Borek (obwód smoleński)
Borek, Borok (ros. Борок) – wieś (ros. деревня, trb. dieriewnia) w zachodniej Rosji, w osiedlu wiejskim Katynskoje rejonu smoleńskiego w obwodzie smoleńskim.
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Powierzchnia |
3,82 km² |
| Wysokość |
172 m n.p.m. |
| Populacja (2010) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+7 481[2] |
| Kod pocztowy |
214522[3] |
| Tablice rejestracyjne |
67 |
Położenie na mapie obwodu smoleńskiego  | |
Położenie na mapie Rosji  | |
 54°46′04″N 31°44′39″E/54,767778 31,744167
| |
Geografia edytuj
Miejscowość położona jest nad Dnieprem, przy drodze federalnej R120 (Orzeł – Briańsk – Smoleńsk – Witebsk), 4 km od centrum administracyjnego osiedla wiejskiego (Katyń), 19,5 km na zachód od Smoleńska[4].
Demografia edytuj
W 2010 r. miejscowość liczyła sobie 77 mieszkańców[1].
Historia edytuj
Wieś znajduje się dokładnie pomiędzy miejscowością Katyń a uroczyskiem Kozie Góry, gdzie w 1940 roku funkcjonariusze NKWD zamordowali kilka tysięcy polskich oficerów z obozu w Kozielsku (zbrodnia katyńska).
Majątek Borek nabył na letnisko w 1897 roku Aleksander Lednicki, rezydujący na stałe w Moskwie. Znajdował się on w jego rękach do nacjonalizacji w 1917 roku. Ledniccy mieszkali w modrzewiowym dworku, którego przebudową na ich użytek kierował Tomasz Bohdanowicz-Dworzecki. W tym czasie gościło tam wielu Polaków oraz znanych Rosjan zaangażowanych w życie polityczne i gospodarcze Rosji. Przed Lednickim właścicielem majątku była Maria Fiedorowna Ustromska, wdowa po Jewstafiju Aleksandrowiczu Ustromskim. Z aktu notarialnego wynikało, że wcześniej majątek nosił nazwę Korżenka, jak uważa więc Wacław Lednicki[5], nazwa Borek została mu nadana przez Ustromskich.
Majątek w połowie lat 20. XX wieku przejęła radziecka policja polityczna – OGPU. W maju 1937 roku w majątku z rozporządzenia kierownictwa NKWD utworzono dom wczasowy tej organizacji[6]. Wzniesiono wówczas kilka budynków służących jako pensjonaty. W czasie okupacji niemieckiej dom wczasowy zamieniono w szpital polowy Organizacji Todt. Od 19 kwietnia do 20 maja 1943 roku w szpitalu tym mieszkali członkowie Komisji Technicznej Polskiego Czerwonego Krzyża badającej ekshumowane zwłoki ofiar zbrodni katyńskiej[7].
Po wojnie, w 1946 roku, w domu wczasowym urządzono sanatorium Ministerstwa Spraw Wewnętrznych ZSRR (obecnie MSW Federacji Rosyjskiej) dla chorych na gruźlicę. W 2006 roku zmieniło ono profil i skoncentrowało się na leczeniu szerokiego spektrum chorób dróg oddechowych. W 2009 roku rozebrany został modrzewiowy dworek Lednickich[8].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Смоленская область. Численность населения на 01.10.2010 года. pop-stat.mashke.org. [dostęp 2021-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ros.)
- ↑ Телефонные коды городов Российской Федерации. na-svyazi.ru. [dostęp 2021-02-10]. (ros.)
- ↑ Поиск объектов почтовой связи. vinfo.russianpost.ru. [dostęp 2021-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-15)]. (ros.)
- ↑ Посёлок Борок Смоленского района Смоленской области. www.komandirovka.ru. [dostęp 2021-02-10]. (ros.)
- ↑ Wacław Lednicki, Pamiętniki, tom 1, Londyn 1963, Wyd. B. Świderski
- ↑ Oficjalna strona "Sanatorium Borek" (О санатории). [dostęp 2010-11-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- ↑ The Katyn Forest Massacre: hearings before the Select Committee to Conduct an Investigation of the Facts, Evidence and Circumstances of the Katyn Forest Massacre, Eighty-second Congress, first[-second] session, on investigation of the murder of thousands of Polish officers in the Katyn Forest near Smolensk, Russia [1]
- ↑ Andrzej Przewoźnik, Jolanta Adamska, Katyń. Zbrodnia, prawda, pamięć, Warszawa 2010, Świat Książki, str. 202
Linki zewnętrzne edytuj
- Oficjalna strona "Sanatorium Borek". sanborok.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].