Bolesław Mikiewicz (1895–1959)

Bolesław Zygmunt Mikiewicz[a] (ur. 6 maja 1895 w Przeworsku, zm. 1959) – major dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy.

Bolesław Zygmunt Mikiewicz
major dyplomowany piechoty major dyplomowany piechoty
Data i miejsce urodzenia

6 maja 1895
Przeworsk

Data śmierci

1959

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

42 Pułk Piechoty

Stanowiska

dowódca batalionu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie) Złoty Krzyż Zasługi (II RP)

Życiorys

edytuj

Urodził się 6 maja 1895 w Przeworsku, w ówczesnym powiecie łańcuckim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Bolesława (1869–1925), adwokata, i Katarzyny Wiktorii (1869–1959), córki Zygmunta Węclewskiego. Miał dziewięcioro rodzeństwa, a wśród nich brata Bronisława (1899–1942) – majora łączności Wojska Polskiego[2].

W 1913 złożył maturę z odznaczeniem w c. k. Gimnazjum III w Krakowie[3]. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego[4].

16 sierpnia 1914 wstąpił do Legionów Polskich i został przydzielony do 1 Pułku Piechoty[4]. 1 maja 1916 został mianowany chorążym piechoty[5]. 6 lipca 1916 pod Wołczeckiem, w trzecim dniu bitwy pod Kostiuchnówką, dostał się do rosyjskiej niewoli[6].

4 marca 1919 jako chorąży byłych Legionów Polskich i byłego II Korpusu został przyjęty do Wojska Polskiego i mianowany z dniem 1 lutego 1919 podporucznikiem piechoty[7]. 1 grudnia 1919 został mianowany z dniem 1 grudnia 1919 porucznikiem w piechocie[8].

14 listopada 1921 został przydzielony do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza kursu normalnego 1921–1923[9]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 498. lokatą w korpusie oficerów piechoty[10]. 1 października 1923, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego został przeniesiony do 58 Pułku Piechoty w Poznaniu[11]. Następnie został przydzielony do Oddziału IV Sztabu Generalnego[12], a w 1925 przeniesiony do 52 Pułku Piechoty w Złoczowie[13].

W listopadzie 1926 został przydzielony z 52 pp do Biura Ogólno-Administracyjnego Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie na stanowisko referenta[14]. 23 grudnia 1927 został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z pozostawieniem na dotychczas zajmowanym stanowisku[15]. 12 kwietnia 1927 został mianowany na stopień majora ze starszeństwem z 1 stycznia 1927 i 11. lokatą w korpusie oficerów piechoty[16]. W kwietniu 1928 został przesunięty we wspomnianym biurze na stanowisko pełniącego obowiązki szefa wydziału przepisów[17][18]. Z dniem 1 marca 1932 został przeniesiony do 42 Pułku Piechoty w Białymstoku na stanowisko dowódcy batalionu[19][b][21]. Od 2 do 31 marca tego roku był przydzielony z 42 pp do Biura Og. Adm. MSWojsk[22]. W lipcu 1935 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr I[23], a następnie przeniesiony w stan spoczynku.

Bolesław Zygmunt Mikiewicz w 1928 zawarł związek małżeński z Marcelą Olszewską (1901–1985), z którą miał trzy córki urodzone w Białymstoku: Zdzisławę (1929–1935), Bożennę Antoninę Malwinę (1933–1990) i Marię Honoratę Izabelę (ur. 1934).

Ordery i odznaczenia

edytuj
  1. W marcu 1932 ogłoszono sprostowanie imion i daty urodzenia mjr. dypl. Bolesława Mikiewicza z „Bolesław ur. 6 października 1894” na „Bolesław Zygmunt ur. 6 maja 1895”[1].
  2. Tym samym unieważniono jego przeniesienie z dniem 1 stycznia 1932 do 80 pp na stanowisko dowódcy batalionu, ogłoszone 23 października 1931[20].

Przypisy

edytuj
  1. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 265.
  2. Dramowicz 2011 ↓, s. 252-253.
  3. Sprawozdanie 1913 ↓, s. 131.
  4. a b Żołnierze Niepodległości : Mikiewicz Bolesław Zygmunt. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2021-08-21].
  5. Lista starszeństwa 1917 ↓, s. 29.
  6. VII Lista strat 1916 ↓, s. 15.
  7. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 29 z 15 marca 1919, poz. 908.
  8. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 98 z 28 grudnia 1919, poz. 4146.
  9. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 155, 408, 1500.
  10. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 45.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 63 z 27 września 1923 roku, s. 585.
  12. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 11, 147, 353.
  13. Lista oficerów SG 1925 ↓, s. 14.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 50 z 24 listopada 1926 roku, s. 413.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 28 z 23 grudnia 1927 roku. Dodatek Nr 1, s. 3.
  16. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927 roku, s. 118.
  17. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 174.
  18. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 124, 179, 1097.
  19. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 232.
  20. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 328.
  21. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 29, 572.
  22. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 251.
  23. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935 roku, s. 90.
  24. M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 352.
  25. a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 29.
  26. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.

Bibliografia

edytuj