Antyle

archipelag na Morzu Karaibskim

Antyle (hiszp. Antillas, ang. i fr. Antilles, niderl. Antillen) – grupa wysp położona w basenie Morza Karaibskiego, rozciągająca się łukowato na długości 4,5 tys. km od Cieśniny Jukatańskiej aż do wybrzeży Wenezueli. Większość wysp górzysta, klimat wilgotny, równikowy i podrównikowy. Plantacje trzciny cukrowej, kakao, kawy, bawełny.

Mapa Antyli z 1843 roku

Powierzchnia wysp wynosi około 221 tys. km². Liczba mieszkańców: około 40 mln[1]. Wyspy odkryte zostały przez Krzysztofa Kolumba w latach 1492–1504, następnie częściowo skolonizowane przez Hiszpanów. Od połowy XVI w. były kolonizowane także przez Anglię, Holandię, Francję i Danię. Jako pierwsze niepodległość uzyskały Haiti i Dominikana (1801-1804). Największa z wysp, Kuba, uzyskała niepodległość w 1902.

Nazwa Antyle pochodzi od legendarnej wyspy Antillia.

Antyle dzielą się na[2]:

Terminologia edytuj

Zbliżone znaczeniowo są pojęcia Indie Zachodnie i Karaiby:

  • Indie Zachodnie to nieco większy obszar, poza Antylami obejmujący także wyspy archipelagu Bahamów[3][4].
  • Karaiby to region obejmujący Indie Zachodnie oraz wybrzeże kontynentu amerykańskiego wzdłuż Morza Karaibskiego[5][6].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Antyle, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2007-11-04].
  2. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019. ISBN 978-83-254-2578-4.
  3. Indie Zachodnie, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2020-01-01].
  4. West Indies. Lexico. [dostęp 2020-01-01]. (ang.).
  5. Karaiby, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2020-01-01].
  6. Caribbean. Lexico. [dostęp 2020-01-01]. (ang.).