Chalifa II ibn Harub (ar. خليفة بن حارب) (ur. 26 sierpnia 1879 w Maskacie, zm. 9 października 1960 w Stone Town na Zanzibarze), jedyny syn Sajjida Haruba ibn Suwajniego sułtana Maskatu i jego żony Turkijji bint Turki (byłej żony Hamida ibn Suwajniego sułtana Zanzibaru i najstarszej córki Turkiego ibn Sa’ida, sułtana Maskatu i Omanu).

Chalifa II ibn Harub
Ilustracja
sułtan
Okres

od 9 grudnia 1911
do 9 października 1960

Poprzednik

Ali ibn Hammud

Następca

Abd Allah ibn Chalifa

Dane biograficzne
Dynastia

Al Busa’id

Data urodzenia

26 sierpnia 1879

Data śmierci

9 października 1960

Ojciec

Suwajni ibn Sa’id

Matka

Turkijja bint Turki

Żona

Matuka bint Hammud

Dzieci

4 (patrz niżej)

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Św. Michała i Św. Jerzego (Wielka Brytania) Order Imperium Brytyjskiego do 1935 (cywilny) Order of the Brilliant Star of Zanzibar

Osiedlił się w Zanzibarze na zaproszenie sułtana Hamida ibn Suwajniego w 1893 roku. W 1900 roku ożenił się z księżniczką Sajjidą Matuka bint Hammud, córką siódmego sułtana Zanzibaru (Hammuda ibn Muhammada) i siostrą ósmego sułtana (Alego ibn Hammuda). Zasiadł na tronie po abdykacji jego kuzyna i szwagra i został dziewiątym sułtanem Zanzibaru. Był przewodniczącym Rady Protektoratu 1911-1926, Zanzibarskiej Rady Wykonawczej 1926-1954, Tajnej Rady Sułtańskiej 1954-1960 powiadamiającej go o ważnych sprawach państwowych. Założył Organ Wykonawczy oraz Radę Legislacyjną w 1926 roku do administrowania swoim królestwem.

Zapraszany był na uroczystości koronacyjne króla Jerzego V i królowej Marii w 1911, króla Jerzego VI i królowej Elżbiety w 1937 oraz królowej Elżbiety II w 1953.

Miał 3 synów ze swoją pierwszą żoną:

i adoptowaną córkę

  • Amal bint Chalifa, ur. 1939

Bibliografia

edytuj