Craig Ashley David (ur. 5 maja 1981 w Southampton[1]) – brytyjski piosenkarz R&B.

Craig David
Ilustracja
Craig David (2018)
Imię i nazwisko

Craig Ashley David

Data i miejsce urodzenia

5 maja 1981
Southampton

Gatunki

rhythm and blues, pop, dance, soul, rap, muzyka elektroniczna, UK garage, hip hop

Zawód

piosenkarz, autor tekstów, raper

Aktywność

od 1997

Wydawnictwo

Universal (od 2009)
Warner/Atlantic
(1999-2009)
Sire (1999-2009)

Strona internetowa

Zgodnie z danymi, sprzedał ponad 13 mln albumów na całym świecie[2].

Życiorys edytuj

Wczesne lata edytuj

Urodził się i dorastał w Southampton w hrabstwie Hampshire[3]. Jest synem Tiny (z domu Loftus), pomocnicy w handlu detalicznym w Superdrug oraz George’a Davida, stolarza[4][5]. Ojciec Davida jest Grenadyjczykiem, a jego matka jest Angielką, związaną z założycielami spółki zegarmistrzowskiej Accurist; dziadek Davida ze strony matki był ortodoksyjnym Żydem, a jego babka ze strony matki przeszła konwersję na judaizm[6]. Gdy miał osiem lat, jego rodzice się rozeszli, a syn od tamtej pory był wychowywany przez matkę, lecz pozostawał w kontakcie z ojcem[7][8]. Uczęszczał do szkoły Bellemoor School i Southampton City College[8].

Jego ojciec grał na basie w zespole reggae Ebony Rockers, który odniósł spory sukces w 1980, oraz sam zachęcał – wówczas 12-letniego – syna do gry na gitarze klasycznej. Craiga jednak bardziej interesowało śpiewanie, a z czasem zaczął towarzyszyć ojcu w lokalnych dyskotekach, w których DJ-e pozwalali mu brać mikrofon, co wykorzystał, by rozmawiać z publicznością i harmonizować nagrania. Wtedy też rozpoczął karierę na brytyjskiej scenie pop[8][9].

Kariera edytuj

Początki edytuj

W wieku 14 lat stał się popularnym MC w lokalnych klubach tańca. Później został DJ-em w pirackiej stacji radiowej, a niebawem zaczął grać muzykę w lokalnych klubach i dyskotekach. Jego początki w audycjach radiowych zakończyły się diametralnie, gdy policja wtargnęła do zatrudniającej go stacji radiowej[9].

W 1997 uczestniczył w tworzeniu strony B dla brytyjskiej grupy Damage, pracującej wtedy nad coverem utworu „Wonderful Tonight”, który zajął trzecie miejsce na liście przebojów w Wielkiej Brytanii. W tym samym roku David wygrał konkurs na najlepszą piosenkę – „I’m Ready”, która została zamieszczona na stronie B w/w singla[3][9]. Dzięki temu na Craiga zwrócił uwagę Mark Hill, jeden z członków duetu producenckiego znanego jako Artful Dodger. Pierwsze owoce połączenia amerykańskiego brzmienia R&B i hip-hopu Davida z 2step i UK garage Hilla pojawiły się już w 1999, kiedy to muzycy wspólnie nagrali dwie piosenki: „What Ya Gonna Do” i „Re-Rewind” firmowane przez Artful Dodger z wokalem Craiga. Druga piosenka szybko stała się hymnem wszystkich niezależnych klubów. Utwór „Re-Rewind”, umieszczony na albumie duetu pt. It’s All About the Stragglers, został wydany na singlu, który okazał się jednym z najlepiej sprzedających się krążków w 1999 w Wielkiej Brytanii, torując tym samym Craigowi drogę do kariery solowej[3][9].

Po ogromnym sukcesie nagrania „Re-Rewind” podpisał kontrakt z wytwórnią Wildstar i w 2000 zaczął nagrywać piosenki solowe, utrzymane w stylu urban hip-hopu i funkadelic z domieszką reggae, R&B i house’u. Jego pierwsze wzory muzyczne to Terence Trent D’Arby, Michael Jackson i Stevie Wonder. W tym samym roku pojawił się debiutancki singiel Davida, „Fill Me In”, który został wydany przez Colina Lestera i Iana McAndrew z Wildstar Records. Piosenka dotarła do pierwszego miejsca na liście przebojów w Wielkiej Brytanii, co uczyniło Davida najmłodszym artystą solowym, który tego dokonał – miał wówczas 18 lat[9].

Twórczość solowa edytuj

Po ciepłym przyjęciu „Fill Me In” David wydał singiel „7 Days”, który stał się europejskim przebojem. W 2000 premierę miał jego debiutancki album pt. Born to Do It, za którego produkcję odpowiadał Mark Hill. Płyta cieszyła się sporą popularnością w Wielkiej Brytanii oraz w innych krajach; rozeszła się łącznie w nakładzie 7 mln egzemplarzy na świecie, zdobywając wielokrotnie status platyny w ponad 20 krajach[9][10].. Album otrzymał również certyfikat sześciokrotnej platynowej płyty w Wielkiej Brytanii oraz platynowej płyty w USA. W lutym 2001 David otrzymał sześć nominacji do nagród Brit Awards w tym dla najlepszego wokalisty, najlepszego debiutanta i za najlepszy singiel. Otrzymał również kilka nagród Ivor Novello Awards (m.in. za najlepszy dance’owy singiel).

Po dwóch latach przerwy, w listopadzie 2002 wydał swój kolejny album pt. Slicker Than Your Average, który promował singlem „What’s Your Flava?” i „Rise & Fall” (nagranym przy współpracy Stinga). Album nie cieszył się taką popularnością jak poprzedni (Born to Do It), ale również został dobrze przyjęty, zarówno w Wielkiej Brytanii, jak i na świecie. Sprzedano go w ponad 4 mln egzemplarzy, dzięki czemu uzyskał certyfikat potrójnej platynowej płyty w Wielkiej Brytanii oraz złotej płyty w USA. W 2002 David otrzymał trzy nominacje do nagród Brit Awards, m.in. dla najlepszego solowego wokalisty i za najlepszy album (Born to Do It). W 2004 otrzymał nagrodę Goldene Kamera.

 
David na koncercie w Gran Canarii, 2009

Latem 2005 wydał album pt. The Story Goes..., nad którym producencko ponownie pracował Mark Hill, a także amerykańscy producenci The Underdogs i kompozytor Rick Nowles. Pierwszym singlem z płyty był utrzymany w dyskotekowym klimacie utwór „All The Way”. Album sprzedano w nakładzie ok. 3 mln egzemplarzy, uzyskał on status podwójnej platynowej płyty w Wielkiej Brytanii. W 2005 David wystąpił na festiwalu w Sopocie.

W 2007 wydał album pt. Trust Me, który promował singlem „Hot Stuff (Let’s Dance)” oraz piosenką „This is the Girl”, którą stworzył przy współpracy z raperem Kano. Album nie odniósł takiej popularności jak poprzednie, ale również znalazł swoich sympatyków na świecie. Sprzedano go w ponad 300 tys. sztuk, dzięki czemu uzyskał status złotej płyty w Wielkiej Brytanii i Japonii. W 2008 piosenkarz wydał swoją pierwszą kompilację pt. Greatest Hits, na której umieścił największe przeboje z poprzednich płyt, m.in. „Walking Away” (z Born to Do It) czy „Hot Stuff (Let’s Dance)” (Trust Me), a także trzy premierowe numery: „Insomnia” (wybrany na pierwszy singiel), „Just Your Imagination” i „Where’s Your Love” (nagrany przy współpracy Tinchy Stryder). Album został sprzedany w ponad 150 tys. sztuk oraz uzyskał status srebrnej płyty w Wielkiej Brytanii. 5 kwietnia 2008 David wystąpił w Polsce podczas rozdania nagród ESKA Music Awards 2008.

Dyskografia edytuj

Osobny artykuł: Dyskografia Craiga Davida.

Albumy edytuj

Albumy studyjne
Albumy kompilacyjne
Single

Nagrody i nominacje edytuj

Rok Nominacje Nagrody
2000 MOBO Awards
* Best Video: „7 Days”
* Best UK Single of the Year: „Woman Trouble”
MOBO Awards
* Best R&B Act
* Best UK Newcomer
* Best UK Single of the Year „Fill Me In”
2001 Brit Awards
* Best British Album: „Born to Do It”
* Best British Dance Act
* Best British Male Solo Artist
* Best British Newcomer
* Best British Single: „7 Days”
* Best British Video: „7 Days’
MOBO Awards
* Best R&B Act
* Best Album: „Born to Do It”
MTV Europe Music Awards
* Best Male
* Best New Act
MTV Video Music Awards
* MTV2 Award: „Fill Me In”
Radio Music Awards
* Most Requested Song: „Fill Me In”
Ivor Novello Awards
* Best Contemporary Song: „7 Days”
* Best Dance Single Award: „Woman Trouble”
* Songwriter Of The Year
MOBO Awards
* Best UK Act
MTV Europe Music Awards
* Best R&B Act
* Best UK & Ireland Act
2002 BET Awards
* Best R&B Male Artist
* Best New Artist
Brit Awards
* Best British Album: „Born to Do It”
* Best British Dance Act
* Best British Male Solo Artist
Grammy Awards
* Best Male Pop Vocal Performance: „Fill Me In”
MTV Video Music Awards
* Best Male Video: „Walking Away”
2003 Brit Awards
* Best British Urban Act
* Best British Male Solo Artist
Grammy Awards
* Best Male Pop Vocal Performance: „7 Days”
MTV Video Music Awards Japan
* Best Male Video: „What’s Your Flava?”
2004 Goldene Kamera
* Pop International
2006 Brit Awards
* Best British Urban Act
MTV Video Music Awards Japan
* Best R&B Video: „All The Way”
2008 Inne nagrody i honory
* Honorary Degree, Doctor of Music,
Southampton Solent University,
7 November 2008[11][12]
2010 Urban Music Awards
* Best Video: „One More Lie (Standing In The Shadows)”

Przypisy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj