Capriccio – opera z muzyką Richarda Straussa i librettem napisanym przez kompozytora wraz z Klemensem Kraussem.

Capriccio
ilustracja
Rodzaj

konwersacja muzyczna[1]

Muzyka

Richard Strauss

Libretto

Richard Strauss i Clemens Krauss

Liczba aktów

1

Język oryginału

niemiecki

Data powstania

1940-1941

Prapremiera

28 października 1942, Monachium, Nationaltheater

poprzednia
Miłość Danae
następna

Osoby edytuj

  • Hrabina (Die Gräfin) — sopran
  • Hrabia, jej brat (Der Graf, ihr Bruder) — baryton
  • Flamand, muzyk (Ein Musiker) — tenor
  • Olivier, poeta (Ein Dichter) — baryton
  • La Roche, dyrektor teatru (Theaterdirektor) — bas
  • Clairon, aktorka (Schauspielerin) — alt
  • Monsieur Taupe — tenor
  • Włoska śpiewaczka (Eine italienische Sängerin) — sopran
  • Włoski śpiewak (Ein italienischer Sänger) — tenor
  • Młoda tancerka (Eine Junge Tänzerin) — tancerka
  • Majordomus (Haushofmeister) — bas
  • Ośmiu służących (Acht Diener) — 4 tenorzy, 4 basy
  • Trzej muzycy (Drei Musiker) — muzycy

Historia utworu edytuj

W 1934 Stefan Zweig zwrócił uwagę Straussa na libretto opery Antonia Salieriego Prima la musica, poi le parole (Najpierw muzyka, potem słowa), autorstwa Giambattisty Castiego. Projekt czekał kilka lat na realizację z powodu trudności z opracowaniem nowego tekstu, do czasu gdy libretto opracował sam Strauss wraz z Clemensem Kraussem. Opera, napisana w latach 1940-1941, miała prapremierę pod dyrekcją Kraussa, w znakomitej obsadzie: Viorica Ursuleac (Hrabina), Walter Höfermayer (Hrabia), Horst Taubmann (Flamand), Hans Hotter (Olivier), Georg Hann (La Roche), Hildegarde Ranczak (Clairon).

Cappriccio, operowy testament Straussa i ostatnie jego dzieło tego gatunku, jest jednym z częściej wystawianych jego późnych utworów. Partię Hrabiny, wymagającą od śpiewaczki zarówno umiejętności muzycznych jak aktorskich, wykonywały największe soprany XX w., m.in. Maria Cebotari, Lisa Della Casa, Elisabeth Schwarzkopf, Elisabeth Söderström, Claire Watson, Lucia Popp, Gundula Janowitz, Elisabeth Grümmer, Kiri Te Kanawa, Anna Tomowa-Sintow, Renée Fleming.

Przypisy edytuj

  1. (niem.) Konversationsstück für Musik.

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj