Cmentarz w Biedrusku

Cmentarz w Biedrusku – nieużywany cmentarz znajdujący się w Biedrusku pod Poznaniem (na południowo-wschodnim skraju wsi).

Cmentarz w Biedrusku
Ilustracja
Widok ogólny - po prawej grób rodziny Durów
Państwo

 Polska

Miejscowość

Biedrusko

Stan cmentarza

nieczynny

Liczba grobów

24

Data likwidacji

po II wojnie światowej

Położenie na mapie gminy Suchy Las
Mapa konturowa gminy Suchy Las, po prawej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz w Biedrusku”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz w Biedrusku”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Cmentarz w Biedrusku”
Położenie na mapie powiatu poznańskiego
Mapa konturowa powiatu poznańskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Cmentarz w Biedrusku”
Ziemia52°32′04,6618″N 16°56′42,3109″E/52,534628 16,945086
Grób prawosławny i mogiła żołnierzy, którzy zginęli podczas manewrów w 1924 (u góry)

Na cmentarzu pochowano przede wszystkim żołnierzy biorących udział w I wojnie światowej oraz z okresu międzywojennego - Biedrusko od czasów pruskich było osadą garnizonową, zamieszkaną praktycznie wyłącznie przez wojsko. Używany był do końca II wojny światowej, a potem popadł w zapomnienie i nie był konserwowany.

W marcu 2010 na nekropolii istniały 24 rozpoznawalne mogiły, w większości w złym lub bardzo złym stanie. Do zniszczeń przyczyniły się zarówno warunki naturalne, zaniedbania, jak i kradzieże dokonywane przez złodziei cmentarnych. Z jednego z grobów czołgisty skradziono na przykład unikatowy fragment gąsienicy od czołgu Renault FT-17[1]. Niektóre z inskrypcji są czytelne, np. gefr. Richard Heider, poległy w I wojnie. Na cmentarzu istnieje także kwatera grobów bezimiennych - tutaj znajduje się jeden grób z krzyżem prawosławnym.

Jeden z grobów kryje ciała trzech żołnierzy, którzy zginęli podczas manewrów w dniu 14 sierpnia 1924. Zginęło wtedy ośmiu ludzi, podczas ćwiczeń forsowania pobliskiej Warty (300 m). Manewry śledzili obserwatorzy zagraniczni i wydarzenie odbiło się wtedy echem w prasie.

Cmentarz badał prof. Wiesław Marian Olszewski z Instytutu Historii UAM w Poznaniu.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Krzysztof M. Kaźmierczak, Nie był ścigany za profanację grobu, w: Głos Wielkopolski, nr 93(20.119)/2010, s.5, ISSN 1898-3154

Bibliografia edytuj

  • Krzysztof M. Kaźmierczak, Hieny okradają porzucone mogiły, w: Głos Wielkopolski, 18 marca 2010, s.5, ISSN 1898-3154
  • Paweł Andrzejewski, Gmina Suchy Las - Informator Turystyczny z mapą, Suchy Las, 2009