Concorde (grusza)
Concorde – odmiana uprawna (kultywar) gruszy należąca do grupy grusz zachodnich. Jesienna odmiana angielska, wyhodowana w stacji doświadczalnej w East Malling[2] w 1977, a w roku 1984 wpisana w Anglii na listę odmian. Krzyżówka odmian Konferencja i Komisówka.
 Owoce odmiany Bojniczanka w okresie zbioru | |
| Rodzaj |
Grusza (Pyrus) |
|---|---|
| Gatunek | |
| Grupa odmian |
jesienne |
| Rodzice |
'Konferencja' x 'Komisówka' |
| Data wyhodowania |
1977[1] |
| Właściciel |
East Malling Research Station |
| Data zarejestrowania |
1984 |
| Pochodzenie | |
Morfologia
edytuj- Pokrój
- Drzewo rośnie umiarkowanie silnie. Tworzy koronę wzniesioną, o konarach odchodzących od przewodnika pod ostrym kątem, konieczne jest odpowiednie formowanie przez przyginanie i klamerkowanie pędów. Wytwarza dużą ilość krótkopędów.
- Owoce
- Duże o kształcie butelkowatym, wydłużone. Zbliżone wyglądem do owoców Konferencji, lecz bardziej pękate. Skórka żółtawozielona, gładka, z delikatnym pomarańczowym rumieńcem. Czasem ordzawiona. Szypułka średniej długości, cienka. Kielich duży, otwarty, o działkach wzniesionych, osadzony w wąskim i dość płytkim zagłębieniu. Miąższ żółtobiały, kruchy, soczysty, lekko aromatyczny, kwaskowato-słodki.
Zastosowanie
edytujJesienna odmiana deserowa. Polecana zarówno do uprawy towarowej, jak i amatorskiej, jako odmiana uzupełniająca dla Konferencji.
Uprawa
edytujWcześnie wchodzi w okres owocowania, owocuje obficie, corocznie. Kwitnie średnio wcześnie. Jest dobrym zapylaczem. Dla regularnego plonowania oraz uzyskiwania dobrej jakości owoców wymagane jest przerzedzanie zawiązków.
Podkładka i stanowisko
edytujJako podkładki zaleca się siewki gruszy kaukaskiej, oraz wszystkie typy pigwy, z którą zrasta się bardzo dobrze.
Zdrowotność
edytujNa mróz odporna, na parcha dość odporna, na zarazę ogniową wrażliwa.
Zbiór i przechowywanie
edytujZbiór owoców najczęściej przypada na trzecią dekadę września. Do spożycia nadają się w kilka dni po zbiorze. W chłodni zwykłej można je przechować przez 4 miesiące, w chłodni z kontrolowaną atmosferą nawet do pół roku.
Przypisy
edytuj- ↑ Concorde, Dessert pear. National Fruit Collection. [dostęp 2016-08-16]. (ang.).
- ↑ East Malling Research. [dostęp 2010-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-04)]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- Dorota Kruczyńska, Alojzy Czynczyk: Zeszyty Pomologiczne Grusza. Skierniewice: Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa, 2002. ISBN 83-88707-38-8.
- Grzegorz Łysiak: Uprawa i odmiany gruszy. Warszawa: Hortpress, 2006, s. 156. ISBN 83-89211-18-1.
- Ireneusz Sosna: Uprawa gruszy. Kraków: Plantpress, 2007. ISBN 978-83-89874-51-1.