Bronisław Bernaś
Bronisław Bernaś (ur. 6 sierpnia 1906 we Lwowie, zm. 3 września 1980 w Folkestone) – kapitan pilot inżynier Wojska Polskiego, uczestnik bitwy o Anglię.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki |
6 pułk lotniczy |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
![]() |
Życiorys Edytuj
Był jednym z „Orląt Lwowskich”, w listopadzie 1918 r. walczył w obronie Lwowa. Ukończył Gimnazjum Matematyczno-Przyrodnicze im. Mikołaja Kopernika, a następnie studia na Wydziale Mechaniczne-Elektrotechnicznym Politechniki Lwowskiej[1].
W 1931 r. rozpoczął naukę w Szkole Podchorążych Rezerwy Lotnictwa w Dęblinie. Szkołę ukończył w 1932 r. i znalazł zatrudnienie jako inżynier elektryk w dyrekcji kolei państwowych. Zachował związek z lotnictwem, latał w Aeroklubie Lwowskim, ćwiczył pilotaż w 6 pułku lotniczym. W ramach mobilizacji został 24 sierpnia 1939 r. powołany do 6 pl. Po ataku ZSRR na Polskę ewakuował się do Rumunii, skąd przedostał się do Francji. Zdecydował się na służbę w lotnictwie brytyjskim i w grudniu 1939 r. przybył do Wielkiej Brytanii. Dostał nr służbowy 76820[2]. 1 września 1940 rozpoczął szkolenie w 6 OTU w Sutton Bridge[3], dostał 23 września 1940 r. przydział bojowy do 302 dywizjonu myśliwskiego „Poznańskiego”[4]. W jego składzie brał udział w Bitwie o Anglię. 18 października 1940 r. lądował przymusowo samolotem Hawker Hurricane Mk. I (nr P2918 WX-Y) z powodu trudnych warunków atmosferycznych[5]. Był jedynym z pięciu pilotów eskadry, który przeżył przymusowe lądowanie tego dnia[6].
14 kwietnia 1941 r. został przeniesiony (na stanowisko instruktora) na odpoczynek do 57 Operation Training Unit (OTU) a następnie do 58 OTU[7]. Od 24 listopada 1941 r. latał jako pilot 288 dywizjonu RAF. 28 lipca 1942 r. odniósł ciężkie obrażenia podczas przymusowego lądowania samolotem Hawker Hurricane Mk. I (nr P5179). Po rekonwalescencji od marca 1943 r. służył w Referacie Budowy Lotnisk Inspektoratu Polskich Sił Powietrznych[8].
Po zakończeniu działań wojennych został zdemobilizowany w 1946 r. Nie zdecydował się na powrót do Polski, pozostał na terenie Wielkiej Brytanii. Dzięki swemu wykształceniu znalazł pracę jako inżynier elektryk w wytwórni lotniczej Westland. Współpracował z inż. Tadeuszem Ciastułą. Po przeszejściu na emeryturę zamieszkał w Folkestone, gdzie zmarł 3 września 1980 r.[5]
Ordery i odznaczenia Edytuj
Za swą służbę został odznaczony Medalem Lotniczym[9].
Przypisy Edytuj
- ↑ Zieliński 2005 ↓, s. 18.
- ↑ Krzystek 2012 ↓, s. 90.
- ↑ Sojda, Śliżewski, Hodyra 2016 ↓, s. 277.
- ↑ Król 1990 ↓, s. 107.
- ↑ a b Zieliński, Matusiak, Gretzyngier 2015 ↓, s. 23.
- ↑ Gretzyngier, Matusiak 2007 ↓, s. 287.
- ↑ Płoszajski 1993 ↓, s. 49.
- ↑ Płoszajski 1993 ↓, s. 124.
- ↑ Bernaś Bronisław. Personel Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii 1940-1947. [dostęp 2021-08-07]. (pol.).
Bibliografia Edytuj
- Robert Gretzyngier, Wojtek Matusiak: Polacy w obronie Wielkiej Brytanii. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, 2007. ISBN 978-83-7301-946-1. OCLC 189476159.
- Wacław Król: Polskie dywizjony lotnicze w Wielkiej Brytanii 1940-1945. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1990. ISBN 83-11-07695-2. OCLC 834110269.
- Tadeusz Jerzy Krzystek, [Anna Krzystek]: Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii w latach 1940-1947 łącznie z Pomocniczą Lotniczą Służbą Kobiet (PLSK-WAAF). Sandomierz: Stratus, 2012. ISBN 978-83-61421-59-7. OCLC 276981965.
- Jerzy Płoszajski: Technicy lotnictwa polskiego na Zachodzie 1939-1946. Cz. 1. Londyn: Stowarzyszenie Techników Polskich w Wielkiej Brytanii, 1993. ISBN 0-9522473-0-5. OCLC 749530918.
- Grzegorz Sojda, Grzegorz Śliżewski, Piotr Hodyra: Ci cholerni Polacy! : Polskie Siły Powietrzne w Bitwie o Anglię. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Alma-Press, 2016. ISBN 978-83-7020-625-3. OCLC 1004941915.
- Józef Zieliński: Lotnicy polscy w Bitwie o Wielką Brytanię. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MH, 2005. ISBN 83-906620-4-3. OCLC 838825949.
- Józef Zieliński, Wojtek Matusiak, Robert Gretzyngier: Polscy lotnicy w Bitwie o Anglię. Warszawa: Bellona, 2015. ISBN 978-83-11-13984-8. OCLC 924759692.