon bitew świata, wyd. almapress
  • Praca zbiorowa pod redakcja Aleksandra Krawczuka, 2005, Wielka Historia Świata, Tom 3, Świat okresu cywilizacji klasycznych, str. 108-110, Oficyna Wydawnicza Fogra, ISBN 83-85719-84-9.