Cleistopholis

*Cleistopholis*
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	magnoliopodobne
Rząd	magnoliowce
Rodzina	flaszowcowate
Rodzaj	Cleistopholis
	Nazwa systematyczna
	Cleistopholis Pierre ex Engl.; Engler et Prantl, Nat. Pflanzenfam. Nachtr. II-IV 160. Aug 1897
	Typ nomenklatoryczny
	C. patens (Benth.) Engl. & Diels
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Cleistopholis Pierre ex Engl. – rodzaj roślin z rodziny flaszowcowatych (Annonaceae Juss.). Według The Plant List w obrębie tego rodzaju znajdują się 3 gatunki o nazwach zweryfikowanych i zaakceptowanych^[4]. Występuje naturalnie w klimacie równikowym Afryki^[5]. Gatunkiem typowym jest C. patens (Benth.) Engl. & Diels^[3].

Morfologia

Pokrój: Zimozielone krzewy^[6].
Liście: Naprzemianległe, pojedyncze. Liść jest całobrzegi^[6].
Kwiaty: Promieniste, obupłciowe, pojedyncze. Rozwijają się w kątach pędów. Mają 3 wolne działki kielicha. Płatków jest 6, ułożonych w dwóch okółkach, różnią się od siebie, zewnętrzne są nachylone ku sobie, natomiast wewnętrzne są mniejsze. Kwiaty mają liczne wolne pręciki. Zalążnia jest górna, składająca się z licznych wolnych słupków^[6].
Owoce: Tworzą owoc zbiorowy^[6].

Systematyka

Pozycja według APweb (aktualizowany system APG III z 2009)

Rodzaj wraz z całą rodziną flaszowcowatych w ramach rzędu magnoliowców wchodzi w skład jednej ze starszych linii rozwojowych okrytonasiennych określanych jako klad magnoliowych^[2].

Lista gatunków^[4]

Cleistopholis glauca Pierre ex Engl. & Diels
Cleistopholis patens (Benth.) Engl. & Diels
Cleistopholis staudtii (Engl. & Diels) Engl. & Diels

Zastosowanie

Drewno gatunku C. patens na zastosowanie komercyjne. Ponadto jego kora służy do produkcji lin i mat, a liście i korzenie używa się w lecznictwie^[5].

Zagrożenia i ochrona

Jeden gatunek tego rodzaju został wpisany do Czerwonej księgi gatunków zagrożonych – C. staudtii został przypisany do kategorii gatunków narażonych^[7].

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ ^a ^b Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-01] (ang.).
↑ ^a ^b ^c Cleistopholis. Index Nominum Genericorum (ING). [dostęp 2015-08-06]. (ang.).
↑ ^a ^b Cleistopholis. The Plant List. [dostęp 2015-08-06]. (ang.).
↑ ^a ^b D. J. Mabberley: The Plant-book: A Portable Dictionary of the Vascular Plants (Second Edition). Cambridge University Press, 1997, s. 163. ISBN 978-0-521-41421-0. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Cleistopholis. Plantes & botanique. [dostęp 2015-08-06]. (fr.).
↑ A.A. Cosiaux A.A. i inni, Cleistopholis staudtii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2016-06-09] (ang.).

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-01] (ang.).

[ing-3] Cleistopholis. Index Nominum Genericorum (ING). [dostęp 2015-08-06]. (ang.).

[tpl-4] Cleistopholis. The Plant List. [dostęp 2015-08-06]. (ang.).

[mabberley-5] D. J. Mabberley: The Plant-book: A Portable Dictionary of the Vascular Plants (Second Edition). Cambridge University Press, 1997, s. 163. ISBN 978-0-521-41421-0. (ang.).

[peb-6] Cleistopholis. Plantes & botanique. [dostęp 2015-08-06]. (fr.).

[iucn-7] A.A. Cosiaux A.A. i inni, Cleistopholis staudtii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2016-06-09] (ang.).

[4]

[5]

[3]

[1]

[2]

[6]

[7]