Centroprawica[1] – określenie partii politycznych, a także koalicji wyborczych, znajdujących się na osi politycznej pomiędzy partiami centrowymi a prawicowymi[2]. Takie partie wyznają najczęściej zasady konserwatyzmu w życiu społecznym i solidaryzmu lub liberalizmu w gospodarce. Od lat 80. XVIII wieku do lat 80. XIX wieku, w związku z rezygnacją z merkantylizmu na rzecz kapitalizmu, zaczęły powstawać partie centroprawicowe – na przykład brytyjska Partia Konserwatywna[3]. Partie centroprawicowe najczęściej reprezentują ideologie chrześcijańskiej demokracji[4] i liberalnego konserwatyzmu[5], w kwestiach gospodarczych opowiadają się za liberalizmem gospodarczym[6][7].

Silvio Berlusconi i George W. Bush, przedstawiciele XXI-wiecznej centoprawicy

Centroprawicową określa się też koalicje rządowe i wyborcze partii centrowych i prawicowych[8].

Przypisy

edytuj
  1. Wyniki ogólnoeuropejskie – wygrywa umiarkowana prawica. euractiv.pl, 2009-06-08. [dostęp 2021-12-06].
  2. Robert Whitfield, Kirsty Taylor, Oxford AQA History: A Level and AS: Democracy and Nazism: Germany 1918-1945 Revision Guide, Oxford University Press, 2017, s. 40, ISBN 978-0-19-842143-6 [dostęp 2021-12-06] (ang.).
  3. Alan S. Kahan, Mind vs. money: the war between intellectuals and capitalism, New Brunswick: Transaction Publishers, 2010, ISBN 978-1-315-12454-4, OCLC 1058608972 [dostęp 2021-12-06] (ang.).
  4. The Future of Christian Democracy | EPP Group in the European Parliament. web.archive.org, 2021-11-07. [dostęp 2021-12-06].
  5. Parties and Elections in Europe. parties-and-elections.eu. [dostęp 2021-12-06]. (ang.).
  6. Maciej Nowicki, Francois Fillon to przyszły prezydent Francji? Kochają go emeryci i... Putin [online], newsweek.pl, 28 listopada 2016 [dostęp 2021-12-06].
  7. Kristi Raik: The rise of Estonia’s radical right: to engage or not to engage?. ecfr.eu, 2018-10-15. [dostęp 2021-12-06]. (ang.).
  8. centroprawica, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-05-15].