Bażant diamentowy

(Przekierowano z Chrysolophus amherstiae)

Bażant diamentowy[4] (Chrysolophus amherstiae) – gatunek dużego ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae) występujący w Tybecie, Chinach i Mjanmie, sztucznie sprowadzony także do Wielkiej Brytanii. Nie wyróżnia się podgatunków[5].

Bażant diamentowy
Chrysolophus amherstiae[1]
(Leadbeater, 1829)
Ilustracja
Samiec
Ilustracja
Samica
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

grzebiące

Rodzina

kurowate

Podrodzina

bażanty

Plemię

Phasianini

Rodzaj

Chrysolophus

Gatunek

bażant diamentowy

Synonimy
  • Phasianus Amherstiae Leadbeater, 1829[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Angielska nazwa bażanta diamentowego – Lady Amherst’s Pheasant – odnosi się do hrabiny Sarah, żony Williama Amhersta, gubernatora generalnego Indii. William Amherst odpowiedzialny był za przysłanie tych ptaków do Londynu na początku XIX w.[6]

Morfologia edytuj

Wygląd

Występuje wyraźny dymorfizm płciowy. Samiec ma zieloną głowę, z czerwoną plamą na czubku, otoczoną biało-czarną kryzą. Grzbiet zielony, skrzydła niebieskie, kuper żółto-czerwony, ogon czarno-biały. Samica jest mniejsza i o wiele mniej okazała, ubarwiona maskująco, brązowo-czarno.

Średnie wymiary
  • Długość ciała: samiec 130–173 cm (w tym ogon 83–115 cm), samica 66–68 cm (w tym ogon 28–37 cm)[2]
  • Masa ciała: samiec 675–850 g, samica 624–804 g[2]

Zasięg występowania edytuj

Zasiedla południowe Chiny i północno-wschodnią Mjanmę[2]. Został introdukowany w niektórych częściach Wielkiej Brytanii, w których przyjął się i gniazduje. W USA obserwowane są półdzikie osobniki zbiegłe z niewoli[6].

Komisja Faunistyczna Sekcji Ornitologicznej Polskiego Towarzystwa Zoologicznego wymienia go na liście gatunków stwierdzonych w Polsce, lecz nie zaliczonych do awifauny krajowej (kategoria E w klasyfikacji AERC – pojaw nienaturalny)[7].

Ekologia edytuj

Biotop

Bażant diamentowy zasiedla lasy i zarośla bambusów[6].

Tryb życia

Żyje w stadach. Zjada bezkręgowce i pędy bambusa[6].

Rozmnażanie

Zazwyczaj okres lęgowy rozpoczyna się w maju. Zniesienie liczy 6–12 jaj, które wysiadywane są przez 23–24 dni. Dojrzałość płciową uzyskuje w drugim roku życia[6].

Status edytuj

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje bażanta diamentowego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 2000 roku; wcześniej (od 1988 roku) miał status „bliski zagrożenia” (NT – Near Threatened). Trend liczebności populacji uznaje się za spadkowy[3].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Chrysolophus amherstiae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d McGowan, P.J.K. & Kirwan, G.M.: Lady Amherst's Pheasant (Chrysolophus amherstiae). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2019. [dostęp 2019-10-06].
  3. a b Chrysolophus amherstiae, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Phasianini Horsfield, 1821 (wersja: 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-20].
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-20]. (ang.).
  6. a b c d e Lady Amherst Pheasant. gbwf.org. [dostęp 2019-10-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-29)].
  7. Aneks: gatunki stwierdzone w Polsce do 01.07.2018, lecz nie zaliczone do awifauny krajowej. Komisja Faunistyczna Sekcji Ornitologicznej Polskiego Towarzystwa Zoologicznego. [dostęp 2019-10-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-19)].

Linki zewnętrzne edytuj