Carbon Recycling International

Carbon Recycling International (CRI) – jest islandzką spółką z ograniczoną odpowiedzialnością działającą w sektorze chemicznym. Firma opracowała i zaprojektowała nowoczesną technologię Emissions-to-Liquids[1][2] (ETL) do produkcji odnawialnego metanolu. Głównymi reagentami w procesie syntezy odnawialnego metanolu są dwutlenek węgla i wodór. Dwutlenek węgla pochodzi z przemysłowych gazów odlotowych (np. z elektrowni, hut, cementowni). Z kolei wodór jest otrzymywany przy użyciu elektrolizy wody (tylko w przypadku możliwości wykorzystania energii elektrycznej pochodzącej z odnawialnych źródeł energii) bądź alternatywnie jest wychwycony z przemysłowych gazów odlotowych zawierających znaczące ilości wodoru (np. z hut stali, koksowni).

Produkowany metanol, rozpoznawalny pod znakiem towarowym Vulcanol®, jest głównie wykorzystywany jako paliwo transportowe. W 2012 r. CRI stało się pierwszą firmą na świecie produkującą i sprzedającą płynne odnawialne paliwo transportowe produkowane wyłącznie przy wykorzystaniu dwutlenku węgla, wody i elektryczności ze źródeł odnawialnych.

Carbon Recycling International
Ilustracja
Państwo

 Islandia

Siedziba

Kópavogur

Adres

201 Kópavogur
Holtasmára 1

Data założenia

2006

Forma prawna

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

Prezes

Sindri Sindrason

Zatrudnienie

47

Położenie na mapie Islandii
Mapa konturowa Islandii, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Carbon Recycling International”
Ziemia64°05′50,5″N 21°53′16,3″W/64,097361 -21,887861
Strona internetowa

Historia

edytuj
  • Firma CRI została założona w 2006 roku przez dwóch Islandczyków i dwóch Amerykanów: Fridrika Jonssona, Oddura Ingolfssona, Arta Shulenbergera i KC Trana. Oprócz wymienionych założycieli w rozwój firmy włączyło się wielu islandzkich inwestorów. Pomysł utworzenia firmy był w głównej mierze oparty na zrównoważonej utylizacji dwutlenku węgla pochodzącego z emisji gazów przemysłowych i wykorzystaniu go do produkcji czystego płynnego paliwa.
  • W 2011 roku CRI ukończyło konstrukcję, pierwszego na skalę światową, zakładu chemicznego produkującego odnawialny metanol w technologii Emissions-to-Liquids. Zakład powstał na obszarze geotermalnym na półwyspie Reykjanes w pobliżu elektrowni geotermalnej Svartsengi i popularnego uzdrowiska spa „Błękitna Laguna”.
  • Na początku 2012 zakład został oddany do użytku i rozpoczął produkcję odnawialnego metanolu.
  • W lipcu 2013 kanadyjski Methanex Corporation, największy na świecie producent i dostawca metanolu, ogłosił wstępną inwestycję o wartości 5 milinów dolarów USD w Carbon Recycling International. Finalnie dodatkowe fundusze przyczyniły się do silnego wzrostu i rozwoju firmy i ulokowały CRI wśród wybitnych producentów metanolu na świecie. Dodatkowo Methanex Corporation i CRI postanowili współpracować przy dużych projektach opartych na technologii ETL, wykorzystując doświadczenie operacyjne i globalny zasięg Methanex Corporation oraz wiedzę CRI w zakresie produkcji niskowęglowego i niskoemisyjnego odnawialnego metanolu. Obie firmy postawiły sobie wyzwanie, aby rozszerzyć zastosowanie paliw mieszanych z metanolem w Europie[3].
  • W 2014 roku pojemność produkcyjna zakładu chemicznego na Islandii zwiększyła się do ponad 4000 tysięcy ton na rok.
  • Z początkiem lipca 2015 roku, największy chiński producent samochodowy Geely Group ogłosił plany zainwestowania 45,5 mln USD w rozwój CRI w zakresie technologii Emissions-to-Liquids[4].
  • W 2016 roku, firma CRI rozpoczęła testować na islandzkich drogach pojazdy samochodowe w pełni napędzane na metanol. Pojazdy zostały zaprojektowane i dostarczone przez chińskie Geely Group.
  • W 2017 roku w Szanghaju, wspólne przedsięwzięcie (joint venture) zostało ustanowione przez CRI, Geely Holding and Zixin Environmental Protection Tech. Co., którego celem jest promocja i inwestycje na chińskim rynku przemysłowym w produkcję odnawialnego metanolu w oparciu o technologię ETL.

Product

edytuj

Końcowym produktem CRI jest odnawialny metanol, który jest sprzedawany w Europie, pod zarejestrowaną marką jako Vulcanol®. Vulcanol® jest certyfikowany przez International Sustainability and Carbon Certification system (ISCC) jako ultra niskoemisyjne, zaawansowane paliwo do transportu, bez śladu biogenicznego. Odnawialny metanol ma takie same zastosowania jak metanol produkowany w konwencjonalny sposób z gazu syntezowego (mieszanina CO i H2), który z kolei otrzymywany jest z paliw kopalnych (z gazu ziemnego bądź węgla). Metanol może być wykorzystywany jako paliwo, surowiec chemiczny lub mieszany z benzyną. Paliwa wyprodukowane częściowo lub całkowicie z metanolu obejmują biodiesel, eter dimetylowy lub eter oksymetylenowy, a także syntetyczną benzynę w procesie Methanol-to-Gasoline. Zawartość metanolu w mieszankach benzynowych waha się od 3%, która jest dozwolona w standardowej europejskiej benzynie, do 56% w mieszankach do pojazdów zasilanych paliwem elastycznym.

Produkcja

edytuj

Wytwarzanie odnawialnego metanolu nie zależy od zasobów rolnych, ponieważ głównymi surowcami są wodór i dwutlenek węgla. Proces produkcji odnawialnego metanolu oparty jest na technologii ETL. Proces ten składa się z kilku istotnych kroków:

  • Oczyszczanie strumienia bogatego w dwutlenku węgla
  • Produkcja wodoru
  • Synteza metanolu
  • Oczyszczanie metanolu.

Proces konwersji katalitycznej z wodoru i dwutlenku węgla odbywa się w jednym etapie. W przypadku produkcji metanolu z paliw kopalnych, takich jak gaz ziemny lub węgiel, proces syntezy obejmuje kilka etapów reformowania paliwa w celu uzyskania gazu syntezowego wykorzystywanego w procesie katalitycznym do produkcji metanolu.

Zakład produkcyjny

edytuj

Pierwszy komercyjny zakład CRI pod imieniem G. Olaha (nazwany na cześć George A. Olah, Laureata Nagrody Nobla z 1994 r. w dziedzinie chemii) został ukończony w 2011 roku i oddany do użytku wraz z początkiem 2012. Zakład działa nieprzerwanie od 2011 roku.

Kolejne projekty

edytuj

W latach 2016-2020 CRI pracuje równolegle nad 2 projektami sponsorowanymi w ramach unijnego programu badawczego Horyzont 2020.

MefCO2

edytuj

MefCO2[5] jest projektem, którego zadaniem jest wybudowanie w Niemczech pilotażowej instalacji do produkcji odnawialnego metanolu. Głównym celem MefCO₂ jest opracowanie i zademonstrowanie innowacyjnej technologii produkcji ekologicznych chemikaliów, które znacząco mogą przyczynić się do realizacji europejskich celów zmniejszenia emisji CO₂ i zwiększenia wykorzystania energii odnawialnej. Ogólna koncepcja leżąca u podstaw tego projektu to wykorzystanie emitowanego gazu cieplarnianego - dwutlenku węgla - oraz wodoru, który jest wytwarzany w procesie elektrolizy z nadmiarowej energii elektrycznej.

FReSMe

edytuj

Projekt FReSMe[6] ma na celu zademonstrowanie procesu, który umożliwia wychwycenie CO2 z przemysłu stalowego i następnie wykorzystania go do produkcji płynnego metanolu, który z kolei będzie użyty jako paliwo w sektorze transportu morskiego. Projekt integruje technologie pochodzące z 2 poprzednich projektów finansowanych ze środków UE:

  • STEPWISE, który koncentruje się na wychwytywaniu CO2
  • MefCO2, który ulepsza technologię produkcji metanolu z CO2.

Głównym celem tego projektu jest zaprojektowanie, zbudowanie i wykorzystanie niedrogiego elektrolizera o mocy 10 kW, dostarczającego suchy wodór pod ciśniniem co najmniej 30 bar. System ma działać przez 2000 godzin. W ramach projektu opracowane zostaną materiały i modele elektrolizera wykorzystujące standardowe komponenty branżowe dla bilansu instalacji, umożliwiające efektywne zarządzanie ciepłem w połączeniu z odnawialnymi lub odpadowymi źródłami ciepła i parą wodną[7].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Shulenberger, A. M., Jonsson, F. R., Ingolfsson, O., Tran, K. C. 2006. American Patent No. US8198338B2. Process for producing liquid fuel from carbon dioxide and water. Dostęp: Styczeń 15, 2019.
  2. Carbon Recycling International. Emissions-to-Liquids. Data uzyskania dostępu: Styczeń 15, 2019. https://web.archive.org/web/20190115183956/http://www.carbonrecycling.is/innovation1/.
  3. Marketweird.2013.Methanex - The power of agility. Lipiec 30. Data uzyskania dostępu: Styczeń 04, 2019.
  4. 2015. Green Car Congress. July 08. Accessed January 04, 2019.
  5. Spire2030.2015.MefCO2 projekt. Data uzyskania dostępu: Styczeń 22, 2019.
  6. FRESME.2017.FReSMe projekt. Data uzyskania dostępu: Styczeń 28, 2019.
  7. Sintef.2018.GAMER projekt. Data uzyskania dostępu: Styczeń 30, 2019.

Linki zewnętrzne

edytuj