Christo Stojanow (1842–1895)
Christo Todorow Stojanow (bułg. Христо Тодоров Стоянов; ur. 1842 w Sofii, zm. 1 lipca 1895 tamże[1]) – bułgarski polityk i prawnik, minister sprawiedliwości (1880, 1883), minister spraw wewnętrznych (1886), deputowany do Zgromadzenia Narodowego I (1879) i II (1880) kadencji[1].
Data i miejsce urodzenia |
1842 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
1 lipca 1895 |
Minister sprawiedliwości | |
Okres |
od 26 marca 1880 |
Poprzednik | |
Następca | |
Minister sprawiedliwości | |
Okres |
od 23 lipca 1883 |
Poprzednik | |
Następca | |
Minister spraw wewnętrznych i wyznań religijnych | |
Okres |
od 9 sierpnia 1886 |
Życiorys edytuj
Syn Todorina i Ekateriny z d. Buchuranowej[2]. Uczył się początkowo w Sofii, a następnie w latach 1860-1863 w gimnazjum w Odessie[1]. Po powrocie do kraju pracował jako nauczyciel w Sofii. W 1868 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Moskiewskim[1]. W latach 1869-1870 pełnił funkcję dyrektora szkoły w Płowdiwie, a następnie działał w organizacjach rewolucyjnych. W 1876 ponownie przebywał w Rosji, gdzie odbywał szkolenie wojskowe[1].
Po powrocie do kraju pracował w kancelarii sztabu księcia Władimira Czerkasskiego, pełniącego funkcję wojskowego gubernatora Sofii[1]. Od 1880 kierował Najwyższym Sądem Kasacyjnym, a w 1880 stanął na czele resortu sprawiedliwości w rządzie Dragana Cankowa. W 1883 jako znany w Sofii rusofil objął stanowisko ministra w rządzie kierowanym przez Leonida Sobolewa[1]. Po raz ostatni funkcję ministra pełnił w 1886 w rządzie tymczasowym, kierowanym przez metropolitę Klimenta. W latach 1879-1880 deputowany do parlamentu[1].
Od 1887 ponownie kierował Najwyższym Sądem Kasacyjnym i prowadził wykłady dla studentów prawa Uniwersytetu Sofijskiego[1].
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Taszo Taszew: Министрите на България 1879–1999. Sofia: АИ „Проф. Марин Дринов”/Изд. на МО, 1999, s. 446. ISBN 978-954-430-603-8.