Corallobolus cruentus
Corallobolus cruentus – gatunek dwuparca z rzędu Spirobolida i rodziny Pachybolidae, jedyny z monotypowego rodzaju Corallobolus.
| Corallobolus cruentus | |
| Wesener, 2009 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
Corallobolus |
| Gatunek |
Corallobolus cruentus |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1] | |
 | |
Gatunek i rodzaj opisane zostały w 2009 roku przez Thomasa Wesenera. Opisu dokonano na podstawie dwóch okazów: samca i samicy, odłowionych w 1995 roku[2].
Holotypowy samiec ma ciało o długości około 86 mm, złożone z 46 pierścieni, a paratypowa samica ciało długości 103 mm, złożone z 44 pierścieni. Głowa, wierzch metazonitów, telson, czułki i odnóża mają barwę krwistoczerwoną, zaś boki metazonitów i całe mezozonity są czarne (ubarwienie ostrzegawcze). Głowa ma po około 38 oczu prostych na każdym polu ocznym, ustawionych w 6 lub 7 pionowych rzędów. Nadustek ma dwie pary oszczecinionych dołków, a warga górna trzy nieregularne ząbki i rząd 10–12 szczecin brzeżnych. Każda żuwaczka ma zaokrąglony ząb zewnętrzny, trójwierzchołkowy ząb środkowy, pięć grzebykowatych lamelli i liczne poprzeczne bruzdy na płacie molarnym. Gnatochilarium ma po 3 szczecinki szczytowe na pieńkach i po 2 szczecinki na lamellae linguales. Collum jest nabrzmiałe. Ozopory zaczynają się od 6 segmentu ciała. Telson ma pierścień preanalny o ostrych krawędziach, niewystający poza dobrze rozwinięte, mikropunktowane walwy analne. U samca przednie gonopody mają smukły wyrostek mezalny dłuższy niż położony między nimi, wydłużony w trójkątny wyrostek sternit; ich telopodit jest wyraźnie dłuższy od wyrostka mezalnego i sam ma duży, zaokrąglony wyrostek oraz trójkątny processus retorsis. W tylnej parze gonopodów samca koksyty są pozbawione wyrostków i oddzielone cienkim szwem od ustawionych równolegle do siebie i w tej samej osi co koksyty telopoditów. Owe telopodity są duże, zaokrąglone, całkiem zesklerotyzowane, pozbawione wyrostków i ostrych krawędzi, o bocznej krawędzi wystającej ponad krawędź pośrodkową, która ma po stronie przedniej błoniastą zmarszczkę. Biegnący pośrodkową krawędzią tylnego gonopodu kanał nasienny rozdziela się tuż przed jego wierzchołkiem na błoniaste zmarszczki[2].
Wij endemiczny dla Madagaskaru, znany tylko z północnej części Parku Narodowego Andohahela, gdzie zasiedla górskie lasy deszczowe. Jedyne znane stanowisko leży na 1200 m n.p.m. Występuje sympatrycznie z Aphistogoniulus[2]. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody umieszcza go w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych jako gatunek zagrożony najmniejszej troski. Jego zasięg występowania oszacowano na 260 km². Głównym zagrożeniem w Parku Narodowym Andohahela jest trzebież żarowa tamtejszych lasów, jednak na razie nie dotyczy ona terenów górskich, które zasiedla ów wij[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Corallobolus cruentus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b c T. Wesener, H. Enghoff, P. Sierwald. Review of the Spirobolida on Madagascar, with descriptions of twelve new genera, including three genera of 'fire millipedes' (Diplopoda). „ZooKeys”. 19, s. 1–128, 2009. DOI: 10.3897/zookeys.19.221.