Brezylka nadobna (Caesalpinia pulcherrima) – gatunek rośliny z rodziny bobowatych (Fabaceae) z podrodziny brezylkowych (Caesalpinioideae). Pochodzenie niepewne, być może Antyle. Roślina naturalizowana we wszystkich rejonach tropikalnych.

Brezylka nadobna
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

bobowce

Rodzina

bobowate

Podrodzina

brezylkowe

Rodzaj

brezylka

Gatunek

brezylka nadobna

Nazwa systematyczna
Caesalpinia pulcherrima (L.) Sw.
Observ. bot. 166. 1791
Synonimy
  • Poinciana pulcherrima L.[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Morfologia edytuj

Pokrój
Krzew do 3 m, rzadziej niewielkie drzewo osiągające do 6 m wysokości.
Liście
Podwójnie pierzaste, naprzemianległe, o długości do 30 cm. Składają się z około 3-9 podługowatych listków pierwszego rzędu, każdy składa się z kolei z 6-12 par listków drugiego rzędu 1-3 cm.
Kwiaty
Długoszypułkowe, w prostych gronach. Kwiatostany do 40 cm długości. Kwiaty jaskrawoczerwone, część z kwiatów z żółtym obrzeżeniem, górny z 5 płatków korony zazwyczaj żółty. Szyjka słupka i pręciki lekko wygięte ku górze, wystają z kwiatu nawet do 10 cm.
Owoce
Płaskie brązowe strąki długości do 12 cm, pękające na dwie części.

Zastosowanie edytuj

Sadzony jako drzewo ozdobne w parkach i przy ulicach.

 
Kwiaty

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-29] (ang.).
  3. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2011-01-17].
  4. Caesalpinia pulcherrima, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

Bibliografia edytuj

  • Jens Rohwer: Atlas roślin tropikalnych. Warszawa: Horyzont, 2002. ISBN 83-7311-378-9.