Chocicz

wieś w województwie lubuskim

Chociczwieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie żarskim, w gminie Lubsko.

Artykuł

51°51′21″N 15°1′40″E

- błąd

38 m

WD

51°51'20.9"N, 15°1'40.1"E, 51°51'18.07"N, 15°1'46.45"E

- błąd

14 m

Odległość

0 m

Chocicz
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Powiat

żarski

Gmina

Lubsko

Liczba ludności (2022)

326[1]

Strefa numeracyjna

68

Kod pocztowy

68-300[2]

Tablice rejestracyjne

FZA

SIMC

0911090

Położenie na mapie gminy Lubsko
Mapa konturowa gminy Lubsko, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Chocicz”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Chocicz”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Chocicz”
Położenie na mapie powiatu żarskiego
Mapa konturowa powiatu żarskiego, blisko górnej krawiędzi nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Chocicz”
Ziemia51°51′21″N 15°01′40″E/51,855833 15,027778

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.

Zabytki edytuj

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[3]:

  • kościół ewangelicki, obecnie rzymskokatolicki filialny pod wezwaniem MB Nieustającej Pomocy, o konstrukcji szachulcowej, wzniesiony w 1687 roku; salowy, z przylegającą od południa kruchtą, od wschodu zamknięty trójbocznie. Od strony zachodniej góruje, dobudowana na początku XX stulecia, ceglana wieża; przed II wojną światową należał do ewangelików którzy do 1945 roku zamieszkiwali te tereny; dziś Chocicz należy do parafii pw. Niepokalanego Poczęcia NMP w Górzynie.
  • dwór, nie istnieje.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 146 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego - stan na 31.12.2012 r.. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 131. [dostęp 2013-03-13].