Cielesze (rejon głębocki)

wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie głębockim

Cielesze (biał. Целяшы; ros. Телеши) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie głębockim, w sielsowiecie Łomasze.

Cielesze
Целяшы
Телеши
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

głębocki

Sielsowiet

Łomasze

Populacja (2009)
• liczba ludności


8[1]

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Cielesze”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Cielesze”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, w prawym górnym rogu znajduje się punkt z opisem „Cielesze”
Ziemia55°16′25″N 28°18′54″E/55,273611 28,315000

Dawniej używana nazwa – Cielesze III, Telesze.

Historia

edytuj

W czasach zaborów dobra w powiecie dzisieńskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego[2].

W latach 1921–1945 wieś a następnie kolonia leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie dziśnieńskim, w gminie Prozoroki[3].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 63 osoby, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego. Jednocześnie 11 mieszkańców zadeklarowało polską a 49 białoruską przynależność narodową. Było tu 9 budynków mieszkalnych[4]. W 1931 w 11 domach zamieszkiwały 72 osoby[5].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Prozorokach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Głębokiem i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Prozorokach[6].

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR[7][8]. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do Białoruskiej SRR[9].

Od 1991 w składzie niepodległej Białorusi.

Położone były tuż przy granicy ze Związkiem Sowieckim.

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926).

Przypisy

edytuj
  1. Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Chodorowo, wieś, powiat dzisieński, gmina Prozoroki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 313.
  3. gmina wiejska Prozoroki. Radzima. [dostęp 2019-08-08]. (pol.).
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 69.
  5. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 23.
  6. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 258.
  7. https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf.
  8. okupacja sowiecka ziem polskich, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-04-03].
  9. Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, „Dzieje Najnowsze”, Rocznik L – 2018 (2), 2018, s. 95–100.

Bibliografia

edytuj