Cephalophorus
Cephalophorus – rodzaj ssaków z podrodziny antylop (Antilopinae) w obrębie rodziny wołowatych (Bovidae).
Cephalophorus | |||
J.E. Gray, 1842[1] | |||
Przedstawiciel rodzaju – dujker czerwony (C. natalensis) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj |
Cephalophorus | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Antilope ogilbyi Waterhouse, 1838 | |||
Synonimy | |||
| |||
Gatunki | |||
|
Zasięg występowania edytuj
Morfologia edytuj
Długość ciała 60–135 cm, długość ogona 7–20,3 cm, wysokość w kłębie 30–57,8 cm; masa ciała 9–26,9 kg[6][8]. Dymorfizm płciowy słabo zaznaczony; samice są generalnie nieco większe i cięższe od samców. Długość rogów (u samic krótsze) 1,8–11,1 cm[6]. Wzór zębowy: I C P M (x2) = 32[6].
Systematyka edytuj
Rodzaj zdefiniował w 1842 roku angielski zoolog John Edward Gray w artykule poświęconym nowym taksonom ssaków, opublikowanym na łamach The Annals and magazine of natural history[1]. Na gatunek typowy Gray wyznaczył (oznaczenie monotypowe) dujkera zatokowego (C. ogilbyi).
Etymologia edytuj
- Cephalophorus: gr. κεφαλη kephalē ‘głowa’; λοφος lophos ‘grzebień, czub’; -φορος -phoros ‘noszący’, od φερω pherō ‘nosić’[9].
- Cephalopia i Cephalophia: gr. κεφαλη kephalē ‘głowa’[10]; λοφια lophia ‘grzywa, najeżony’, od λοφος lophos ‘grzebień, czub’[11]. Gatunek typowy: Knottnerus-Meyer wymienił dwa gatunki – Cephalophus leucogaster J.E. Gray, 1873 i Antilope ogilbyi Waterhouse, 1838 – z których typem nomenklatorycznym jest (późniejsze oznaczenie) Antilope ogilbyi Waterhouse, 1838.
- Cephalophidium: gr. κεφαλη kephalē ‘głowa’[10]; λοφιδιον lophidion ‘mały czub’, zdrobnienie od λοφος lophos ‘grzebień, czub’[11]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Cephalophus niger J.E. Gray, 1846.
- Cephalophella: rodzaj Cephalophus C.H. Smith, 1827; łac. przyrostek zdrabniający -ella[12]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Cephalophus callipygus Peters, 1876.
Podział systematyczny edytuj
Taksony z tego rodzaju były wcześniej zaliczane do rodzaju Cephalophus[7][6][5][8]; wyodrębnione w 2022 roku do ponownie wskrzeszonego rodzaju Cephalophorus na podstawie analiz molekularnych i morfologicznych[13]; w takim ujęciu do rodzaju należą następujące gatunki[14][15]:
- Cephalophorus niger (J.E. Gray, 1846) – dujker czarny
- Cephalophorus ogilbyi (Waterhouse, 1838) – dujker zatokowy
- Cephalophorus brookei (O. Thomas, 1903) – dujker liberyjski
- Cephalophorus callipygus (W. Peters, 1876) – dujker płowy
- Cephalophorus weynsi (O. Thomas, 1901) – dujker jednobarwny
- Cephalophorus leucogaster (J.E. Gray, 1873) – dujker białobrzuchy
- Cephalophorus rufilatus (J.E. Gray, 1846) – dujker rudoboki
- Cephalophorus natalensis (A. Smith, 1834) – dujker czerwony
- Cephalophorus nigrifrons (J.E. Gray, 1871) – dujker czarnoczelny
- Cephalophorus kivuensis (Lönnberg, 1919)
- Cephalophorus rubidus (O. Thomas, 1901) – dujker ruwenzorski
Uwagi edytuj
- ↑ Niepoprawna pisownia Cephalophia Knottnerus-Meyer, 1907.
Przypisy edytuj
- ↑ a b J.E. Gray. Descriptions of some new genera and fifty unrecorded species of Mammalia. „The Annals and magazine of natural history”. 10 (65), s. 267, 1842. (ang.).
- ↑ Knottnerus-Meyer 1907 ↓, s. 44.
- ↑ a b Knottnerus-Meyer 1907 ↓, s. 45.
- ↑ Knottnerus-Meyer 1907 ↓, s. 99, 120.
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 374–376. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ a b c d e C. Groves, D. Leslie, B. Huffman, R. Valdez, K. Habibi, P. Weinberg, J. Burton, P. Jarman & W. Robichaud: Family Bovidae (Hollow-horned Ruminants). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 2: Hoofed Mammals. Barcelona: Lynx Edicions, 2011, s. 764–774. ISBN 978-84-96553-77-4. (ang.).
- ↑ a b D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Cephalophus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-02]. (ang.).
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 627–628. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 169, 1904. (ang.).
- ↑ a b Jaeger 1959 ↓, s. 50.
- ↑ a b Jaeger 1959 ↓, s. 144.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 90.
- ↑ E.V. Bärmann, V.G. Fonseca, K. Langen & P. Kaleme. New insights into the taxonomy of duiker antelopes (Artiodactyla: Bovidae) from the eastern Democratic Republic of the Congo, with the formal description of a new genus. „Mammalian Biology”. 102, s. 1793–1809, 2022. DOI: 10.1007/s42991-022-00279-7. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-06]. (ang.).
- ↑ Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 183–184. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
Bibliografia edytuj
- T. Knottnerus-Meyer. Über das Tränenbein der Huftiere. Vergleichend-anatomischer Beitrag zur Systematik der rezenten Ungulata. „Archiv für Naturgeschichte”. 73 (1), s. 1–152, 1907. (niem.).
- E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).