Brunów (powiat lwówecki)

wieś w województwie dolnośląskim

Brunów (niem. Braunau) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lwóweckim, w gminie Lwówek Śląski, nad Bobrem, 3 km na północ od Lwówka Śląskiego.

Brunów
wieś
Ilustracja
Pałac w Brunowie
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

lwówecki

Gmina

Lwówek Śląski

Wysokość

180-220 m n.p.m.

Liczba ludności (III 2011)

140[2]

Strefa numeracyjna

75

Kod pocztowy

59-600[3]

Tablice rejestracyjne

DLW

SIMC

0190756

Położenie na mapie gminy Lwówek Śląski
Mapa konturowa gminy Lwówek Śląski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Brunów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Brunów”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Brunów”
Położenie na mapie powiatu lwóweckiego
Mapa konturowa powiatu lwóweckiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Brunów”
Ziemia51°07′55″N 15°35′14″E/51,131944 15,587222[1]

Historia edytuj

Brunów funkcjonował jako folwarczna wieś położona nad Bobrem u podnóża Wzniesień Płakowickich. Pierwsza wzmianka o osadzie pochodzi z 1351, choć jej początki sięgają XII wieku. W pierwszej połowie XVIII w. wieś stanowiła własność hrabiego Bernharda von Schmettau, który na miejscu dawnego dworu rozpoczął wznoszenie dwukondygnacyjnego pałacu. W 1750 sprzedał on majątek okręgowemu komisarzowi powiatu lwóweckiego Philippowi Hermannowi von Sonnenburgowi. Ten w 1786 sprzedał majątek baronowi von Hochberg z Plagwitz (Płakowic). Kolejnymi posiadaczami było małżeństwo von Schweinitz[4].

W latach 20. XX w. w pałacu urządzono szkołę sportową dla chłopców (Sportschule Braunau). W czasie II wojny światowej mieścił się tu ośrodek szkoleniowy Hitlerjugend, a od 1944 ośrodek szkoleniowy Volkssturmu[4].

W lipcu 1946 niemiecka ludność Brunowa została wysiedlona w okolice Hildesheim[4].

Podział administracyjny edytuj

W roku 1946 miejscowość została włączona do nowo powstałego województwa wrocławskiego na terenie powojennej Polski. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa jeleniogórskiego.

Demografia edytuj

Liczba ludności w latach 1786–2011[5].

Zabytki edytuj

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[6]:

  • zespół pałacowy
    • pałac, barokowo-klasycystyczny z drugiej połowy XVIII wieku, przebudowany w 1900 i 1977. W czasie II wojny światowej mieścił szkołę sportową Hitlerjugend, a pod jej koniec ośrodek szkoleniowy Volkssturmu
    • oficyna, z XVIII w.
    • kaplica rodziny von Cottenet, z drugiej połowy XIX w.
    • stajnia, z drugiej połowy XIX w.
    • park, jego pozostałości w stylu angielskim, z drugiej połowy XVIII w.

inne zabytki:

  • wozownia

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 10604
  2. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 93 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. a b c Szymon Wrzesiński, Przemysław Popławski: Pogórze Izerskie w cieniu swastyki. Tajne fabryki, ośrodki szkoleniowe i eksterminacja w okresie III Rzeszy, Agencja Wydawnicza CB, Warszawa 2012, ISBN 978-83-7339-101-7
  5. Marek Staffa: Słownik geografii turystycznej Sudetów. Tom 7. Pogórze Kaczawskie. Wrocław: I-BiS, 2002, s. 121-125. ISBN 83-85773-47-9.
  6. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 118. [dostęp 2012-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].

Linki zewnętrzne edytuj