Czesław Bajer
Czesław Bajer (ur. 25 października 1900 w Łodzi, zm. 19 maja 1979 w Bieszczadach) – handlowiec i ekonomista, uczestnik kampanii wrześniowej 1939, w latach 1945–1967 działacz państwowy, m.in. wiceminister handlu zagranicznego i wiceprezes Narodowego Banku Polskiego, turysta górski i taternik, działacz Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego i Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego.
| Data i miejsce urodzenia |
25 października 1900 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
19 maja 1979 |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
ekonomista, bankowiec, handlowiec |
| Odznaczenia | |
| |
Studia i praca zawodowa edytuj
Po ukończeniu gimnazjum realnego w Łodzi studiował na Wydziale Prawa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego.
Rozbrajał Niemców w 1918 r. i brał udział w wojnie 1919–1920 r.
Pracował w Łodzi początkowo jako księgowy, a następnie był kierownikiem i dyrektorem handlowym w przedsiębiorstwach przemysłowych.
W 1937 r. mieszkał w Łodzi przy ul. Lokatorskiej 13a[1].
Po wybuchu II wojny światowej walczył w kampanii wrześniowej 1939 r.
Po wyzwoleniu i po powrocie z niewoli niemieckiej pracował początkowo na kierowniczych stanowiskach w przemyśle włókienniczym, a następnie na stanowiskach ministerialnych. W latach 1945–1967 był działaczem państwowym, m.in. w latach 1949–1958 wiceministrem handlu zagranicznego, a w latach 1958–1960 i 1965–1967 wiceprezesem Narodowego Banku Polskiego (NBP).
Pozazawodowa działalność krajoznawcza edytuj
Taternictwo uprawiał od 1922 r., był zaawansowanym taternikiem, od 1930 r. członkiem Sekcji Turystycznej Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego (STPTT), wspinał się m.in. z Januszem Chmielowskim, Jerzym Maślanką, Wiesławem Stanisławskim, Stanisławem Krystynem Zarembą, Zbigniewem Korosadowiczem, Witoldem Henrykiem Paryskim. Uczestniczył w kilku pierwszych wejściach taterniczych (np. południowo-zachodnią granią Mnicha w 1930 r., zachodnią ścianą Żabiej Czuby w 1934 r.) i wyprawach ratunkowych.
Był członkiem i działaczem Oddziału Łódzkiego PTT od jego powstania, szczególnie aktywnym w latach 1933–1939. 7 grudnia 1933 r. założył przy Oddziale Łódzkim PTT Koło Taterników Łodzian, został wybrany jego prezesem i sprawował tę funkcję do 1939 r. W 1933 r. Koło liczyło ponad 30 członków, wśród których byli: wiceprezes Kazimierz Jarociński, Włodzimierz Boldireff-Strzemiński, Adam Ferens, Mieczysław Gajewicz, Stanisław Sandmeer, Stanisław Szelągowski oraz Wacław i Kazimierz Wagnerowie.
W latach 1935 i 1937 był jednym z trzech delegatów Oddziału PTT na Walny Zjazd PTT (wraz z Kazimierzem Jarocińskim i Hermanem Wendtem).
W 1935 r. Polskie Towarzystwo Tatrzańskie utworzyło Górską Odznakę Turystyczną (GOT), do dziś znaną i popularną, zdobywaną przez turystów górskich, weryfikowaną przez przodowników GOT. W 1936 r. w Łodzi był jednym z 5 pierwszych przodowników GOT.
W listopadzie 1945 r. w lokalu Centralnego Zarządu Przemysłu Włókienniczego w Łodzi w biurze Czesława Bajera odbyło się organizacyjne zebranie dawnych członków PTT, na którym został reaktywowany Oddział Łódzki PTT. Oddział działał do 1951 r., do momentu połączenia PTT i PTK w PTTK. Został członkiem zarządu tego oddziału. W PTTK działał także.
W latach 1958–1960 i 1964–1969 był prezesem Łódzkiego Klubu Wysokogórskiego i w dużej mierze dzięki niemu wyruszyły po II wojnie światowej pierwsze polskie wyprawy w góry pozaeuropejskie. W 1960 r. dzięki jego pomocy odbyła się I polska wyprawa w Hindukusz. W 1963 r. przeszedł przez główną grań Kaukazu, w 1967 r. chodził po Alpach (zdobył Mont Blanc), a po Tatrach wędrował do 1978 r.
W 1969 r. został członkiem honorowym Klubu Wysokogórskiego.
Wspinał się po górach jeszcze w zaawansowanym wieku. 19 maja 1979 r., schodząc ze Smereka (1222 m) w Bieszczadach, zasłabł i tego samego dnia zmarł. Pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera B37-2-9)[2].
W literaturze spotykamy czasem notację Czesław Józef Bajer.
Ordery i odznaczenia edytuj
- Złoty Krzyż Zasługi (10 lipca 1946)[3]
Przypisy edytuj
- ↑ Księga adresowa miasta Łodzi i Województwa Łódzkiego (…). Rocznik 1937–1939, Zarząd Miejski w Łodzi, Łódź 1937 (?), s. 18. Dział II. Wykaz mieszkańców m. Łodzi.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
- ↑ M.P. z 1947 r. nr 5, poz. 8 „za zasługi przy zabezpieczeniu, odbudowie i organizacji przemysłu włókienniczego w Polsce”.
Bibliografia edytuj
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin, Wydawnictwo Górskie 2004, ISBN 83-7104-009-1, wersja internetowa (dostęp 2012-10-01).
- Lechosław Fularski, 130 lat TT – PTT – PTTK. Zarys historii Oddziału Łódzkiego Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. Łódź, ZORA, wyd. II 2010 ISBN 978-83-86699-64-3.